محمدتقی جهانپور، رئیس کل سازمان نظام پرستاری گفت: بر اساس اعلام دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، فقط در ۹ ماهه اول سال، ۲۱۶ نفر ترک خدمت به علت سختی کار و عدم تناسب بین حجم کار و میزان دریافتی داشته‌اند.
به گزارش مهر ،کمبود نیروی پرستاری، مهم‌ترین چالش حوزه نیروی انسانی در نظام سلامت کشور است که با آسیب‌های فراوانی همراه شده است.
در شرایط کنونی، کمبود پرستار در کلانشهرها به ویژه پایتخت، از وضعیت بغرنج‌تری برخوردار است، به طوری که نیروهای پرستاری در بیمارستان‌های دولتی پایتخت، به تدریج در حال ترک کار و مهاجرت به شهرهای دیگر هستند.
محمدتقی جهانپور، رئیس کل سازمان نظام پرستاری گفت: بر اساس اعلام دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، فقط در ۹ ماهه اول سال، ۲۱۶ نفر ترک خدمت به علت سختی کار و عدم تناسب بین حجم کار و میزان دریافتی داشته‌اند.
وی افزود: ضریب ماندگاری در تهران که بیشترین بیمارستان‌ها را داریم، بسیار پایین است.
به گفته رئیس کل سازمان نظام پرستاری، وقتی یک پرستار از یک بخش خارج می‌شود ۲۰۰ ساعت اضافه کار او بر عهده بقیه همکاران است و ما به روزی رسیده‌ایم که همکاران حاضر نیستند، یک ساعت اضافه کاری کنند.
در همین حال، حسین قناعتی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران، با اشاره به کمبود نیروی پرستاری در کشور، گفت: بسیاری از پرستاران به خاطر درآمدی که دارند و هزینه‌های بالای زندگی در شهر تهران، به شهرهای خودشان می‌روند.
وی افزود: الان تمایل بیشتری وجود دارد که همکاران پرستار بروند نزدیک خانواده خودشان یا جایی که اجاره کمتر باشد و بشود زندگی کرد. بنابراین تأمین مالی اینها یکی از مسائلی است که باید برای آن تدبیری اندیشیده شود.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: به هر حال هزینه‌های تهران خیلی بالا است، مهم‌ترین چالش کل نیروی انسانی نظام سلامت در یک کلام خلاصه می‌شود، متأسفانه درآمد. یعنی اگر سطح درآمد را در حد قابل قبولی بالا ببریم، ماندگاری و پیدا کردن نیروی انسانی به راحتی انجام خواهد شد.
قناعتی با اشاره به دستمزد ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ دلاری کشورهای حاشیه خلیج فارس برای پرستاران ایرانی، گفت: متأسفانه کشورهای حاشیه خلیج فارس و اروپایی، مثل آب خوردن پرستاران ما را می‌برند.
لقمان شریفی، عضو شورای عالی نظام پرستاری، با بیان اینکه نسبت پرستار به تعداد تخت بیمارستانی بسیار پایین است، تاکید کرد: در عین اینکه مشکل کمبود پرستار وجود دارد خروجی نیرو داریم، اما جذب نیروهای جدید به درستی انجام نمی‌شود و میزان استخدام پرستاران نیز بسیار کم است. در برخی از شهرهای بزرگ مانند تهران به دلیل پایین بودن دریافتی پرستاران، این نیروها تمایلی به حضور در بیمارستان‌ها ندارند و برخی بیمارستان‌های شهرهای بزرگ با مشکل جدی کمبود پرستار مواجه اند.
وی با بیان اینکه با حقوق ۱۰ تا ۱۳ میلیون تومان نباید از پرستاران انتظار داشت که در شهرهای بزرگ و کلانشهرها خدمت کنند، گفت: در شهریور امسال، برای حمایت از قشر کارمند ترمیم حقوق در نظر گرفته شد اما این ترمیم حقوق به اسم فوق العاده خاص برای پرستاران اجرا شد.
وقتی دریافتی پرستار در یک بیمارستان دولتی پایتخت، کمتر از میزان خط فقر است؛ نمی‌توان توقع داشت این نیروها حاضر به خدمت باشند. در حالی که سختی کار پرستاری، به مراتب با آسیب‌های بیشتری نسبت به سایر مشاغل برخوردار است و همین موضوعات، دست به دست هم می‌دهد تا شاهد ترک کار و خروج پرستاران از بیمارستان‌های دولتی پایتخت باشیم.
