مدتی پیش شهرداری تهران اعلام کرد قرار است علاوه بر خرید مستقیم اتوبوس از چین، پروژه ساخت مسکن صنعتی در تهران را نیز به چینی ها واگذار کند.
به گزارش خبرآنلاین بدنبال انتقاداتی که از شهردار تهران صورت گرفت، او اعلام کرد قرار نیست چینی ها پروژه را اجرا کنند بلکه قرار است فقط سرمایه گذاری کنند اما همه می دانند چینی ها هیچ پروژه ای را بدون نیروهای متخصص و حتی عادی خود اجرا نمی کنند.
روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: چینیها در شرایطی قرار است برای ما مسکن دولتی بسازند که طی دو سال گذشته، انبوهسازان ایرانی بابت «قیمت ساخت دستوری پایینتر از قیمت تمام شده ساخت مسکن»، عملا با سختیهای فراوانی برای اجرای طرح «مسکن میلیونی» روبهرو بودهاند.
طی این مدت، همواره قیمت مدنظر دولت دستکم 20 تا 30درصد پایینتر از هزینه واقعی ساخت یک مترمربع مسکن بوده است.
در مقطعی که هزینه ساخت یک مترمربع مسکن در کشور بالای 6میلیون تومان بود، مسوولان این طرح بر ساخت با قیمت نزدیک به 4 میلیون تومان اصرار داشتند. اکنون ابهام اصلی این است که آیا چینیها قبول میکنند با قیمت زیر قیمت بازار در ایران مسکن بسازند؟
ابهام دوم چگونگی حساب و کتاب است؛ آیا هزینهها دلاری حساب میشود؟ در حال حاضر قیمت ساخت هر مترمربع بنای مسکونی در کشورهای مختلف جهان از حدود 600 تا 1000 دلار در مترمربع است که البته بسته به نوع مصالح ساختمانی و شکل ساخت میتواند تا 2000 دلار هم تمام شود.
چینیها در کشورهایی که کار انجام دادهاند بسته به اینکه مصالح ساختمانی وارداتی یا داخلی استفاده کنند و از همه مهمتر، نیروی انسانی خودشان را به کشور خارجی منتقل کنند یا نکنند، در همین بازه قیمتی ساختوساز کردهاند اما در نمونهای در استرالیا، هزینه ساختشان بالای 2000 دلار بوده است. اگر این ارقام باشد به معنای آن است که هزینه ساخت مسکن چینی در تهران سه برابر «قیمت ساخت مدنظر دولت» خواهد بود و حتی از هزینه ساخت در بازار آزاد شهر تهران (بازاری که بساز و بفروشهای پایتخت در آن مشغول هستند) هم بیشتر میشود که در این صورت مسکنارزان نخواهد بود.