قطعنامه‌ای که درباره حماس در شورای امنیت وتو شد را باید از منظر دیگری مورد توجه قرار داد که در این راستا به نظر می‌رسد آنچه وجود دارد دعوای بین دو پیش‌نویس است؛
پیش‌نویسی که آمریکایی‌ها وتو کردند که دستورالعمل‌های مشخصی در این پیش‌نویس وجود داشت از جمله جلوگیری از حمله به رفح و آتش‌بس فوری، موضوع دو کشوری و مسائلی از این نوع که جامعه جهانی به ویژه کشورهای اروپایی عمدتا الان طرفدار این موضوع است که فقط انگلیس به آن رای ممتنع داد و بقیه کشورها رای دادند و آمریکا نیز وتو کرد. منتها آمریکایی‌ها در جریان وتو کردن خود پیش‌نویسی را مطرح کردند که دستورالعمل مشخص ندارد ولی به صورت کلان در آن نوعی فراهم کردن شرایط برای آتش بس و مواردی از این نوع مطرح شده است. هر چند که برخی معتقدند همین که آمریکایی‌ها وقفه انسان دوستانه را با آتش‌بس عوض کرده‌اند نوعی پیشرفت است. ولی واقعیت قضیه این است که پیشرفتی حاصل نشده است و آمریکایی‌ها نشان دادند که منتظر یک طرح عملیاتی از سوی اسرائیل هستند. به همین دلیل نیز بعدا بدون اینکه پیش‌نویس آمریکایی مطرح شود و بعد از وتو پیش‌نویس اول آمریکایی‌ها اعلام کردند که منتظر یک طرح عملیاتی از سوی اسرائیل هستند و با حمله به رفح مخالفت نکردند . به عبارتی به نظر می‌رسد که همه چیز به سخنرانی روز دهم اکتبر آقای بایدن باز می‌گردد که وی در آنجا آشکارا اعلام کرد حماس و حزب‌ا... قابل تحمل نیستند و چراغ سبز را به اسرائیل داد ولی آنچه وجود دارد آمریکایی‌ها سعی می‌کنند در دیپلماسی عمومی نوعی دیپلماسی را پیش بگیرند که تاوان نقض حقوق بشر در مناطق جنگی را اعم از غزه امروز و جنوب لبنان را بر عهده نگیرند. عین این سیاست در پیش نویس آمریکایی نیز مشاهده می‌شود و بعد از آن نیز آمریکایی‌ها اعلام کردند لذا با این شرایط به نظر می‌رسد که عملا امکان حمله به رفح خیلی جدی است. حتی اعزام تیم اسرائیلی برای پاریس در مورد مذاکرات مربوط به آزادسازی اسرا نیز یک پیام دیگر داشت. همان ساعتی که این تیم به ریاست موساد اسرائیل عازم پاریس شد بلافاصله نتانیاهو طرح غزه بعد از جنگ را رونمایی کرد و در این طرح دیدیم که عملا همان خطوط قرمز را دوباره مطرح کرد. اینکه ما به دنبال فلسطین بدون حماس و کنترل امنیتی منطقه غزه هستیم. یعنی به عبارتی اسرائیل سعی می‌کند که غزه را به دو تکه و دو نیمه تبدیل کند و 2 حائل امنیتی را ایجاد کند یک حائل در شمال غزه و یک حائل در میانه غزه که کلا غزه را مدیریت امنیتی کند. این سیاستی است که پیش گرفته است. لذا روندهای دیپلماتیک شکل گرفته مانعی جدی در راه حمله به رفح ایجاد نخواهد کرد.
*آرمان ملی
تعداد بازديدها: 286
این مطلب از نشانی زیر دریافت شده است:
http://fajr57.ir/?id=99137
تمامي حقوق براي هیئت انصارالخميني محفوظ است.
پیش‌نویسی که آمریکایی‌ها وتو کردند که دستورالعمل‌های مشخصی در این پیش‌نویس وجود داشت از جمله جلوگیری از حمله به رفح و آتش‌بس فوری، موضوع دو کشوری و مسائلی از این نوع که جامعه جهانی به ویژه کشورهای اروپایی عمدتا الان طرفدار این موضوع است که فقط انگلیس به آن رای ممتنع داد و بقیه کشورها رای دادند و آمریکا نیز وتو کرد. منتها آمریکایی‌ها در جریان وتو کردن خود پیش‌نویسی را مطرح کردند که دستورالعمل مشخص ندارد ولی به صورت کلان در آن نوعی فراهم کردن شرایط برای آتش بس و مواردی از این نوع مطرح شده است. هر چند که برخی معتقدند همین که آمریکایی‌ها وقفه انسان دوستانه را با آتش‌بس عوض کرده‌اند نوعی پیشرفت است. ولی واقعیت قضیه این است که پیشرفتی حاصل نشده است و آمریکایی‌ها نشان دادند که منتظر یک طرح عملیاتی از سوی اسرائیل هستند. به همین دلیل نیز بعدا بدون اینکه پیش‌نویس آمریکایی مطرح شود و بعد از وتو پیش‌نویس اول آمریکایی‌ها اعلام کردند که منتظر یک طرح عملیاتی از سوی اسرائیل هستند و با حمله به رفح مخالفت نکردند . به عبارتی به نظر می‌رسد که همه چیز به سخنرانی روز دهم اکتبر آقای بایدن باز می‌گردد که وی در آنجا آشکارا اعلام کرد حماس و حزب‌ا... قابل تحمل نیستند و چراغ سبز را به اسرائیل داد ولی آنچه وجود دارد آمریکایی‌ها سعی می‌کنند در دیپلماسی عمومی نوعی دیپلماسی را پیش بگیرند که تاوان نقض حقوق بشر در مناطق جنگی را اعم از غزه امروز و جنوب لبنان را بر عهده نگیرند. عین این سیاست در پیش نویس آمریکایی نیز مشاهده می‌شود و بعد از آن نیز آمریکایی‌ها اعلام کردند لذا با این شرایط به نظر می‌رسد که عملا امکان حمله به رفح خیلی جدی است. حتی اعزام تیم اسرائیلی برای پاریس در مورد مذاکرات مربوط به آزادسازی اسرا نیز یک پیام دیگر داشت. همان ساعتی که این تیم به ریاست موساد اسرائیل عازم پاریس شد بلافاصله نتانیاهو طرح غزه بعد از جنگ را رونمایی کرد و در این طرح دیدیم که عملا همان خطوط قرمز را دوباره مطرح کرد. اینکه ما به دنبال فلسطین بدون حماس و کنترل امنیتی منطقه غزه هستیم. یعنی به عبارتی اسرائیل سعی می‌کند که غزه را به دو تکه و دو نیمه تبدیل کند و 2 حائل امنیتی را ایجاد کند یک حائل در شمال غزه و یک حائل در میانه غزه که کلا غزه را مدیریت امنیتی کند. این سیاستی است که پیش گرفته است. لذا روندهای دیپلماتیک شکل گرفته مانعی جدی در راه حمله به رفح ایجاد نخواهد کرد.