فرمانده نیروی زمینی ارتش در سفر به مرز افغانستان در جمع خبرنگاران گفت: می‌خواهیم در مرزهایمان انسداد انجام دهیم و هیچکس نمی‌تواند به این اقدام ما اعتراض داشته باشد. این، کاری است که در تمام کشورها متداول است و مشکلی برای کشورهای همسایه ایجاد نمی‌کند.
این سخن فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران، پاسخ وی به زیاده‌خواهی حکومت خودخوانده طالبان است که به انسداد مرزهای ایران با افغانستان واکنش نشان داده بود. ذبیح‌الله مجاهد سخنگوی طالبان گفته است انسداد مرزها باید با توافق دو کشور انجام شود. وی این را هم اضافه کرد که اکنون افغانستان امن است و از آن تهدیدی متوجه هیچ کشوری نیست.
موضعگیری سخنگوی حکومت خودخوانده طالبان از جهات مختلف دارای اشکال و نشان‌دهنده زیاده‌خواهی کسانی است که علیرغم فقدان جایگاه قانونی برخلاف عرف بین‌المللی اظهارنظر می‌کنند و مطالبات غیرقانونی دارند. طالبان حتی اگر یک دولت مشروع بودند نیز حق نداشتند بگویند تصمیم‌گیری ایران درباره مرزها باید با توافق دو کشور باشد. انسداد مرزها همانطور که فرمانده نیروی زمینی کشورمان گفت حق قانونی هر کشوری است کمااینکه طرف مقابل هم می‌تواند درباره انسداد یا عدم انسداد مرزهایش تصمیم بگیرد.
جهات مختلفی که باعث می‌شوند حکومت خودخوانده طالبان حق نداشته باشد خواهان توافق دو کشور در زمینه انسداد مرزهای ایران شود، به دو دسته داخلی و بین‌المللی تقسیم می‌شوند. در زمینه داخلی، یکی از این جهات اینست که حکومت طالبان حتی از نظر مردم افغانستان نیز قانونی و مشروع نیست. گروه طالبان با یک کودتا و با تکیه بر اسلحه از یکطرف و تبانی با آمریکا به قدرت رسیده و تاکنون که دو سال و نیم از این کودتا گذشته حتی یکبار هم به آراء مردم مراجعه نکرده است. مردم افغانستان در دو سال و نیم گذشته به شکل‌های مختلف نارضایتی خود از سلطه طالبان بر کشورشان را اعلام کرده‌اند و در نامشروع بودن حکومت این گروه هیچ تردیدی وجود ندارد.
جهت دیگر، ناامنی موجود در افغانستان است. ادعای سخنگوی حکومت خودخوانده طالبان که گفته اکنون افغانستان امن است، یک دروغ بزرگ است. انفجارهای پیاپی در مراکز عمومی و عبادی، ترورهای متعدد و درگیری‌ها در نقاط مختلف این کشور روشن‌ترین دلایل فقدان امنیت در افغانستان هستند. گزارش هفته گذشته شورای امنیت سازمان ملل که اعلام کرد حدود 30 گروه تروریست در افغانستان مستقر شده‌اند و در پناه طالبان فعالیت می‌کنند، بهترین گواه بر دروغ بودن ادعای سخنگوی حکومت خودخوانده طالبان مبنی بر امن بودن این کشور است.
در بخش بین‌المللی، یکی از جهاتی که به طالبان اجازه نمی‌دهد خواهان توافق دو کشور برای تصمیم‌گیری درباره انسداد مرزها شود اینست که طبق قوانین بین‌المللی هر کشوری حق دارد درباره انفتاح یا انسداد مرزهایش با کشور همسایه تصمیم بگیرد کمااینکه طرف مقابل نیز دارای همین حق می‌باشد. جهت دیگر اینست که بر فرض اینکه در قوانین بین‌المللی الزامی برای توافق در نظر گرفته شده باشد، حکومت خودخوانده طالبان از آن محروم است. چنین حقی در صورت اثبات متعلق به دولت‌های مشروع و به رسمیت شناخته شده توسط دولت‌ها و مجامع بین‌المللی است نه حکومتی که از ریشه نامشروع است، هیچ کشوری آن را به رسمیت نمی‌شناسد و مجامع بین‌المللی نیز برای آن جایگاه و رسمیتی قائل نیستند. جهت سوم که به ایران مربوط می‌شود اینست که در دو سال و نیم گذشته که از شروع سلطه طالبان بر افغانستان می‌گذرد، ناامنی‌های زیادی از داخل این کشور به نقاط مختلف ایران منتقل شده که در مواردی به کشته شدن افراد زیادی منجر گردید. احساس انتقال ناامنی از مرزهای مشترک ایران با افغانستان مسئولین ایرانی را وادار به انسداد مرزهای خود با این کشور کرده و این یکی از تصمیمات صحیح برای جلوگیری از به خطر افتادن امنیت ایران است.
اینها همه نشان‌دهنده این هستند که ادعای سخنگوی حکومت خودخوانده طالبان که گفته افغانستان اکنون امن است، یک دروغ بزرگ است. طالبان تاکنون دروغ‌های دیگری هم گفته‌اند که یکی از آنها انکار وجود آب در هیرمند است. آنها با این دروغ درصدد امتناع از دادن حقابه ایران برآمده‌اند و تاکنون نیز زیر بار این حق قانونی ایران نرفته‌اند. دروغ دیگرشان ادعای خصومت با آمریکا و رژیم صهیونیستی است در حالی که با این هر دو روابط پشت‌ پرده دارند و آمریکا هر هفته 40 میلیون دلار به طالبان کمک می‌کند و این گروه تروریستی تکفیری، از آغاز تاسیس تاکنون حتی یک تیر به سوی اسرائیل شلیک نکرده و اسناد روابطش با رژیم صهیونیستی نیز فاش شده است. اینها قوی‌ترین دلایل برای دقیق بودن تصمیم انسداد مرزهای حکومت دروغ هستند، کاری که با سرعت و قاطعیت باید انجام شود.