بعد از چهار ماه و نیم کشتار بی‌وقفه مردم غزه توسط رژیم صهیونیستی و شهادت 29 هزار نفر فلسطینی، دولت‌های عربی درصدد تهیه یک قطعنامه پیشنهادی برای برقراری آتش‌بس در غزه برآمده‌اند! شناختی که از سران این دولت‌ها وجود دارد ایجاب می‌کند این اقدام را هم نمایشی و از روی ناچاری و چه بسا برای جلوگیری از اتفاقات غیرمنتظره مردمی در کشورهای عربی علیه سران این دولت‌ها بدانیم.
یک نمونه از این اتفاقات، روز چهارشنبه گذشته در اردن شروع شد که عبارتست از تشکیل زنجیره انسانی برای مسدود کردن مسیر انتقال کالا از کشورهای امارات، بحرین، عربستان و اردن به اسرائیل. توطئه انتقال کالا به اسرائیل از این مسیر هنگامی جدی شد که انصارالله یمن مانع عبور کشتی‌های حامل کالا برای رژیم صهیونیستی از طریق دریا شد و آمریکا نتوانست با تشکیل یک ائتلاف دریائی بر اراده مردم یمن غلبه کند و محاصره دریائی را بشکند. این، از رویدادهای بسیار مهم و درس‌آموز در تاریخ معاصر است که مردم یمن در مرحله اول توانستند با دست خالی و با تکیه بر اراده قوی و ایمان مستحکم خود در جنگ 8 ساله‌ای که ائتلاف مشترک عربستان و امارات بر آنها تحمیل کرده بود به پیروزی برسند و حالا در حالی که زخم‌های عمیقی از آن جنگ بر تن کشورشان نشسته، توانستند در برابر آمریکا، انگلیس و چند کشور ائتلاف‌کننده با آنان بایستند و در محاصره دریائی رژیم صهیونیستی این ائتلاف بظاهر قدرتمند را با شکست مواجه کنند. گزارش‌های میدانی نشان می‌دهند عبور کشتی‌ها به سوی اسرائیل به صفر رسیده و در همین حال تمام کشتی‌هائی که به مقاصد دیگر در آب‌های منطقه یمن در حرکت هستند بدون کمترین مزاحمت و مشکلی به مسیر خود ادامه می‌دهند.
این موفقیت مردم یمن، در حال الگو شدن برای سایر ملت‌های منطقه است بطوری که مردم اردن با الهام از آنها اقدام به تشکیل زنجیره انسانی برای مسدود کردن مسیر انتقال کالا از کشورهای عربی که با رژیم صهیونیستی روابط تنگاتنگی دارند به اسرائیل نموده‌اند. مردم اردن با این اقدام، از یکطرف به مردم یمن اقتدا کرده و با فشردن رگ‌های حیاتی رژیم صهیونیستی عرصه را بر این رژیم تنگ می‌کنند و از طرف دیگر به دولت‌هائی که به جای تلاش برای نجات مردم غزه از جنایات صهیونیست‌ها، حمایت از صهیونیست‌ها را در دستور کار خود دارند فشار وارد می‌کنند تا دست از این خیانت بردارند. این پدیده ستودنی باید ترویج شود و عمومیت پیدا کند بطوری که تمام ملت‌های عرب و مسلمان با وارد ساختن فشار بر دولت‌هایشان، آنها را وادار به قطع کردن همکاری با رژیم صهیونیستی و خودداری از ادامه روابط اقتصادی با این رژیم نمایند. گسترش این اقدام در میان ملت‌های عرب و مسلمان راه را برای وارد شدن سایر ملت‌ها به همین مسیر هموار می‌کند و آنها نیز دولت‌هایشان را برای قطع کردن روابط با رژیم صهیونیستی تحت فشار قرار خواهند داد. در آنصورت است که صهیونیست‌ها نخواهند توانست به جنایات خود ادامه دهند و ناچار می‌شوند در برابر اراده ملت‌ها تمکین کنند.
یک سوال بسیار مهم که در چهار ماه و نیم گذشته همواره در اذهان وجود داشته و دارد اینست که چرا ملت‌ها در تعدادی از کشورهای عربی همانند سایر ملت‌های مسلمان و حتی غیرمسلمان علیه جنایات رژیم صهیونیستی در غزه راه‌پیمائی اعتراضی برگزار نکردند؟ آیا خود ملت‌ها انگیزه‌ای برای حمایت از مردم فلسطین ندارند و یا علت دیگری برای این کوتاهی وجود دارد؟
پاسخ این سوال اینست که تمام ملت‌ها در کشورهای عربی دارای انگیزه فراوان برای حمایت در حد اعلا از ملت فلسطین هستند ولی دولت‌های تعدادی از این کشورها با توسل به زور و فشارهای بسیار سنگین مانع هرگونه اقدامی حتی تظاهرات و راه‌پیمائی اعتراضی به رژیم صهیونیستی می‌شوند. در تمام این کشورها افراد زیادی به جرم حمایت از آرمان فلسطین و مخالفت با رژیم صهیونیستی و اعتراض به دولت‌ها به خاطر برقراری رابطه با این رژیم در زندان‌ها بسر می‌برند و زیر شکنجه‌های سخت قرار دارند. دولت‌ها اگر راه را باز بگذارند، مردم اقدامات زیادی برای حمایت از مردم فلسطین و مبارزه با رژیم صهیونیستی انجام خواهند داد. کاری که مردم یمن و مردم اردن کرده‌اند، می‌تواند سرآغاز یک حرکت در کشورهای عربی برای پیدایش نهضت مردمی جهت پایان دادن به جنایات صهیونیست‌ها و نجات فلسطین باشد.