شما برادرها و خواهرها چه فکر می‌کنید راجع به این انقلاب، و چه تزریقاتی به شماها می‌کنند راجع به این نهضت؟ من باید به شما عرض بکنم که نهضت ما با پیروزی آمده است و با پیروزی جلو می‌رود و هیچ نگران این معنا نباشید. برای اینکه یک ملتی وقتی که یک مطلبی را خواست، آن هم مطلبی که حق است، حق ملتهاست. این ملتی که تمام قشرهایش نهضت کرد و بپاخاست، و این قیام هم قیامی بود که حق خودش را مطالبه می‌کرد، آزادی را مطالبه می‌کرد، استقلال را مطالبه می‌کرد، و چون مسْلم است جمهوری اسلامی را، یک همچو ملت، بپا خاسته برای مطالبه حق خودش، همین اسباب این شد که نتوانستند. این ابرقدرتها سالیان دراز این حق را از این ملت سلب کرده بودند و آزادی به هیچ وجه نبود. استقلال نبود. رژیم، رژیم غیر قانونی سلطنتی بود. نتوانستند حفظ کنند آن رژیم را، و نتوانستند آن اختناقی که سابق بود و سابقه داشت در این مملکت، باز نگهش دارند، و نتوانستند وابستگی ما را به غیر حفظ کنند. ما الآن مستقلّیم. مملکت مال خود شماست. نه شرق، نه غرب، نه قدرتهای بزرگ، هیچ کدام تصرف در اینجا ندارند و نمی‌توانند داشته باشند. با همان قدرتی که شما بیرونشان کردید، با همان قدرت حفظ می‌کنید استقلال خودتان را، حفظ می‌کنید آزادی خودتان را، و حفظ می‌کنید رژیم حاضر که جمهوری اسلامی است. شماها هیچ نگرانی نداشته باشید. من به شما اطمینان می‌دهم که با این روحیه‌ای که در ملت ما پیدا شده است، و با این قیام‌ مردانه‌ای که ملت ما کرد، شکست داد قدرتهای بزرگ جهانی [را].
قضیه، قضیه محمدرضا تنها نبود. اگر قضیه او هم بود، مشکل بود برای اینکه با یک قدرت شیطانی زندگی می‌کرد، لکن قضیه قضیه محمدرضا نبود. قضیه، قضیه آمریکا بود، شوروی بود، انگلستان بود. قضیه اینها هم نبود. قضیه همه ممالک و دولتهایی [بود] که یک روابطی با اینجا داشتند. همه دولتها مخالفت می‌کردند، منتها بعضیها بصراحت مخالفت می‌کردند و بعضیها هم به کنایه. در عین حال که شما یک طرف بودید، همه قدرتها یک طرف. و نباید به حَسَب حسابهایی که این حسابگرها می‌کنند، ما پیروز بشویم. نباید این سد را ما بشکنیم. برای اینکه ما چه دستمان بود؟ حالا چهار تا تفنگ شما می‌بینید دستتان است. اینها از غنایم جنگی است، شما قبل از آن که دستتان چیزی نبود. آنها تا دندان مسلح بودند. همه چیز داشتند و شما با دست خالی. لکن با قلب پر از ایمان. قلبهای نورانی پُر از ایمان و فریادهای ‌الله‌اکبر، در مقابل فریاد ‌الله‌اکبر نمی‌تواند کسی بایستد. یک ملت سر تا [سر]، یک بچه اینقدری که تازه زبان باز کرده، با سایر مردم همصدا، ‌الله‌اکبر و مرگ بر شاه. این سیل خروشان خراب کرد همه سدهایی که در مقابل بسته بودند، و الآن شما پیروز هستید. منتها آنها حالا به دست و پا افتادند که ناراضی درست کنند. در صورتی که شما از این پیروزی خودتان راضی هستید. شما همانی را که می‌خواستید دستتان آمد. این فریادها چه بود؟! این بود؛ «آزادی، استقلال، جمهوری اسلامی»، الآن دست شماست.
صحیفه امام، جلد 10، صفحه 467