در ماه رجب برخی دارای شهودِخاصِ رجبی می شوند الحمد لله رب العالمین  (رساله نور علی نور)

شرح کلام استاد در فهم این کمترین که سالها از محضرش آموخته ام ، چنین است ؛

اولا لازم‌ بذکر است ؛ با عبارت "الحمدلله رب العالمین" که استاد (اعلی الله درجاته العالیه) در ذیل کلام شان آورده اند می توان فهمید که ایشان ، از حال خود گزارش کرده‌ که این مقام را درک کرده.

 اما شهودِ رجبی ؛  شهودخاصِ رجبی چیست؟ اهل معرفت دررجب چه می ببینند که شهودخاص است؟

پاسخ را باید در دعای رجبیه که از امام عصر (عج) توسط نائب خاص اش پیدا کرد ، همان دعائی که استاد حسن زاده در درس؛ ملازمت به آن راسفارش موکد داشت.

آن دعایی که با این عبارت آغاز میشود ؛

"اللهم إنی أسألُک بِمَعانى جمیع ما یدعوک بِهِ وُلاةُ أمرِک المَأمونونَ عَلىٰ سِرِّک .."

در این دعا ؛ مهم ظهور "لا اله الا الله" در قلب است که بدون واسطه انسان کامل و ائمه هداة مهدیین (ع) امکان ندارد و ظهورِ "لا اله الا الله" یعنی مشاهده مقامِ رحمت الهی و مقامات معنوی و دیدنِ نشانه های خداست.

"حتىٰ ظَهر أن لا اله الا أنت ، فبذلک أسألک و بِمَواقِعِ العِزِّ مِن رَحمَتِک و بِمَقاماتِک و عَلاماتِک"

امام خمینی میگوید؛از این مقامات ، مشرکان و ریاکاران و معاندان اهلبیت (ع) محروم هستند.

 در تاثیر ادعیه و استجابت آنها عوامل مهمی نقش آفرین است، و مهمترین آنها ائمه دین (سلام الله علیهم اجمعین) هستند که باذن الله در استجابت ادعیه اثرگذار هستند و دارای جایگاه غیر قابل انکاری هستند . لذا در همین دعای رجبیه در ابتداء دعا تصریح به نام آنان به عنوانِ "وُلاة امر" میشود .

بزرگان حدیث مانند صفار قمی (قرن سوم) این حدیث را ازامام صادق (ع) نقل نموده اند که فرمود: خداوند ما را به خودمان وانگذاشته اگر ما را به خود وا می‌گذاشت مانند سایر مردم بودیم ولی ما کسانی هستیم که خداوند درباره‌ی آن‌ها فرموده: من را دعا کنید تا پاسخ دهم ؛إِنَّ اللَّهَ عزّوجلّ لَمْ یَکِلْنَا إِلَی أَنْفُسِنَا وَ لَوْ وَکَلَنَا إِلَی أَنْفُسِنَا لَکُنَّا کَبَعْضِ النَّاسِ وَ لَکِنْ نَحْنُ الَّذِینَ قَالَ اللَّهُ عزّوجلّ؛ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ." [بصایرالدرجات، ص۴۶۶]

دو نکته مهم در مقابل دو شبهه ؛

اول ؛

سوره هود آیه ۱۰۱ آمده است؛ کسانیکه غیر خدا را میخوانند ، هیچ بهره ای از آن نام غیر خدا نمیبرند ؛ «فَما اغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمْ الّتى یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ شَیْ‌ءٍ»

پاسخ روشن است که در دعا ، ما به ذوات مقدسه ائمه (ع) توسل میجوئیم و نه بیشتر . در همین آیه آنچه مورد انکار است و به آن تصریح شده ؛ "الوهیت" است و "الوهیت و خدائی" مخصوص ذات باری تعالی است و لاغیر .

در نتیجه تعبیری ذکر شده یعنی واژه "آلهه" ؛ هیچ ارتباطی به توجه و توسل به وسائط فیض الهی که ائمه اطهار (ع) هستند ندارد چرا که روشن است هیچ شیعه ای نگاه "آلهه" بودن به هیچ فردی غیر از رب العالمین ندارد.

دوم ؛

در قرآن مجید در آیه ۵۶ سوره اسراء آمده؛ رفع مشکلات از آدمی فقط از آنِ خداست و دیگری توان رفع مشکلی از انسان را ندارد؛ «قُلِ ادْعُوا الَّذِینَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلا یَمْلِکُونَ کَشْفَ الضُّرِّ عَنْکُمْ وَ لا تَحْوِیلًا»؛ ترجمه آزاد آیه چنین است ؛بگو کسانى را غیر از خدا میخوانند چرا که مى‌ پندارید که قادر بر حلّ مشکلات هستند، آنها نمى توانند مشکلى از شما را برطرف سازند و نه در آن تغییرى ایجاد کنند.

پاسخ به شبهه روشن است ؛ در آیه ایمان به یک مبداء مستقلّ در مالکیت و تأثیر بر کائنات مطرح است که غیر از ذات پاک خدا هیچ چیزی نمیتواند مطرح باشد ، و مالک حقیقی بودن و علت و سبب مستقل بودنِ غیرخدا در تاثیر بر کائنات پنداری صددرصد باطل و ناروا است. 

بله ؛ در خلقت، اسباب و مسبّبات عادى -که هر چه دارند از خدا دارند- میتوانند با اذن او اثر گذار باشند. 

مانند جریان ابراهیم و زنده کردن چند حیوان قطعه قطعه شده که در آیه ۴۹ سوره آل عمران فرمود : "أَنِّی أَخْلُقُ لَکُمْ مِنَ الطِّینِ کَهَیْئَةِ الطَّیْرِ.."

در نتیجه آیه سوره اسراء نفی مالکیت و اثرگذاری مستقل میکند و نه تاثیر سبب و مسبب هایی که در نظام خلقت زیر پوشش مالکیت مطلقه حق تعالی هستند.