تصاویر حاشیه ای که از حادثه تروریستی کرمان مخابــره می شــود از تصاویر اصلــی جانکاه تر و دردناک تر اســت .در میان این تصاویر ،تصویری بیش از دیگران جلب توجه کرده است. به طوریکه در شــبکه های اجتماعی وایرال شــده است.این تصویر با کپشــن، »دختری با کاپشن صورتی و گوشواره قلبی« دست به دست می شود و دل های بسیاری را می ریزد. این دختر با »کاپشــن صورتی و گوشواره قلبی« احتماال باید ۴ ساله باشــد.البته زیاد فرقی ندارد، حال یک ســال باالتر و یا کمتر؛اما آنچه که مهم است این نکته می باشد که این دختربچه برای پدر و مادرش یک دنیا بوده است. چه بسا آن کسانی که فرزند دارند و فرزندشان دختر اســت بهتر جوهر این چند خط را متوجه شوند. فرزند داشتن دلنشین است اما فرزند دختر حال و هوای دیگــری دارد.این را از نوع رفتار فرزندتان حتی وقتی نوزاد اســت متوجه می شوید.فرزند حتما به کمک و پشــتیبانی پدر و مادر خود نیاز دارد تا برومند شود.اما نوع نیاز فرزند دختر جنس دیگری دارد. از جنسی است که به واقع هیچ قلمی نمی تواند آن را به درستی روی کاغذ پیاده کند. بنده به عنوان کســی که فرزند دختر دارم ابا دارم از اینکه بیشتر در متن غمی که در تصویر موجود وجود دارد بروم.فقط می توانم دو آرزو کنم؛آرزوی نخستم پایان خشونت در جهان است زیرا قربانیان آن امثال همین دختر »کاپشن صورتی با گوشواره قلبی« اســت.هرچند تا وقتی جنــگ قدرت در دنیا حاکم اســت خشــونت نیز وجود دارد .ولی ای کاش مــی شــد حداقل کودکان مســتثنی می شدند.منظورم از کودکان هم همه کودکان با هر ملیتی و دینی را شامل می شود. آرزوی دوم من آرزوی صبر برای بازماندگان دختر »کاپشن صورتی با گوشواره قلبی« است.هرچند این آرزو از آرزوی قبلی دســت نیافتنی تر است. فرزند انســان مثل تکه ای از قلب آن انسان است که بیرون از بدن وی در حال تپش اســت.اگر این فرزند دختر باشد که این موضوع حادتر می شود زیرا نوع ارتباط عاطفی شــکل گرفته میان فرزند دختر و والدین بسیار در هم تنیده و پیچیده است. حتما پدر این دختر با »کاپشن صورتی و گوشواره قلبی« تا ده ها سال بعد را هم برای دخترش دیده و برنامه ریزی کرده بوده ولی افسوس..