آثار باقی مانده از این شهر (از فسیل ها تا معماری مراکز فساد) ابتلای شهر پمپئی را به همان انحراف قوم حضرت لوط مشخص می کند. هر چند باستان شناسان یک سیر تاریخی برای این انحراف پیدا کرده اند که مشابه همان سیر انحراف در غرب است که در نهایت به نقطه مشترک کنونی رسیده اند. جالب است نحوه زوال این قوم نیز مشابه عذاب ذکر شده در قرآن کریم است. مردم پُمپئی چند هزار سال پیش با سنگ و خاکسترهای آتشفشانی که احاطه شان کرد تبدیل به مجسمه هایی ثابت از یک فرهنگ منحط و مردمی عذاب گرفته شدند. قوم لوط نیز به فرموده قرآن کریم در سوره حجر سنگباران شدند ((وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ سِجِّيلٍ : و بارانی از سنگ های ریز بر سر آنها باراندیم.)) و در سوره عنکبوت غبارگرفته شدند: ((كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ : (همسر لوط) جزو غبار گرفتگان بود!!)) اعراف، 83 پمپئی در زیر 4 متر خاکستر و خاک مدفون بود تا اینکه در سال 1599 میلادی بصورت اتفاقی کشف شد. قرآن فرموده که آثار شهر قوم لوط را برای عبرت آیندگان (البته آن دسته ای که می اندیشند) باقی گذاشتیم: ((وَلَقَدْ تَرَكْنَا مِنْهَا آيَةً بَيِّنَةً لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ : و از آن [شهر سوخته] نشانه ای نمایان و مشخص باقی گذاشتیم براى مردمى كه تعقل کرده و مى‏ انديشند.)) عنکبوت، 35.