با توجه به اینکه مسئولان ارشد نظام جمهوری اسلامی بارها اعلام کرده‌اند راه‌ حل مساله فلسطین، همه‌پرسی از مردم بومی این سرزمین است تا آزادانه و خارج از فشارهای سیاسی نظر خود را درباره نوع حکومت مورد نظر خود بگویند و همان رای و نظر مبنای تعیین سرنوشت فلسطین شود، پذیرش قطعنامه اخیر مجمع عمومی سازمان ملل سوالاتی را به وجود آورده است.
این قطعنامه حاوی نکاتی است که با سیاست اعلام شده جمهوری اسلامی ایران در تضادند و رای مثبت ایران به آن می‌تواند به معنای عقب ‌نشینی از سیاست اعلام شده باشد. بند 13 قطعنامه مجمع عمومی با صراحت می‌گوید مساله فلسطین هیچ راه‌حلی غیر از راه‌حل دودولتی ندارد. این بند، آشکارا با سیاست همه‌پرسی از بومیان فلسطین برای تعیین سرنوشت سرزمین خود در تضاد است. اگر راه‌حل اینست که دو دولت در فلسطین تشکیل شوند، همه‌پرسی بی‌معنا و بی‌وجه خواهد بود. مهم‌تر اینکه پذیرش تشکیل دو دولت به معنای رسمیت بخشیدن به رژیم صهیونیستی است، زیرا یکی از این دو دولت، همانست که جمهوری اسلامی ایران آن را جعلی، غاصب، اشغالگر و نامشروع می‌داند. نکته قابل تامل دیگر اینکه هم‌اکنون نیز در فلسطین دو دولت وجود دارند زیرا علاوه بر رژیم اشغالگر صهیونیستی، تشکیلات خودگردان هم هست که سران اسرائیل و حامیان غربی آنان با هدف فریب دادن افکار عمومی و تظاهر به اینکه مردم فلسطین هم دولت دارند با تشکیل آن موافقت کرده‌اند. این، از اشتباهات بزرگ سازمان آزادیبخش فلسطین و از انحرافات یاسر عرفات بود که با کنار گذاشتن منشور این سازمان حاضر شد در اندازه یک کارگزار کوچک برای رژیم صهیونیستی بخشی از سرزمین فلسطین را مدیریت کند آنهم در چارچوب خط‌مشی تعیین شده توسط صهیونیست‌ها. منظور کسانی که سخن از دو دولت می‌گویند تثبیت همین وضعیت است که اگر چنین شود، به معنای پذیرش موجودیت رژیم صهیونیستی توسط دولت‌ها و نامشروع بودن ادعای کسانی خواهد بود که به دولتی با نام اسرائیل مبارزه کنند.
علاوه بر این، قطعنامه اخیر مجمع عمومی سازمان ملل در بند هشتم با صراحت از حماس خواسته فوراً و بدون هیچ پیش‌شرطی «تمام غیرنظامیانی که به صورت غیرقانونی به اسارت گرفته شده‌اند را آزاد کند.» سه قید فوراً، بدون پیش‌شرط و غیرقانونی، همگی به نفع رژیم صهیونیستی و به زیان حماس هستند. زیرا اولاً برای حماس هیچ امتیازی در قبال آزادی اسرای صهیونیست در نظر گرفته نشده و ثانیاً اقدام حماس برای حمله به اسرائیل و به اسارت درآوردن جمعی از صهیونیست‌ها غیرقانونی دانسته شده است در حالی که حماس خواهان امتیازات مهمی در قبال آزاد ساختن اسراست و اقدام حماس در حمله به اسرائیل نیز کاملاً قانونی و بخشی از حقوق مردم فلسطین برای دفاع از خود در برابر رژیم صهیونیستی بود. نکته‌ای که در مقدمه این قطعنامه آمده نیز دارای اشکال اساسی است، زیرا با صراحت تمام، جنایات رژیم صهیونیستی در غزه را با حمله حماس یکسان دانسته و اعلام کرده «تمام اقدامات خشونت‌آمیز صورت گرفته علیه غیرنظامیان فلسطینی و اسرائیلی محکوم است.»
یکسان قلمداد کردن اقدامات صهیونیست‌ها در غزه با آنچه حماس انجام داده، ظلم آشکار به حماس و دروغ بزرگی است که در این قطعنامه گنجانده شده است. حماس در یک حمله تلافی‌جویانه، عده‌ای از صهیونیست‌های نظامی و شبه‌نظامی را به اسارت درآورده که ممکن است تعدادی غیرنظامی هم در میان آنها باشند که با رفتار انسانی قابل تحسین با آنها برخورد و بعضی از آنها را نیز آزاد کرده است. در مقابل، رژیم صهیونیستی ظرف سه هفته گذشته بیش از 8 هزار کودک و زن و مرد غیرنظامی را قتل‌عام کرده، قریب 000/200/1 نفر را آواره نموده و بیمارستان‌ها، مساجد و کلیساها را بمباران و ویران و ده‌ها هزار نفر از مردم بی‌دفاع را نیز مجروح و معلول کرده است. مقایسه این دو عملکرد با یکدیگر و هر دو را خشونت دانستن، خلاف واقع و سرپوش گذاشتن روی جنایات جنگی صهیونیست‌هاست.
رای مثبت دادن به چنین قطعنامه‌ای با سیاست اعلام شده و رسمی جمهوری اسلامی ایران درباره مساله فلسطین و مواضع این نظام در قبال رژیم اشغالگر اسرائیل همخوانی ندارد. به همین دلیل، گمانه‌زنی‌هائی درباره سیاست ایران در مساله فلسطین مطرح شده که لازم است وزارت امور خارجه کشورمان درباره آن‌ها توضیح بدهد. این گمانه‌زنی‌ها با توجه به سفر ناگهانی و از قبل اعلام نشده وزیر امور خارجه در آستانه صدور این قطعنامه، به نیویورک تقویت شده‌اند. این گمانه‌زنی‌ها می‌گویند سیاست جمهوری اسلامی ایران در قبال مساله فلسطین دستخوش تغییراتی شده و توجیهاتی از قبیل اینکه ایران به خاطر جلوگیری از تروریستی تلقی شدن عملیات 15 مهرماه حماس حاضر شد به قطعنامه رای مثبت بدهد ولی بعضی بندها را در عین حال قبول ندارد رد می‌کند.
نکته‌ای که ماجرا را پیچیده‌تر می‌کند پذیرش قطعنامه‌ای با این انحرافات آشکار در زمانی است که رژیم صهیونیستی بیشترین جنایت جنگی را علیه مردم فلسطین مرتکب شده است. اکنون که مردم در سراسر جهان با تظاهرات عظیم خواستار محاکمه سران رژیم صهیونیستی هستند، بسیار عجیب است که دولت‌های حامی فلسطین و مخالف رژیم صهیونیستی به قطعنامه‌ای رای مثبت بدهند که حاوی امتیازات بزرگ برای صهیونیست‌های جنایتکار است.