دفتر تقسیمات کشوری وزارت کشور درباره تشکیل استان استان تهران غربی اعلام کرد: درصورت اجرا شهرستانهای قدس، شهریار، بهارستان، رباطکریم و ملارد و همچنین شهر جدید پرند، از استان تهران جدا میشوند و با مرکزیت شهریار، تبدیل به «استان تهران غربی» میشوند.
دفتر تقسیمات کشوری وزارت کشور درباره تشکیل استان تهران غربی توضیحاتی ارائه کرد.
به گزارش دنیای اقتصاد، تابستان امسال، یک نماینده مجلس از بررسی طرحی در وزارت کشور تحت عنوان «تشکیل استان تهران غربی » خبر داد که بر اساس آنچه آن نماینده گفته بود، پیشنهاد تشکیل استان جدید با ترکیبی از ۶ شهرستان و شهر موجود در استان تهران، مطرح است.
اگر این طرح به سرانجام برسد، شهرستانهای قدس، شهریار، بهارستان، رباطکریم و ملارد و همچنین شهر جدید پرند، از استان تهران جدا میشوند و با مرکزیت شهریار، تبدیل به «استان تهران غربی» میشوند. وزارت کشور -دفتر تقسیمات کشوری- در این باره اعلام کرده است، در حال حاضر «ثقل جمعیتی» در استان تهران، امکان پاسخگویی به نیاز شهرستانهای اطراف را با کاهش مواجه کرده است. متن کامل گزارش وزارت کشور را در زیر بخوانید.
۱- تقسیمات کشوری یک امر کاملا حاکمیتی و ضروری و در اختیار دولت با جهتگیری به سمت عدالت اجتماعی و از مهمترین اهداف آن ایجاد توسعه متوازن در سطح سرزمین است.
۲- تقسیمات کشوری ضابطهمند موجب کارآیی حکمرانی خوب، محرومیتزدایی، توسعه عدالت فضایی، حفظ کشوری ضابطهمند اصولی و منطقی با امنیت ملی و خدمترسانی مطلوبتر به مردم و دارای افزایش توازن منطقهای، تزریق بهینه اعتبارات جاری و عمرانی و اصلاح ساختار سیاسی – اداری میشود. تنها از طریق تقسیمات اداری – سیاسی مطلوب است که مدیریت سیاسی فضا شکل میگیرد و کارآمدی آن، هنگامی محقق میشود که بتواند بستر مناسبی برای دستیابی به رشد و توسعه متوازن مناطق، کاهش نابرابریها و استفاده از ظرفیتهای قانونی در برنامهریزیهای مدیریتی در سطح نواحی یا کشور باشد.
۳- قانون تشکیلات ایالات و ولایات و دستورالعمل حکام (اولین قانون تقسیمات کشوری سال ۱۳۲۵ هجری قمری) کشور را به چهار ایالت آذربایجان، کرمان و بلوچستان، فارس، خراسان تقسیم کرده بود و ولایات قسمتی از مملکت، دارای یک شهر حاکمنشین و توابع آن بود اعم از اینکه حکومت آن تابع پایتخت یا تابع مرکز ایالتی باشد.
۴- در آبانماه سال ۱۳۱۶ قانون تقسیمات کشوری و وظایف فرمانداران و بخشداران به تصویب رسید که به موجب ماده دوم این قانون کشور به ۶ استان، شامل ۵۰ شهرستان تقسیم شد. در دی ماه همان سال (۱۳۱۶) با اصلاح دیگری که در این قانون به عمل آمد کشور به ۱۰ استان، ۴۹ شهرستان و ۲۹۰ بخش تغییر یافت.
فرآیند ایجاد استان ادامه یافت و آخرین استان، استان البرز بود که در سال ۱۳۸۹ تاسیس شد و تعداد استانهای کشور طی ۸۶ سال از ۶ استان به ۳۱ استان افزایش یافته است.