عصر ایران - هفته گذشته، مصاحبه ای با آیت الله سید احمد علم الهدی منتشر شد که ایشان به صراحت تمام گفته است: "ما متدینان را به نام «مردم» می‌شناسیم" و "مردمِ متدین موضوعیت دارند." و بقیه را لیبرال خوانده است و وقتی خبرنگار به او گفته "بالاخره در بخشی از نظرات سیاسی، مردم نگاه دیگری دارند و آنها معتقدند نظرات‌شان در مشهد دیده و شنیده نمی‌شود. اینکه می‌گویند در مشهد حکومت خودمختار تشکیل شده و قوانین خاص خودش را دارد و اینها، ناظر به همین است. حال اینکه شما می‌گویید مدافع مردم دین‌باور هستید و با مردم لیبرال کاری ندارید! اگر این مردم که شما لیبرال می‌خوانیدشان، بخشی از جامعه را تشکیل بدهند برخورد شما چگونه است؟" پاسخ داده:  "هیچ ! برای ما آن بخش دین‌باور مهم است".

هر چند از زوایای مختلفی می شود این سخن را نقد کرد ولی چه پاسخی بهتر و شیواتر و انسانی تر و شریف تر از سخن مولایمان حضرت علی علیه السلام در نامه شان به مالک اشتر (هنگامی که او را به ولایت منصوب کردند) و با این استدلال که " مردم يا در دين با تو برادرند و يا در آفرينش با تو برابر " حاکم را به عدالت و مهربانی و مدارا با " همه مردم " توصیه کردند و ننوشتند که مردم، فقط متدینین هستند و بقیه را به "هیچ" بینگار!

مسوولان امروز ما و از جمله جناب آقای علم الهدی، شدیداً نیازمند بازخوانی آن نامه تاریخی و مقایسه گفتار و رفتار خود با محتوای آن هستند. 
توضیحات واضحات: ما هم مسلمانیم.

زیاده عرضی نیست!