در آخرین هفته ماه ذیحجه و قبل از حلول سال 1445 هجری قمری و ورود به ماه محرم‌الحرام، همزمان با بازگشت کاروان حجاج از سفر معنوی حج تمتع، میلاد خجسته اسوه شکیبایی حضرت امام کاظم علیه‌السلام را گرامی داشتیم و امروز نیز در روز بزرگ مباهله و روز مقابله نور با ظلمت و اثبات حقانیت اهل ‌بیت عصمت و طهارت قرار داریم. به فرموده حضرت امام رضا علیه‌السلام «روز مباهله مزیتی است که هیچکس در آن، بر اهل‌ بیت علیهم‌السلام برتری نگرفته است.» بنابراین باید پیوسته از مباهله گفت و ابلاغ حقیقت کرد تا این فضیلت نبوی و شرافت علوی فراموش نشود و در تاریخ زنده بماند.
همراهی خائنانه وزیر خارجه روسیه با وزرای خارجه شورای همکاری خلیج فارس در زیر سوال بردن مالکیت ایران بر جزایر سه‌گانه ایرانی ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک در بیانیه پایانی ششمین اجلاس این شورا، اعتراض جمهوری اسلامی ایران را برانگیخته و افکار عمومی مردم کشورمان را جریحه‌دار کرده است. این واقعه نشان داد روسیه نیز قابل اعتماد نیست و دولتمردان ما بی‌جهت تمام تخم ‌مرغ‌هایشان را در سبد افرادی مثل پوتین قرار داده‌اند. وزارت امور خارجه کشورمان، سفیر روسیه را بابت این موضعگیری خائنانه احضار کرده ولی این کافی نیست و ما باید در سیاست سرتاسر اعتمادآمیزمان با دولت روسیه تجدید نظر اساسی نمائیم.
در هفته جاری و در حالیکه هنوز یکماه از روی کار آمدن وزیر جدید صمت و وعده‌هایش درباره کنترل قیمت خودرو و برخورد با بی‌انضباطی شورای رقابت نگذشته است، این شورا در مصوبه جدید خود با تصویب افزایش 50 تا 200 میلیونی قیمت خودروهای مونتاژی، مردم را در بهت و شگفتی فرو برد. گویی هر روز که می‌گذرد، شاهد بی‌نظمی و عدم برنامه‌‌ریزی در نظام اداره کشور هستیم که به تصریح کارشناسان، حاصل حضور بی‌کارنامه‌ها و کارنابلدها در مجموعه دستگاه اجرایی کشور است. متاسفانه این روزها، مردم هزینه‌های زیادی بابت ناکارآمدی مدیریت‌ها پرداخت می‌کنند بدون اینکه سر سوزنی از مواهب وعده و وعیدهای انتخاباتی دولت استفاده کرده باشند و این چیزی نبود که به لحاظ یکدست شدن قوا و تجمیع قدرت، به آنها وعده داده شده بود. اکنون وعده‌های زیادی از دولت سیزدهم بر زمین مانده از جمله ساخت سالانه 1 میلیون مسکن، کاهش تورم، قدرتمند سازی پول ملی و... که دولت همچنان ترجیح می‌دهد توپ این خُلف وعده‌ها را به زمین دولت‌های قبل بیندازد.
این سیاست که تا قبل از انتخابات گفته شود از همه مشکلات و کمبودها آگاه هستند و کلید حل همه مشکلات را دارند ولی بعد از به قدرت رسیدن و ناتوانی در تحقق وعده‌ها، همه چیز را به گردن دولت قبل بیندازند، به سیاست نخ‌نمایی تبدیل شده که دیگر هیچ خریداری میان مردم ندارد.
چند روز پیش کلیات لایحه برنامه هفتم توسعه در کمیسیون تلفیق به تصویب رسید. این لایحه که با تاخیر یکساله از سوی دولت تهیه و به مجلس ارائه شده، نقاط ضعف بسیاری دارد که باید در صورت توجه و دقت نمایندگان مجلس در مشورت با کارشناسان، در جلسات کمیسیون‌ها مرتفع شده و مورد چکش‌کاری قرار گیرد، زیرا با فضای واقعی کشور و لزوم دستیابی به فضای تحولی و توسعه‌ای، بیگانه است و فاقد رویکرد مشخص می‌باشد. این برنامه هیچ نگاه دقیق و راهگشایی به مسائل کلیدی کشور از جمله ایجاد اشتغال، تولید، فرهنگ، معیشت، امور اجتماعی و امور بین‌المللی ندارد و فاقد هویت حل مشکلات کنونی جامعه است.
در بررسی رویدادهای خارجی، ابتدا به تازه‌ترین رویدادهای سرزمین‌های اشغالی می‌پردازیم که این هفته نیز بخش عمده اخبار و گزارش رسانه‌های بین‌المللی را به خود اختصاص داد. در دور تازه جنایت رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها، این هفته شهر و اردوگاه جنین شاهد حملات گسترده ارتش اشغالگر بود. ارتش رژیم صهیونیستی از زمین و هوا این منطقه را آماج حملات وحشیانه قرار داد که بر اثر آن 13 فلسطینی شهید، بیش از یکصد نفر مجروح و ده‌ها ساختمان متعلق به فلسطینی‌ها ویران شدند.
روز سه‌ شنبه سازمان ملل در گزارشی در بررسی آثار جنایت تازه صهیونیست‌ها در جنین، اوضاع در این منطقه را فاجعه‌بار توصیف کرد. بنابر گزارش سازمان ملل، بر اثر حملات ارتش صهیونیستی دهها خانه ویران شده و جریان آب و برق در بسیاری از مناطق جنین قطع است. قبل از این نیز شماری از کشورهای اروپایی با صدور بیانیه مشترکی، حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی به غزه را محکوم کردند.
نتانیاهو، نخست ‌وزیر رژیم صهیونیستی که از بحران شدید سیاسی داخلی رنج می‌برد و هفته‌ای نیست که دهها هزار اسرائیلی علیه وی تظاهرات اعتراضی برگزار نکنند، برای نجات از باتلاق سیاسی، اقدام به لشکرکشی به مناطق مختلف فلسطین اشغالی می‌کند تا وخامت سیاسی حاکم بر این رژیم را تحت‌الشعاع قرار دهد و حمله گسترده اخیر به جنین نیز با همین هدف صورت گرفت ولی مقاومت شجاعانه فلسطینی‌ها و حملات متقابل مبارزان فلسطینی این ترفند نتانیاهو را خنثی کرده و نه‌تنها حاصلی برای نجات وی و کابینه افراطیش نداشته بلکه اوضاع روز به روز در صحنه سیاسی این رژیم وخیم‌تر می‌شود. اعتراضات و آشوب سیاسی که محدود به شنبه‌ها بود دامنه‌دار شده و روز سه‌شنبه، صدها هزار اسرائیلی در خیابان‌های تل‌آویو و دیگر مناطق فلسطینی اشغالی علیه نتانیاهو شعار دادند، خیابانها را بستند، به فرودگاه تل‌آویو هجوم بردند و برای لحظاتی وارد مجلس رژیم صهیونیستی شده و جلسه آن را مختل کردند.
این هفته، جنگ در اوکراین وارد پانصدمین روز شد. پانصد روز قبل، پوتین رئیس‌ جمهور روسیه تحت پوشش «کمک به مناطق روس‌تبار اوکراین» و البته با هدف ضرب شست نشان دادن به غرب و تغییر معادله جنگ قدرت موجود با غربی‌ها، اوکراین را هدف حمله گسترده و همه‌جانبه قرار داد. پوتین، حمله به اوکراین را «عملیات ویژه نظامی» نامید! با در نظر گرفتن واقعیت‌ها و شواهد، پوتین، یک پیروزی سریع را در اوکراین ارزیابی کرده بود و پیش‌بینی می‌کرد همانند موارد قبل، از جمله در کریمه و اوستیای شمالی، در اوکراین نیز موفق خواهد بود با هزینه نه‌ چندان زیاد، به اهدافش برسد ولی اینگونه نشد و اکنون پانصد روز از لشکرکشی مسکو به اوکراین می‌گذرد و هنوز هیچ نقطه ‌پایانی برای این جنگ که سازمان ملل آن را «جنگ بیهوده» خوانده است به چشم نمی‌خورد. غرب که شکست اوکراین را برای خود بسیار حیثیتی و با تبعات سنگین می‌داند، تمام‌قد به حمایت از اوکراین برآمده است و با ارسال سیل تجهیزات به اوکراین، درصدد است به هر نحو ممکن در جنگ قدرت کنونی کم نیاورد و تاوان سرشاخ شدن روسیه و غرب را هم مردم اوکراین با هزاران کشته و ویرانی کشورشان می‌پردازند.