عصرایران؛ شورای‌ عالی انقلاب فرهنگی با حضور رئیس جمهور تصویب کرد که  نظارت بر شبکه نمایش خانگی برعهده سازمان صدا و سیما باشد. این تصمیم در روزهایی گرفته شد که تیم‌های باشگاهی جهان از جمله ایران در حال انتخاب سرمربی برای فصل آینده فوتبالی خود هستند.

 به نظر شما امکان دارد مدیران یک تیم فوتبال که تیم‌شان موفق بوده و جام‌های زیادی را کسب کرده،‌هدایت تیم خود را به دست مربی بسپارند که استاد فرستادن تیم‌ها به دسته پایین‌تر است؟ جواب بسیاری از شما «نه» خواهد بود. حالا باید از اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی به ویژه رئیس جمهور پرسید که چگونه «تعیین الزامات ساماندهی حوزه صوت و تصویر فراگیر» را در اختیار صداوسیما قرار داده است؟

چگونه می‌شود اختیار چند پلتفرم موفق این روزها در اختیار نهادی گذاشت که به سمت سراشیبی حرکت می‌کند.

صداوسیما با ریزش شدید مخاطب روبروست و طبق آمارهایی که منتشر شده است سریال «گیل دخت» به عنوان پرمخاطب‌ترین تولیدی تلویزیون تنها 38 درصد مخاطب داشته است. آنقدر آش شور است که صداوسیما مجبور است برای تبلیغ سریال‌های خود از بیلبوردهای شهری استفاده کند.

بسیاری از چهره‌هایی که مردم به واسطه آنها تلویزیون می‌دیدند از این سازمان رفته‌اند و دیگر حاضر نیستند برای صداوسیما کار کنند. در جهان کدام سازمانی را سراغ دارید که با سرمایه‌هایی که دارد اینگونه رفتار کند؟ به ثمن بخس بهترین و بااستعدادترین هنرمندان کشور مسیر دیگری را برای دیده شدن انتخاب کردند و صداوسیما ماند و چندان هنرمند به اصطلاح ارزشی که هیچ بویی از هنر نبردند و فکر می‌کنند با تقلید کردن می‌شود جای رامبد جوان، سروش صحت، عادل فردوسی‌پور، مهران مدیری، محسن تنابنده و همه آنهایی که رفتند را بگیرند.

شبکه نمایش خانگی از آن سو به خوبی از سوی مردم دیده می‌شود. برخی از سریال‌های این پلتفرم‌ها مثل «پوست شیر»، « زخم کاری»، «یاغی» و یا برنامه‌هایی مثل «جوکر» به قدری دیده می‌شوند که مردم در روزمرگی‌های‌شان در مورد آنها حرف می‌زنند.

نکته دیگر در روزگاری که تحریم و مشکلات اقتصادی سد محکمی در مسیر تولیدکنندگان بوده است، پلتفرم‌های شبکه نمایش خانگی به خوبی و بدون غر زدن توانستند تولیدات فرهنگی خود را در اختیار مخاطبان قرار دهند. حالا چه شده است که صداوسیما و حتی شورای انقلاب فرهنگی دوست دارد سد راه این تولید شود؟

حالا چگونه می‌شود این بخش خصوصی موفق را به دست صداوسیما داد تا آنها برایش قانون بنویسند و بگویند چه کنند وچه نکنند؟

همین ابتدای کار، جبلی رئیس صداوسیما که بیشتر دوست دارد هنرمندان در تلویزیون نباشند تا باشند گفته است:«در حال پیگیری تهیه آیین‌نامه تخلفات هنرمندان هستیم که ان‌شاءالله دستگاه قضایی هم برای برخورد با تخلفات مسیر روان‌تر و سهل‌تری را طی کند.»

می‌بینید در اول کار به کسانی که در شبکه نمایش خانگی هستند این هشدار داده می‌شود که ما کار را به دست بگیریم دیگر نمی‌توانید در پلتفرم‌ها سریال بازی کنید. دقیقا همان کاری که با صداوسیما کردند.

تلویزیون که خود به خود نمی‌تواند سریال بسازد؛ این آدم‌ها و استعدادشان است که یک سازمان را بالا می‌برند و باعث می‌شوند مردم آنها را ببیند. صداوسیما خودش که دیده نمی‌شود و حالا می‌خواهد کاری کند که شبکه نمایش خانگی هم دیده نشود. دنیای بدون رقیب برای صداوسیما شیرین است و دوست ندارد این کام شیرین را برای خودش تلخ کند.

بهتر است شورای عالی انقلاب فرهنگی، دولت و مجلس در کنار هم یک تصمیم درست بگیرند. ابتدا صداوسیما را به مسیر اصلی خود که همان صداوسیما ملی برگردانند و دوم اجازه بدهند که شبکه نمایش خانگی مثل سینما زیر نظر وزارت ارشاد که مسئول مستقیم امور هنری در کشور است به زندگی خود ادامه دهد.

شبکه نمایش خانگی و سریال‌های آن تبدیل به یک دلخوشی کوچک برای مردم شده است و حتی ایرانیان خارج از کشور هم تولیدات این شبکه‌ها را نگاه می‌کنند، پس با تصمیم‌های غلط این دلخوشی را نابود نکنیم.