جی پلاس، دهه اول ماه ذیحجه از اهمیت و مرتبه ای بالا برخوردار است. برای بهره مندی بیشتر از این شب ها دستور نماز مستحبی این دهه که بسیار بر خواندن آن تاکید شده به شرح زیر بیان شده است:

تبلیغ

در هر رکعت پس از سوره حمد و اخلاص آیه ۱۴۲ سوره اعراف خوانده می‌شود. آیه مذکور به میقات چهل‌ روزه حضرت موسی در طور سینا برای گرفتن الواح اشاره دارد، که ده روز پایانی آن همزمان با دهه اول ذی‌ الحجه بوده است. بر اساس روایتی، کسی که در دهه اول ذی‌ الحجه این نماز را بخواند، در ثواب حاجیان شریک خواهد بود

دستور ادای نماز 

نماز دهه اول ذی‌ الحجه در ده شب اول این ماه بین نماز مغرب و عشاء خوانده می‌ شود. این نماز دو رکعت است. در هر رکعت بعد از سوره حمد و سوره اخلاص، آیه «وَ واعَدْنا مُوسی‌ ثَلاثِینَ لَیلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیلَةً وَ قالَ مُوسی‌ لِأَخِیهِ هارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ؛ و با موسى، سى شب وعده گذاشتیم و آن را با ده شب دیگر تمام کردیم. تا آنکه وقت معین پروردگارش در چهل شب به سر آمد. و موسى [هنگام رفتن به کوه طور] به برادرش هارون گفت: در میان قوم من جانشینم باش، و [کار آنان را] اصلاح کن، و راه فسادگران را پیروى مکن.» خوانده می‌ شود. این نماز در مفاتیح الجنان در بخش اعمال ماه ذی‌الحجه ذکر شده است.

آیه مذکور به میقات چهل روزه موسی در طور سینا برای گرفتن الواح اشاره دارد. در این مدت برادرش هارون، به عنوان جانشین او در میان بنی‌اسرائیل بود. بر اساس این آیه، موسی ابتدا ۳۰ شب در طور سینا ماند، سپس ۱۰ شب دیگر به آن اضافه شد. در برخی روایات، ۳۰ شب به ماه ذی‌القعده و ۱۰ شب دیگر به دهه اول ذی‌الحجه تفسیر شده است.

پاداش و سند

بر پایه راویتی که در کتاب اقبال الاعمال نقل شده، امام باقر(ع) به فرزندشان امام صادق(ع) سفارش کرده که این نماز را در دهه اول ذی‌الحجه ترک نکند، چرا که اگر آن را در این دهه بخواند در ثواب حاجیان شریک خواهد بود، هرچند که به حج نرفته باشد. سید ابن طاووس این مطلب را از کتاب ابن اُشناس نقل کرده است. بنابر آنچه در کتاب وسائل الشیعه آمده نام کتاب ابن اشناس، «عمل ذی‌الحجه» بوده است.