غلامعلی رجایی، فعال سیاسی ، با اشاره به انتشار لیست رأی امام خمینی(س) گفت: تصور من این است که همه باید به فرهنگ امام برگردیم و تیغ استصواب دور شود از سر نامزدهایی که می‌خواهند به کشور کمک کنند اما با سلایق حاکمیت کمتر همسانی دارند.
پایگاه خبری جماران: یک فعال سیاسی با اشاره به اسناد مربوط به لیست رأی امام خمینی(س)، گفت امام همیشه پرهیز داشتند از اینکه یک عده به ایشان منسوب شوند و خودشان را نزدیک‌تر بدانند.
مشروح گفت و گوی خبرنگار جماران با غلامعلی رجایی را در ادامه می‌خوانید:
تحلیل شما از انتشار لیست رأی امام در مجالس اول و دوم و دوره اول مجلس خبرگان چیست؟ نظر شما چیست در خصوص این نوع نگاه امام که از همه جناح‌ها و گروه‌های سیاسی در رأی امام حضور دارند؟ اگر این نوع نگاه امام را احیاء کنیم چقدر به حل مشکلات امروز کشور ما کمک می‌کند؟
البته من قبلا هم این چند رأی را شنیده بودم و به نظر من نکات قابل توجهی در آن هست. یکی با اینکه تقریبا همه حکم فرزندان ایشان را داشتند، ایشان از تعبیر «برادر» و «خواهر» در این رأی استفاده می‌کند. نکته دوم شمول کسانی است که به لحاظ سیاسی می‌شود گفت رأی امام یک طیف متکثر و متنوعی را در بر می‌گیرد. یعنی هم از نهضت آزادی هست، هم از روحانیون و هم از کسانی که بعدا به جناح چپ یا معتدل معروف شدند. در میان آنها کسانی مثل آقای خلخالی و آقای دکتر یزدی دیده می‌شوند.
از یک طرف آیت الله هاشمی و از سوی دیگر یدالله سحابی در لیست رأی امام حضور دارند.
گمان می‌کنم این سند باید زودتر منتشر می‌شد و به نظر من مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س) در انتشار اینها خیلی تأخیری عمل کرده و تأخیر در انتشار اینها خسارت‌بار است. در عین حال بیانگر نوع نگاه امام است به کسانی که وارد مجلس می‌شدند و همین که مرحوم یدالله سحابی را ذکر کردید کافی است که بدانیم امام چه طیفی را در نظر گرفته‌اند.
این نگاه باید ادامه پیدا کند. یعنی چتر رهبری باید بر سر همه جناح‌ها، گرایش‌ها و نگرش‌ها باشد. امام همیشه پرهیز داشتند از اینکه یک عده به ایشان منسوب شوند و خودشان را نزدیک‌تر بدانند. این هم در زمینه روحانیون هست، ما می‌بینیم در میان کسانی که امام برای مجلس به آنها رأی داده‌اند تعداد روحانیون محدود است و امام به مکلاها و چهره‌های سیاسی و زندان رفته هم رأی خودشان را اختصاص دادند.
با توجه به اینکه امسال انتخابات مجلس شورای اسلامی را در پیش داریم، این نوع نگاه امام که به نظر می‌رسد به دور از نگاه حزبی و جناحی عمل کرده چقدر می‌تواند در درجه اول راهنمای برگزارکنندگان و بعد کسانی باشد که می‌خواهند در این انتخابات رأی بدهند؟
گمان من این است که چون انقلاب با نام امام در داخل و خارج شناخته شده است و به تعبیر رهبری «این انقلاب بی نام خمینی در هیچ جای جهان شناخته شده نیست»، باید به فرهنگ رفتاری امام برگردیم. به نظر من این قضیه آینه‌ای است. یعنی انتشار در آستانه انتخابات، هرچند با تأخیر، هوشمندانه است و جای آن می‌رود که در تلویزیون و مطبوعات روی این ترکیب رأی امام بحث شود.
البته من خوش‌بین نیستم که شورای نگهبان دست از نظارت استصوابی خودش بردارد و پیش‌بینی من این است که این سمت و سوگیری کماکان ادامه پیدا خواهد کرد و کسانی که می‌توانند رأی مردم را داشته باشند از راهیابی به پاستور و بهارستان باز خواهند ماند.
چقدر از مشکلاتی که در عرصه‌های اقتصادی و سیاست داخلی و خارجی داریم نشأت گرفته از یکدست شدن مسئولین است؟ اگر نوع نگاه امام حاکم شود چقدر می‌تواند به رأی آوردن آدم‌های متخصص، کاربلد، کاردان و باسابقه کشور کمک کند؟
من فکر می‌کنم نظارت استصوابی عامل بزرگی برای حذف مدیران کارآمد است. از این همه آدمی که در دولت‌های قبل صاحب ظرفیت و تجربه شده‌اند، استفاده نشد و قاعدتا معدل کارآمدی دولت جدید را پایین می‌آورد. تصور من این است که همه باید به فرهنگ امام برگردیم و تیغ استصواب دور شود از سر نامزدهایی که می‌خواهند به کشور کمک کنند اما با سلایق حاکمیت کمتر همسانی دارند.
