سازمان ملل اعلام کرد که شمار فقرای افغانستان در حکومت طالبان 2 برابر شده و به 34 میلیون نفر رسیده است
سازمان ملل متحد روز سه‌شنبه اعلام کرد که با فروپاشی دولت سابق در افغانستان و تسلط طالبان بر این کشور، تعداد افغان‌های فقیر تقریبا دو برابر شده و به 34 میلیون نفر رسیده است.
پس از سقوط دولت قبلی، بسیاری از کشورها از معامله با مقامات طالبان خودداری کردند و کمک‌های مالی بین‌المللی که پیش از این به‌وفور روانه کابل می‌شد نیز متوقف گردید.
فعالیت آن بخش از سازمان‌های غیردولتی که هنوز مشغول کمک‌رسانی از جمله در بخش‌های تامین موادغذایی، آموزش و بهداشت بودند نیز در آذرماه گذشته با دستور دولت طالبان که زنان افغان را از کار کردن برای آنها منع می‌کرد، بطور قابل توجهی کاهش یافت.
این محدودیت‌ها در ماه جاری بر کارمندان زن افغان سازمان ملل نیز تحمیل شد؛ اتفاقی که باعث گردید سازمان ملل هشدار دهد در صورت عدم تجدیدنظر طالبان در این تصمیم، مجبور است در موضوع ادامه کمک‌هایش به این کشور دست به «انتخابی وحشتناک» وخروج از این کشور بزند.
برنامه توسعه سازمان ملل متحد گزارش جدیدی با استناد به داده‌های سال 1041 منتشر کرد که اعلام می‌کند هم‌اکنون 34 میلیون افغان زیر خط فقر زندگی می‌کنند.
آمار جمعیت 34 میلیون نفری فقرای افغانستان درحالی منتشر می‌شود که این رقم پیش از این در سال 1399 یعنی آخرین سال حکومت دولت تحت حمایت غرب، 15 میلیون نفر بوده است.
از آنجا که هیچ آمار جدیدی از سرشماری جمعیت در افغانستان وجود ندارد، سازمان ملل به آمارهای گذشته استناد می‌کند و با احتساب یک جمعیت 40 میلیون نفری برای این کشور، به این نتیجه می‌رسد که هم‌اکنون 85 درصد از مردم این کشور در فقر به سر می‌برند.
در گزارش جدید برنامه توسعه سازمان ملل متحد نیز آمده است که به دلیل فقر گسترده «برخی مجبور به فروش خانه‌ها، زمین‌ها یا دارایی‌های خود شده‌اند تا درآمدی کسب کنند».
گروهی دیگر نیز به شیوه‌هایی بسیار ناراحت‌کننده همچون تبدیل اعضای خانواده خود به کالا رو آورده‌اند و به این ترتیب یا کودکانشان را می‌فروشند، یا کودکان را به کارگر تبدیل می‌کنند و یا دختران خردسال را مجبور به یک ازدواج اجباری می‌کنند.
این وضعیت اسفناک درحالی حاکم است که سازمان ملل همچنان به اعطای کمک‌های مالی خود به افغانستان از مسیر تزریق‌های نقدی، همچنین پرداخت دستمزد کارمندان و نیروهای عملیاتی این کشور ادامه داده است؛ کمکی که برای دوام اقتصاد متزلزل این کشور حیاتی بوده است.
براساس گزارش ماموریت سازمان ملل در افغانستان، تنها از آذر1400 تا دی 1401 حدود 1.8 میلیارد دلار از این طریق وارد افغانستان شده است و این سازمان هشدار می‌دهد که با توجه به سختگیری‌های جدید طالبان برای زنان «اگر میزان کمک‌هایی که سازمان ملل به مردم افغانستان ارائه می‌دهد کاهش یابد، به تبع آن مقدار پول نقد ارسالی نیز کاهش می‌یابد».
به این ترتیب، قطع شدن فعالیت‌های سازمان ملل در افغانستان به دلیل محدودیت‌های وضع شده، احتمالا تاثیری دوبرابر روی حیات اقتصادی افغان‌های ناامید خواهد گذاشت؛ چراکه هم ارسال کمکهای بشردوستانه غیرنقدی متوقف می‌شود و هم جریان پرداخت‌های مالی به کارکنان بخش خدمات عمومی این کشور.
به گزارش یورونیوز، سازمان ملل همچنین هشدار داده است که وضع محدودیت‌ها ازسوی طالبان می‌تواند روند ارسال کمک‌ها را «از همان مبدا» متوقف کند؛ زیرا بسیاری از اهداکنندگان بین‌المللی حاضر نیستند بودجه پروژه‌هایی را تامین کنند که امید چندانی برای اجرای آنها وجود ندارد. به همین دلیل نیز در سال جاری، از بودجه 4.6 میلیارد دلاری مدنظر سازمان ملل برای کمک به افغانستان، تنها حدود 5 درصد آن تامین شد و اهداکنندگان بین‌المللی تمایل بیشتری برای مشارکت نشان نداده‌اند.
این وضعیت باعث شد که عبدالله الدرداری، نماینده برنامه توسعه سازمان ملل متحد در افغانستان در بیانیه‌ای اعلام کند که «اگر کمک‌های خارجی در سال جاری کاهش یابد، افغانستان احتمالا از لبه پرتگاه سقوط خواهد کرد».
توقف فعالیت سازمان‌های فعال در امور بشردوستانه
سیاست‌های سختگیرانه طالبان در قبال زنان و دستور صادر شده که زنان را از فعالیت در سازمان‌های غیردولتی منع می‌کرد، باعث شد که بسیاری از سازمان‌های فعال در اموربشردوستانه در اعتراض به این تصمیم فعالیت‌هایشان را به حالت تعلیق درآوردند.
پس از آن نیز اگرچه پس از چند روز مذاکره، برای کسانی که در بخش بهداشت کار می‌کردند معافیتی وضع شد، اما برنامه توسعه سازمان ملل می‌گوید که 150 سازمان غیردولتی و آژانس کمک‌رسانی «تمام یا بخشی از فعالیت خود را به حالت تعلیق درآورده‌اند».
مقامات امداد می‌گویند که به همکاری کارکنان زن برای کمک به شناسایی و حمایت از زنان نیازمند در سراسر این کشور احتیاج دارند و عبدالله الدرداری نیز می‌گوید: «اگر همکاری زنان نباشد، چه کسی می‌تواند در خانه‌ها را بزند و با زنان افغان در خانه‌هایشان صحبت کند و به کمکشان برود؟»
همزمان با آخرین تلاش‌های نمایندگان سازمان ملل برای متقاعدکردن طالبان، قطر نیز که بطور سنتی یک کمک‌کننده بزرگ به افغانستان است وارد عمل شده و مقامات طالبان را برای پایان دادن به ممنوعیت کار زنان تحت فشار قرار داده است.