شفاف عمل کردن، ممتازترین ویژگی سیاست‌ ورزی است. سیاستمدارانی که عملکردهایشان را در هزارتوی پیچیدگی‌ها پنهان می‌کنند، هرگز نمی‌توانند اعتماد مردم را جلب کنند.
متاسفانه دنیای امروز پر است از سیاستمدارانی که از شفاف عمل کردن می‌گریزند و اصولاً سیاست را پیچیده عمل کردن می‌دانند. براساس همین تفکر انحرافی است که سیاستمداران در کشورهای مختلف، راه خود را از مردم جدا می‌دانند و در عالمی دیگر غیر از آنچه به ملت‌ها مربوط است سیر می‌کنند. این وضعیت نامطلوب به کشور خاصی محدود نیست و به بیماری واگیردار و همه‌گیر تبدیل شده و در سرتاسر جهان، سیاستمداران را از مردم جدا کرده است.
تعالیم دینی و مکتب‌های اخلاقی هرگز با پنهان ‌کاری سیاسی موافق نبوده‌اند و توصیه همیشگی آنها به زمامداران این بود که اولاً سیاست باید بر پایه اخلاق استوار باشد و ثانیاً سیاستمداران نباید چیزی را از مردم پنهان کنند. بر مبنای همین تفکر بود که وقتی به امیرالمومنین پیشنهاد شد به روش معاویه سیاست‌‌ورزی کند و برخلاف آنچه معتقد است اقدام به انتصابات نماید، آن حضرت چنین اقدامی را با تقوای الهی در تضاد معرفی می‌کند و می‌فرماید اگر پای ‌بندی به تقوا نبود من سیاستمدارترین فرد روی کره زمین به مفهومی که شما در ذهن دارید و معاویه را از آن نوع سیاستمداران می‌دانید، بودم. رمز محبوبیت امام علی علیه‌السلام نزد عموم مردم از مسلمان تا مسیحی و حتی کسانی که پیروان ادیان توحیدی نیستند ولی از آن حضرت شناختی دارند، همین است.
زمانی که به دستور شاه، ساواک امام خمینی را در خرداد 1342 بازداشت کرد و در تهران مدتی در حبس و سپس در حصر قرار داد، رئیس ساواک با این هدف که امام را نسبت به سیاست مورد نظر رژیم توجیه کند به ایشان گفت سیاست، نوعی پدرسوختگی است و مناسب نیست شما با شخصیت و جایگاهی که دارید وارد سیاست شوید. امام در جواب گفتند بله این سیاست که می‌گوئید برازنده شماست. منظور امام این بود که سیاست مورد نظر اسلام که ما به آن معتقد هستیم با سیاستی که شما به آن آلوده هستید متفاوت است و همین تفاوت است که شما را دچار این باتلاق کرده است.
قرار بود در نظام جمهوری اسلامی سیاست ‌ورزی بر مبنای شفافیت باشد و مردم کاملاً محرم تلقی شوند و در جریان همه چیز باشند. چنین روشی است که اعتماد مردم را به مسئولین جلب می‌کند و سیاست ‌ورزی را در چارچوب تعالیم اسلام و بر پایه اخلاق به پیش می‌برد و همین ویژگی پشتوانه مردمی نظام را تضمین می‌کند. متاسفانه پای ‌بندی به این قرار در دهه‌های اخیر ادامه نیافت و پنهان‌ کاری سیاسی جای شفافیت را گرفت.
امروز یکی از واقعیت‌های تلخ غیرقابل انکار در جامعه ما بی‌اعتمادی یا لااقل کم‌اعتمادی نسبت به مسئولین است. این عارضه منفی از فقدان شفافیت سیاسی ناشی شده است. امروز به مردم می‌گوئیم قرار نیست فلان کالا گران شود ولی چند روز دیگر همان کالا گران می‌شود. به مردم وعده ارزان شدن ارز و سکه و تقویت پول ملی را می‌دهیم ولی نه‌تنها ارزانی اتفاق نمی‌افتد، بلکه گران‌تر می‌شوند و پول ملی ضعیف‌تر می‌شود. هنگام انتخابات به مردم وعده برطرف شدن تمام مشکلات را می‌دهیم ولی بعد از آنکه مردم را به پای صندوق‌های رای کشاندیم و بر کرسی مورد نظر تکیه زدیم، مشکلات مردم بیشتر می‌شود. در اثر انتصابات نادرست و گماردن مدیران ضعیف به مناصب کلیدی، بحران اقتصادی را افزایش می‌دهیم و دچار کسر بودجه می‌شویم و برای جبران آن تصمیم می‌گیریم دارائی‌های دولتی را بفروشیم ولی نام مصوبه‌مان را مولد سازی می‌گذاریم و مجریان آن را از مصونیت‌ قضائی برخوردار می‌کنیم و برخلاف قانون اساسی برای مدت دو سال قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی را ملغی‌الاثر اعلام می‌نمائیم. برای صاحبنظران و صاحب‌نام‌هائی که ممکن است به اقدامات و عملکردهایمان انتقاد کنند پیشنهاد تصویب بین 10 تا 15 سال زندان می‌دهیم در حالی که قانون اساسی در اصول متعدد آزادی بیان و قلم را تضمین کرده است و...
اینها بدترین نوع پنهان‌ کاری‌های سیاسی هستند که ساحت نظام جمهوری اسلامی باید از آنها پاک باشد. با چنین عملکردهائی نمی‌توان اعتماد مردم را جلب و پشتوانه مردمی نظام را حفظ کرد. اگر این قبیل سیاست‌ها ادامه پیدا کنند، تداوم نظام جمهوری اسلامی با مشکل مواجه خواهد شد. برای حفاظت از این نظام و تقویت پشتوانه مردمی آن باید بطور مطلق از پنهان‌ کاری سیاسی پرهیز شود.