خبر توافق میان ایران و عربستان برای ازسرگیری روابط دوجانبه، قطعاً تحول قابل توجهی در مناسبات منطقه خاورمیانه و جهان اسلام به وجود خواهد آورد. این تحول مهم را در چند محور می‌توان رصد کرد.
1- در منطقه خاورمیانه، ایران و عربستان دو کشور مهم هستند که به دلیل برخورداری از ویژگی‌های سرزمینی، منابع نفت و گاز، موقعیت‌های استراتژیک، در کل منطقه و حتی فرامنطقه تاثیرگذارند. وجه مشترک اسلامی که عامل مهمی برای تحکیم پیوندهای برادری میان دو ملت ایران و عربستان می‌تواند باشد، در شرایطی که دو کشور دارای روابط حسنه باشند برای برقراری ثبات در منطقه بسیار کارساز خواهد بود. این واقعیت، در دهه‌های 70 و 80 هجری شمسی هنگامی که به ابتکار آیت‌الله هاشمی رفسنجانی از ظرفیت‌های مشترک ایران و عربستان به خوبی استفاده شد، نمایان گردید و منافع مادی و معنوی زیادی نصیب دو ملت و حتی سایر ملت‌های منطقه کرد. قطع شدن رابطه میان دو کشور که خواسته دشمنان مشترک خارجی و عناصر افراطی داخلی بود، در سال‌های اخیر زیان‌های زیادی به منافع دو ملت و ثبات منطقه وارد کرد. ازسرگیری روابط میان تهران و ریاض قطعاً می‌تواند مانع وارد شدن زیان بیشتر شود و حتی جبران مافات کند.
2- یکی از عوارض منفی استمرار خصومت میان ایران و عربستان، استمرار جنگ یمن است. دو کشور ایران و عربستان در یمن نفوذ دارند و روابط حسنه میان این دو کشور می‌تواند به پایان یافتن این جنگ خانمان‌سوز کمک کند. جمهوری اسلامی ایران در طول‌ سال‌های دهه 90 تلاش‌های زیادی برای پایان دادن به جنگ یمن به عمل آورد ولی توفیقی به دست نیاورد. مانع اصلی، قطع بودن روابط دو کشور بود. ادامه این جنگ، علاوه بر اینکه به ملت مظلوم یمن زیان‌های جانی و مالی زیادی وارد می‌کرد، موجب سوء‌استفاده بعضی کشورهای منطقه برای دست‌ اندازی به بخش‌هائی از مناطق سرزمینی یمن و منابع سرشار آن نیز می‌شد. این سوء‌استفاده حتی برای رژیم صهیونیستی نیز امکان طمع‌ورزی به بعضی مناطق یمن از جمله جزیره سقطری را فراهم ساخت و راه را برای نفوذ صهیونیست‌ها در یمن هموار کرد. ازسرگیری روابط میان ایران و عربستان می‌تواند به این دست‌اندازی‌ها و طمع‌‌ورزی‌ها هم پایان دهد و یمن را از تمام گزندهای جانی و مالی و سرزمینی نجات دهد.
3- جلوگیری از نفوذ روزافزون صهیونیست‌ها در امور مختلف منطقه از جمله امور امنیتی، سیاسی اطلاعاتی و فرهنگی، می‌تواند از نتایج ازسرگیری روابط ایران و عربستان باشد. درست است که آمریکا و بعضی کشورهای اروپائی با حمایت از رژیم صهیونیستی تلاش می‌کنند نفوذ صهیونیسم را در منطقه افزایش دهند و یا حداقل برای استمرار حیات غاصبانه رژیم نامشروع صهیونیستی زمان بخرند، ولی این تلاش آنها در زمانی که ایران بتواند از ظرفیت‌های موجود در روابط خود با عربستان و سایر کشورهای منطقه استفاده کند، اگر بی‌اثر نشود قطعاً کم‌اثر خواهد شد. جمهوری اسلامی ایران باید به مدد تحکیم روابط با کشورهای عربی و اسلامی، مانع افزایش نفوذ رژیم نامشروع صهیونیستی در منطقه شود.
4- یکی دیگر از محورهای مهم مرتبط با روابط ایران و عربستان، تنش‌زدائی در منطقه است. ملت‌های منطقه در یک دهه اخیر رنج‌های فراوانی را از ناحیه ناامنی‌های پدید آمده در اثر فقدان روابط حسنه میان کشورهای خاورمیانه تحمل کردند. رشد تروریسم، تیره شدن روابط سوریه با کشورهای عربی، ناامنی‌های درازمدت در عراق و لبنان و افغانستان همگی از تیرگی روابط میان کشورهای عربی و اسلامی منطقه ناشی شده است. از این تیرگی‌ها آمریکا و رژیم صهیونیستی سود می‌برند و زیان‌های کلانی متوجه ملت‌های مسلمان می‌شود که مهم‌ترین آنها ناامنی و برادرکشی است. ازسرگیری روابط ایران و عربستان، می‌تواند گام مهمی در جهت ثبات و امنیت منطقه باشد و تحولات مثبتی را برای منطقه رقم بزند.