تصمیم دولت جمهوری اسلامی ایران برای تحویل دادن سفارت افغانستان در تهران به طالبان، واکنش‌های زیادی را برانگیخته است. علاوه بر اصحاب رسانه و فعالان سیاسی داخل کشور، مردم افغانستان نیز از این تصمیم متعجب شده‌اند.
از جمله واکنش‌ها مربوط به شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان است که با انتشار اعلامیه‌ای ضمن نامشروع دانستن حاکمیت طالبان بر افغانستان، از دولت ایران خواست در این تصمیم تجدید نظر کند و از واگذاری سفارت افغانستان در تهران به نماینده گروه طالبان خودداری نماید. این شورا که از رهبران جهادی و فعالان سیاسی افغانستان از اقوام مختلف و از پیروان مذاهب متنوع تشکیل شده، نکات قابل توجهی را در اعلامیه خود آورده است. این شورا تاکید کرده «جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشور همسایه، هم‌دین، هم‌زبان و هم‌فرهنگ از گذشته‌های دور تا آینده در پهلوی همکاری‌های بی‌دریغ دیگر، میزبان میلیون‌ها مهاجر افغانستان است و در دو دهه گذشته به حکومت ‌داری و کمک ‌رسانی به مردم ما نیز تلاش‌های فراوان انجام داده‌اند که در خور ستایش و قدردانی است.»
شورای مقاومت ملی افغانستان با این قدردانی، تعجب خود را از تصمیم ایران اینگونه ابراز کرده و آن را مورد نقد قرار داده است که: «تحویل ‌دهی سفارت افغانستان در تهران به نماینده یک گروهی که حاکمیت آنان بر افغانستان نامشروع است، خلاف عرف دیپلماتیک و در تضاد با منافع ملی افغانستان است.»
نکته دیگر، توجه دادن مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران به نقطه ‌نظرات مردم افغانستان و منافع ملی آن کشور است که با این عبارت در این اعلامیه آمده: «شورای مقاومت ملی با این باور که جمهوری اسلامی ایران به اراده مردم و منافع ملی افغانستان احترام می‌گذارد، توقع دارد که دولت ایران در این راستا تجدید نظر نموده، پیش‌برد امور سفارت افغانستان در آن کشور را با ساختار قبلی در جهت حمایت از عرضه خدمات مطمئن و مصون به مهاجرین افغانستان مقیم آن کشور، حمایت نماید.»
آنچه موجب تعجب ناظران سیاسی در داخل و خارج شده اینست که جمهوری اسلامی ایران، خواست یک گروه متکی به اسلحه که بدون انتخابات و براساس زد و بند با آمریکا بر افغانستان سلطه پیدا کرده و بعد از 18 ماه هنوز هیچ کشوری آن را به رسمیت نشناخته است را بر خواست مردم افغانستان که هرگز حاکمیت این گروه را به عنوان حکومت مشروع قبول نکرده ترجیح داده است. همه می‌دانند که «شورای ملی مقاومت افغانستان» نمایندگی اکثریت قاطع مردم این کشور را برعهده دارد و تنها گروهی که به آن نپیوسته، طالبان است. علاوه بر این، عملکرد خلاف موازین بین‌المللی که طالبان در طول یکسال و نیم اخیر با سلطه بر افغانستان داشته، افکار عمومی بین‌الملل و مجامع جهانی را به این نتیجه رسانده که این گروه بهیچوجه شایستگی حاکمیت بر این کشور را ندارد. بیش از همه خود مردم افغانستان باید در این زمینه نظر بدهند که داده‌اند و بارها با صراحت اعلام کرده‌اند حاکمیت طالبان را قبول ندارند و خواهان برگزاری انتخابات آزاد با شرکت عموم مردم بر مبنای هر نفر یک رای هستند تا از این طریق افرادی زمام امور را در دست بگیرند که منتخب خود مردم باشند. نظر صریح مردم افغانستان اینست که حکومت مورد نظرشان «جمهوری» است و حکومت قوم‌گرای طالبان که آراء جمهور را قبول ندارد و بر مبنای نظام حکومتی منسوخ و مطرود خلیفه‌گری می‌خواهد بر افغانستان حکومت کند را هرگز نخواهند پذیرفت.
برای نظام جمهوری اسلامی ایران شایسته نیست سفارت افغانستان را به گروهی تحویل بدهد که نه مقبولیت مردمی دارد و نه از مشروعیت بین‌المللی برخوردار است. مسئولان و دولتمردان ایرانی باید به این نکته بسیار مهم توجه کنند که حاکمیت گروه طالبان بر افغانستان، موقت است و مردم این کشور مصمم به زایل نمودن آن هستند. تحویل دادن سفارت به یک گروه نامشروع و تروریستی علاوه بر مخاطرات امنیتی زیادی که دارد، به عنوان لکه سیاهی در پرونده روابط ایران و افغانستان ثبت خواهد شد و سابقه درخشان تعامل مثبت جمهوری اسلامی ایران با مردم افغانستان را زیر سوال خواهد برد. این گروه، علیرغم لاف دوستی که با ایران می‌زند هنوز حقابه قانونی ایران را نداده، فقه جعفری را حذف کرده، به پایمال کردن حقوق هزاره‌ها و کشتار آنها ادامه می‌دهد و با تمام مردم افغانستان اعم از شیعه و سنی همچون بردگان رفتار می‌کند. راه درست اینست که جمهوری اسلامی ایران، حامی مردم افغانستان باشد و در تصمیم خود در زمینه تحویل سفارت به طالبان تجدید نظر کند.