در این هفته، ایام پرفضیلت رجب‌ المرجب با همه شکوه و عظمتش به پایان رسید و جای خود را به ماه معظم شعبان داد که موالیدش، زنده ‌کننده امید و آرزوهای بشری در برقراری عدالت واقعی و برپا کننده جامعه جهانی است.
در این هفته آخرین ماه سال نیز فرا رسید و با ورود به اسفند ماه، دفتر تقویم سال 1401 با همه فراز و نشیب‌ و تلخی‌هایش به انتهای برگهایش نزدیک شد. در چنین موقعیتی، تجار و بازرگانان با رسیدگی به امور دفاتر، به محاسبه مالی سود و زیان خود می‌پردازند و در خانه‌ها نیز مدیران منازل به پاک کردن گرد و غبار از چهره خانه مشغول می‌شوند. پس چه شایسته است که در هفته‌های پایانی سال، همگان به محاسبه اوقات از دست رفته و غبارروبی از نفس خویش بپردازیم و خود را برای آمدن توامان بهار طبیعت و از راه رسیدن بهار قرآن در ماه مبارک رمضان آماده کنیم.
در این هفته نبض تورم و گرانی در جامعه و در آستانه سال نو، تندتر از همیشه می‌زد و شاخص ارز، سکه، خودرو، مسکن، کالاهای اساسی و... روی ارقام شوک‌آور و غیرقابل باوری ایستاد که همه کارشناسان و حتی نمایندگان مجلس را نیز به واکنش و ابراز نگرانی واداشت. از این رو در جلسات مجلس شاهد اعتراض شدید نمایندگان به کاهش بی‌سابقه ارزش پول ملی و گرانی‌های افسار گسیخته بودیم و این صدا از مجلس در جامعه طنین‌انداز شد که «دولت، پاسخگوی نابسامانی‌های اقتصادی نیست.»
آنچه در طول این هفته در تریبون مجلس انعکاس یافت این بود که «کلی‌گویی‌ها و دادن شعارهای بی‌پشتوانه و بی‌برنامه اقتصادی و سیاسی، دردی را درمان نمی‌کند که هیچ بلکه باعث از دست رفتن اعتماد عمومی و عمیق‌تر شدن فاصله میان مردم و دولتمردان شده و در نهایت به اصل نظام ضربه وارد می‌سازد.»
بسیای از کارشناسان و دلسوزان نظام معتقدند تا دیر نشده و راه جبران وجود دارد، رئیس ‌جمهور باید در تیم اقتصادی و در ترکیب تیم دیپلماسی خارجی خود تجدید نظر نموده و در سیاستها تغییر جدی ایجاد کند. متاسفانه آنچه در این مدت برای مردم آشکار شده، این است که شعارهای دولت با واقعیت سازگار نبوده و مردم اثرات هیچیک از وعده‌ها و گفته‌های دولت را در سفره خود ندیده‌اند. به گفته برخی کارشناسان، علیرغم آنکه رئیس‌ جمهور شعار می‌دهد «ما مثل دولت قبل مسائل اقتصادی را به برجام گره نخواهیم زد»، واقعیتها نشان داده که در عمل، بند ناف دولت نه‌تنها به برجام بلکه به دلار نیز متصل است و باید هرچه سریعتر راه‌حلی برای آن پیدا شود. هرچند دولت قول داده گام اول را با ایجاد مرکز مبادله ارز و طلا و تامین همه نیازهای ارزی، برخواهد داشت ولی مشخص نیست که این اقدام بتواند معجزه‌ای ایجاد کند.
در بررسی رویدادهای خارجی، ابتدا به جنگ اوکراین می‌پردازیم که هفته آینده وارد دومین سال می‌شود و تحولات آن، همچنان در صدر رویدادهای خبری جهان قرار دارد. پنجم اسفند 1400 بود که پس از مدتها شایعات در مورد قصد مسکو برای حمله نظامی به اوکراین و تکذیبهای مکرر روسها، سرانجام پوتین رئیس ‌جمهور روسیه فرمان لشکرکشی به اوکراین را صادر کرد و جنگ رسماً آغاز شد. در این جنگ که دبیرکل سازمان ملل آن را «جنگ بیهوده» خوانده تاکنون صدها هزار نفر از طرفین کشته و مجروح شده، میلیون‌ها نفر آواره و دهها هزار ساختمان مسکونی و زیرساخت اقتصادی ویران گردیده است.
توجیه روسها برای آغاز این لشکرکشی نظامی، آن بود که می‌گویند غرب با نفوذ در اوکراین، منافع روسیه را به خطر انداخته است. جهان، این توجیه روسیه را نپذیرفت و در طول یکسال گذشته در مناسبتهای مختلف، از جمله در جلسات مجمع عمومی سازمان ملل، مخالفت خود را با لشکرکشی روسها به خاک اوکراین نشان داد. پیام این مخالفت‌ها این است که تجاوز نظامی به خاک کشورها، چه از جانب قدرتهای شرق و یا غرب و یا هر دولت دیگری مردود است و ضمن اینکه نقض آشکار مقررات و منشورهای بین‌المللی می‌باشد، صلح و ثبات جهانی را مورد تهدید قرار داده و قانون جنگل را بر مناسبات جهانی حاکم می‌کند.
اگر روسها به این بهانه‌های واهی و بدون اجازه مجامع بین‌المللی به خود حق می‌دهند به خاک یک کشور دیگر لشکرکشی کنند، باید این حق را به سایر قدرتهای بین‌المللی بدهند که هر جا، به زعم‌شان، منافع آنها به خطر می‌افتد اقدام به استفاده از قوه قهریه ‌کنند و این موضوعی است که جامعه جهانی آنرا رد می‌کند.
این هفته نیز فلسطین شاهد اوجگیری مبارزات ضدصهیونیستی مردم فلسطین، به‌ خصوص در کرانه باختری بود. نیروهای مقاومت در چند روز گذشته نیز ضربات سنگینی به رژیم صهیونیستی وارد کردند.
این روزها شهر «جنین» در کرانه باختری مرکز فعالیت مبارزان فلسطینی شده و روزی نیست که فلسطینی‌ها، چندین مورد عملیات علیه اشغالگران صورت ندهند و عرصه را کاملاً بر صهیونیستها تنگ کرده‌اند در مقابل، صهیونیستها برای نجات خود، به کشتار کور روی آورده‌اند از جمله روز گذشته در حمله به نابلس دست‌کم 10 فلسطینی را شهید و بیش از 100 نفر را مجروح ساختند.
این حوادث، شرایط حاکم بر اردوگاه صهیونیستی را به شدت وخیم کرده و آنها را در برابر اقدامات آینده، سردرگم ساخته است. سردمداران رژیم صهیونیستی پی در پی از جناح‌های سیاسی درخواست می‌کنند با درک شرایط حاد، دست از اختلاف و جنگ قدرت بردارند زیرا که به اذعان خود آنها، فروپاشی، این رژیم را به صورت جدی تهدید می‌کند.