با اینکه در تاریخ 14 آذر ماه گذشته و در گرماگرم فعالیت قوه قضائیه برای محاکمه بازداشت‌ شدگان اغتشاشات اخیر در سرمقاله‌ای با عنوان «قوه قضائیه و تامین وفاق ملی» خواستار برخورد رئوفانه دستگاه قضا با بازداشت ‌شدگان شدیم، اقتضائات جامعه بگونه‌ایست که لازم است یکبار دیگر همان خواسته را تکرار کنیم. در آن سرمقاله، اشاره‌ای به روش برخورد سلطان ‌قابوس پادشاه فقید عُمان با سران جنبش ظفار که از دشمنان جدی او بودند کردیم و سودی که او از این اقدام نصیب کشورش کرد را یادآور شدیم. این مقاله را نیز با یادآوری همان ماجرا شروع می‌کنیم و امکان تبدیل نمودن تهدید به فرصت را به مسئولین نظام و قوه قضائیه گوشزد می‌کنیم.
بعد از آنکه در جریان شورش ظفار، سه تن از رهبران چریک‌های جبهه ظفار در عمان با لشکرکشی سلطان‌ قابوس به کمک ارتش ایران که به دستور شاه ایران، محمدرضا پهلوی، به ظفار اعزام شده بود، دستگیر شدند، دادگاه آنها را محکوم به اعدام کرد. حکم اعدام را موقتاً متوقف کرد و با این سه جوان چریک دیدار و از آنها پرسید: مگر شما عُمانی نیستید، پس چرا راه جنگ را انتخاب کرده‌اید؟
آنها گفتند: ما می‌خواهیم عمان را از یک جامعه بدوی و بیابانی به کشوری مدرن با قوانینی مدنی تبدیل کنیم.
سلطان قابوس سه راه را پیش پایشان گذاشت.
1- خروج از عمان و انصراف از شهروندی این کشور ولی تا آخر عمر تمام مخارج زندگی در هر جای جهان مهمان پادشاه باشند.
2- تخفیف حکم اعدام به زندان ابد در عمان.
3- دست از ضدیت بردارند و هر کدام عهده‌دار ساختن یک بخش از کشور شوند و آن را همان ‌طور که گفتند بسازند.
هر سه نفر راه سوم را انتخاب کردند. اولی یوسف بن علوی بود، یک دانشجوی علوم سیاسی که در لندن تحصیل کرده و به عمان بازگشته بود. او سالها وزیر امور خارجه عمان و چهره‌ای قابل احترام در جهان بود که بارها بین دستگاه حاکمه آمریکا و جمهوری اسلامی میانجیگری کرد و تا پایان سلطنت و عمر سلطان قابوس، وزیر خارجه بود.
دومی عبدالله بن صلاصه تحصیل‌کرده اقتصاد در لندن بود که 30 سال برنامه ‌ریزی اقتصادی و سیستم بانکی عمان را مدیریت کرد و طبق برنامه دولت عمان، اقتصاد این کشور را تا سال 1400 به اقتصادی کاملاً غیرنفتی تبدیل کرد که درآمد صنایع دیگر جایگزین نفت شد.
سومی هم علی بن المسعود وزیر سابق آموزش و پرورش عمان بود که سیستم آموزش را نوسازی کرد به ‌گونه‌ای که هزینه تحصیل از دوران ابتدایی تا دانشگاه کاملاً رایگان شد.
سلطان قابوس با مدارا و دور اندیشی، تهدید را به فرصت تبدیل کرد و توانست خلاقیت‌های این سه چریک چپگرا را به خدمت کشورش درآورد تا عمان را به کشوری مدرن تبدیل کنند. این، ابتکاری نیست که به کشور عمان و شخص سلطان ‌قابوس اختصاص داشته باشد، همه می‌توانند با استفاده از این روش، بسیاری از تهدیدها را به فرصت تبدیل کنند و کشور خود را از استعدادها و خلاقیت‌هائی که دارد بهره‌مند سازند.
می‌دانیم که بسیاری از کسانی که در اغتشاشات ماه‌های اخیر مرتکب جرائمی شده‌اند، تحت تاثیر تبلیغات دشمن و در اثر فقر و مشکلات معیشتی، بی‌کاری و سایر معضلات به این راه کشیده شدند. حساب عناصر وابسته به سازمان‌های برانداز جداست، ولی در این واقعیت تردیدی نیست که شرایط بد زندگی عده‌ای از جوانان را که معترض بودند به صحنه آورد و همان‌ها تحت تاثیر تبلیغات دشمن مرتکب جرائمی شدند و چه بسا دچار پشیمانی شده باشند. این افراد قطعاً استحقاق برخورد رئوفانه را دارند و می‌توان با صدور احکام سبک‌تر، فرصت جدیدی به آنها داد.
مسئولان و تصمیم ‌گیرندگان، خوبست به این واقعیت توجه کنند که در ایران براساس آمارهای موجود، 25 میلیون نفر زیر خط فقر هستند و از هر 3.3 نفر ایرانی یک نفر فقیر است. از رسول گرامی اسلام روایت شده که فرموده‌اند «فقر، انسان مومن را به کفر می‌کشاند. کاد الفقر ان یکون کفراً». آیا مسئولان نباید همین واقعیت تلخ چنبره زدن فقر بر زندگی مردم را عامل مهمی برای تجدید نظر در نوع برخورد خود با بازداشت‌ شدگان حوادث ماه‌های اخیر بدانند و از این طریق، تهدید را به فرصت تبدیل کنند؟!