زمستان از راه رسید و با ورود به آخرین فصل سال، به پایان سال 1401 نزدیک می‌شویم؛ سالی که پر از تب و تاب و سختی و عسرت بود. سالی که دولت سیزدهم به مردم وعده بهبودی معیشت در سایه «جراحی اقتصادی» داده بود ولی به بهانه مبارزه با استکبار، زندگی دشواری را به مردم تحمیل کرد، به گونه‌ای که آحاد مردم معتقدند دولت و مسئولان اجرایی اگر نمی‌توانند وضعیت اقتصادی را سر و سامان داده و بهبود ببخشند، لااقل بدتر نکنند، چرا که با این چشم ‌انداز تورمی و بی‌ارزش کردن پول ملی، دیگر رمقی برای ورود به سال آینده وجود ندارد.
براساس تحقیقات و گزارشهای ارائه شده توسط یک استاد دانشگاه اکنون چیزی حدود دو سوم مردم بدون اعانه قادر به ادامه زندگی نیستند و فقط با «مدارای نجیبانه» است که می‌توانند با فقر کنار بیایند. با این وضعیت، کشور به ناچار به سمت بی‌آینده بودن پیش می‌رود زیرا که در سال‌های اخیر اکثر قریب به اتفاق شعارهای داده شده و چشم ‌اندازهای ارائه شده، به سمت بی‌عملی و عدم تحقق میل کرده است.
این گوشه‌ای از واقعیت موجود اقتصادی کشور و معیشتی مردم است و متاسفانه در مقوله فرهنگ، اخلاق، سیاست بین‌الملل و دیپلماسی خارجی هم اگر نگوئیم وضعیت بدتری حاکم است، قطعاً بهتر هم نیست و این در شرایطی است که دولت سیزدهم حتی قادر به ارائه برنامه هفتم توسعه هم نیست.
در این هفته رهبر انقلاب در دیدار خانواده‌های شهدای حادثه تروریستی حرم مطهر حضرت شاهچراغ علیه‌السلام، این حادثه را موجب داغدار شدن دلها، با آثاری ماندگار در تاریخ ایران، خوانده و آمریکای پشتیبان داعش را عامل به وجود آورنده جنایت تروریستی حرم حضرت شاهچراغ نامیدند و ادعای حمایت آنها را از حقوق بشر، پوچ و توخالی دانستند.
این هفته نیز برای دومین هفته پیاپی، آلودگی شدید هوا باعث تعطیلی مدارس و دانشگاهها در چند کلانشهر کشور از جمله تهران شد؛ مشکلی که در سالهای اخیر در سایه بی‌تدبیری دولتها، گریبان مردم را گرفته و نفس شهروندان را به شماره انداخته است. این پدیده نفسگیر نه‌تنها با جان مردم بازی می‌کند بلکه اعصاب و روان مردم را نیز بهم ریخته است. در این میان عملکرد انفعالی دولتمردان و دستگاههای متولی مقابله با آلودگی هوا و بی‌مسئولیتی آنان، نه‌تنها نقض صریح حقوق شهروندی است بلکه آنرا به یکی از عوامل تضعیف اعتماد بین مردم و حاکمیت تبدیل کرده است. در این میان شهرداری تهران نیز اگر با همین فرمان به ایفای مسئولیت خود به عنوان یکی از اعضای موثر ستاد مقابله با آلودگی هوای تهران ادامه دهد، تهران ‌نشین‌ها چاره‌ای جز خفگی ندارند.
در بررسی موضوعات خبری خارجی، ابتدا به تازه‌ترین تحولات در فلسطین اشغالی می‌پردازیم. شهادت یکی از مسئولان جنبش فتح در زندان رژیم صهیونیستی بازتاب گسترده‌ای داشت و گروه‌های فلسطینی با برگزاری تظاهرات اعتراضی، بر انتقام خون این شهید فلسطینی تاکید کردند.
به گفته منابع فلسطینی، «ابوحمید» از رهبران فتح، چندین بار از سوی رژیم صهیونیستی بازداشت و زندانی شده بود که در آخرین مورد سال گذشته وی را دستگیر و به حبس ابد محکوم کردند. این فلسطینی در زندان رژیم صهیونیستی بیمار شد و به دلیل بی‌اعتنایی، هفته جاری به شهادت رسید.
در همین حال، سازمان ملل لغو تابعیت یک فلسطینی و اخراج این مبارز و فعال حقوق بشری و خانواده‌اش از فلسطین را «جنایت جنگی» خواند. نماینده سازمان ملل، اخراج غیرقانونی و غیرانسانی «صلاح ‌الحموری» و خانواده‌اش و سلب تابعیت قدس وی را نقض آشکار قوانین بین‌المللی و به منزله «جنایت جنگی» توصیف کرد.
این هفته جنگ اوکراین تحت‌الشعاع اظهارات جنجالی «هنری کیسینجر» وزیر خارجه اسبق و نظریه ‌پرداز آمریکایی قرار گرفت. کیسینجر در اظهار نظری تازه، خطاب به اوکراین، جامعه بین‌المللی و به ‌خصوص دولتهای غربی پیشنهاد کرده است با روسیه «کنار بیایند» و شرایط حاضر در اوکراین را برای آغاز مذاکره به رسمیت بشناسند. «لپ مطلب» کیسینجر این است که اوکراین و غرب، از تصرفات روسیه در خاک اوکراین صرفنظر کنند زیرا که به گفته وی، ادامه دشمنی کنونی با روسیه به دلیل برخورداری مسکو از زرادخانه‌ هسته‌ای، تهدید آمیز است.
این پیشنهاد کیسینجر با واکنش تند کی‌یف مواجه شد و دولت اوکراین آنرا به مثابه پاداش به متجاوز عنوان کرد که نه‌ تنها به صلح نمی‌انجامد بلکه در آینده باب این‌گونه طمع‌ ورزی به خاک دیگران را باز خواهد کرد.
این هفته زلنسکی رئیس ‌جمهور اوکراین به آمریکا رفت و در دیدار با مقامات واشنگتن قول دریافت کمک جدید 1.8 میلیارد دلاری را کسب کرد. به موازات این دیدار، روسیه، مدودف مقام ارشد و رئیس‌ جمهور سابق روسیه را به چین فرستاد. ابعاد جنگ اوکراین هر روز که می‌گذرد گسترده‌تر می‌شود و غرب در برابر اینکه چگونه با مسکو در اوکراین رفتار کند دچار نوعی سردرگمی شده است. در واکنش به پیچیدگی‌ها و عدم وجود افق روشن برای این جنگ خونبار، پاپ، رهبر کاتولیک‌های جهان، جنگ اوکراین را یک «بحران جهانی» توصیف کرد که می‌تواند تبعات غیر قابل پیش‌بینی در آینده ایجاد کند.