نماینده بستان‌آباد در مجلس گفت: مجلس با چک سفیدهایی که به دولت داده قافیه را باخته است و با آن درخواستی که 227 نفر کردند و رای اعتمادی که در کابینه داده شد، آن قسمت نظارت خیلی کند شده است و کاری را نمی‌تواند جلو ببرد.
غلامرضا نوری قزلجه در گفتگو با جماران با بیان اینکه جریان فکری که با دولت همراه است بیشترین فاصله را با موضوع گفتگوی ملی دارد، افزود: در هفته گذشته هم شاهد بودیم رئیس جمهور کماکان بر کنار گذاشتن افراد و مدیران تاکید می‌کرد و این یکی از آسیب‌هایی است که در کشور‌داری وجود دارد؛ اینکه افراد کارآمد و توانمند و مدیر را به جرم اینکه با دولت قبلی کار می‌کردند و یا در سلیقه فکری با هم متفاوت هستند، به طور مطلق کنار می‌گذاریم یک آسیب است.
وی گفت: گفتگو چند مقدمه دارد که اگر آ‌ن‌ها فراهم شود به نتایج خوبی می‌رسد؛ مقدمه اصلی این است که طرفین گفتگو باید از اینکه احساس کنند حق مطلق هستند کوتاه بیایند، چون این دیگر گفتگو نمی‌شود، اصل این است که طرفین گفتگو باید نرمش داشته باشند که بگویند احتمالا من اشتباه می‌کنم و یا احتمالا نظر مقابل بهتر است؛ یعنی با این احتمالات وارد فضای گفتگو شود. و شرط دیگر این است که باید عملا ثابت شود که ما می‌خواهیم از این گفتگو به نتیجه برسیم. اقدام قوه قضاییه در آزادی زندانیان پیش زمینه‌ خوبی برای گفتگو است که این نشان می‌دهد می‌توان با حسن نیت نشست و گفتگو کرد و نتیجه هم گرفت.
این نماینده مجلس ادامه داد: شرط سوم گفتگو این است که باید به عمل و اجماع خود متعهد باشیم، نه اینکه یک عده‌ای جمع شوند و گفتگویی راه بیفتد و در آخر هر کسی راه خودش را برود و به بطالت وقت ختم شود. در روند گفتگو این تعهد باید احساس شود که طرفین به اجماع برسند.
نوری قزلجه، وجود راه حل را دیگر شرط گفتگو دانست و اضافه کرد: باید از گفتگو مخرج مشترکهایی به دست بیاید. در کشور ما که از نظر فرهنگی، قومی، دینی، زبانی متکثر هستیم، مخرج مشترک‌ها باید عام و دارای شمولیت بیشتری باشند تا بتوانند حول محور آنها همه را جمع کنند. پس، از این گفتگوها باید به مخرج مشترک عمده، مهم و اساسی برسیم تا حول محور آن اختلافاتمان را حل کنیم و آن را مبنا قرار داده و جلو برویم و طبعا همه باید در این گفتگو شرکت کنند.
وی ادامه داد: وقتی اصلاح امور در دست اهلش نباشد و فضا و میدان را برای افراد استخوان‌دار و کار بلد و درد آشنای جامعه را تحویل ندهیم و از آنان کمک نگیریم، یک بلاتکلیفی در این حوزه احساس شود و افرادی از راه می‌رسند که بدون هیچ زمینه و مقدمه‌ای می‌تواند نقش آفرینی کنند. در یک فضا و میدان خالی یک بچه هم می‌تواند در آنجا نقش آفرینی کند! لذا فضا را باید مهیا کنیم و دلسوزان کشور، نظام ایران دور هم جمع شوند و راهکاری برای پیشرفت کشور بدهند. وقتی بخشی را در انتخابات و بخشی را در انتصابات به حاشیه ببریم میدان خالی می‌شود و هر کسی وارد می‌شود و در را باز می‌کند می‌گوید من هم هستم.
نماینده بستان آباد در مجلس اظهار داشت: جریان فکری که با دولت همراه است به نظرم بیشترین فاصله را با موضوع گفتگوی ملی دارد. در هفته گذشته هم شاهد بودیم رئیس جمهور کماکان بر کنار گذاشتن افراد و مدیران تاکید می‌کردند و این یکی از آسیب‌هایی است که در کشور‌داری وجود دارد؛ اینکه افراد کارآمد و توانمند و مدیر را به جرم اینکه با دولت قبلی کار می‌کردند و یا در سلیقه فکری با هم متفاوت هستند، به طور مطلق کنار می‌گذاریم یک آسیب است. لذا علیرغم اینکه گفته می‌شود در این گفتگو نقش اصلی را باید دولت داشته باشد، ولی درحال حاضر احساس می‌شود که بیشتر فاصله را دارد.
وی افزود: دو اقدامی که در کابینه صورت گرفت خیلی خوب بود و باید دولت چند مورد دیگر را انجام دهد و این بسیارکم هزینه است و در شرایطی که مجلس با دولت تعارف دارد، این بهترین کار برای ترمیم کابینه است. در مورد استیضاح وزرای بهداشت و ورزش خیلی امیدوار به نتیجه گرفتن نهایی نیستم. مجلس با چک سفیدهایی که به دولت داده قافیه را باخته است و با آن درخواستی که 227 نفر کردند و رای اعتمادی که در کابینه داده شد، آن قسمت نظارت خیلی کند شده است و کاری را نمی‌تواند جلو ببرد.
وی تاکید کرد: من فعلا احساس و برداشتی از ایجاد فضای گفتگو ندارم و چنین فضایی هم تا امروز ایجاد نشده است و البته خیلی امیدواریم که ایجاد شود.
نوری قزلجه در پایان در باب نامه 227 نماینده مجلس به قوه قضاییه در خصوص برخورد با "آشوبگران" گفت: این نامه اساسا کار درستی نبود و من هم آن را امضاء نکرده بودم، چون این کار نه دلیل اجتماعی و نه پشتوانه حقوقی داشت! من فکر می‌کنم این کار به مذاق مسئولان قضایی هم خوش نیاید، چرا که به نوعی دخالت در کار قوه قضاییه است و تفکیک قوا را مخدوش می‌کند. ما در کشور قوانین مصوب و مشخصی داریم؛ قضات با استفاده از آن قوانین احکام را صادر می‌کنند. این تشخیص قاضی است و رئیس قوه قضاییه هم دخالت در این کار نمی‌کند که ما به آن تکلیف کنیم این کار را انجام بدهد یا ندهد! قاضی و قوه قضاییه مستقل هستند و براساس قوانین موجود شرایط را انتقال میدهد و حکمش را صادر می‌کند؛ به نظرم در این مورد ورود بلاوجه بود.