عصر ایران؛ محمود لیائی معاون وزیر ارتباطات و مدیرعامل شرکت ملی پست گفته است: «متوجه شدم که حتی در مناطق روستایی فروش محصولات از طریق اینستاگرام صورت می‌گرفته است. در حین بازدید مردم با دیدن من نسبت به شرایط اینترنت و فیلترینگ اینستاگرام ابراز شکایت کردند که من به آن‌ها گفتم شما خودتان از قبل به این فکر بودید که احیاناً اگر روزی اینستاگرام بسته شود چه اتفاقی می‌افتد؟ خودتان باید به فکر می‌بودید و از ابتدا از ابزاری نظیر اینستاگرام استفاده نمی‌کردید.»

اجازه بدهید که دیگر خیلی تعجب نکنیم. اگر این سخنان و این ادبیات را از برخی مسئولان کشور نشنویم باید انگشت بگزیم و شاخ روی سرمان سبز شود. 

اما لازم است در ادامه چند نکته ساده را به آقای معاون وزیر یادآوری کنیم.

اول: کاری که دولت‌ها نتوانستند در ایران انجام دهند، اینستاگرام انجام داد. این شبکه اجتماعی توانست یک بازار مجازی برای کسب و کارهای ایرانی فراهم کند تا آنها به راحتی بتوانند کالاهای خود را در معرض فروش بگذارند. 

همان سیستمی که رئیس جمهور رئیسی در ایام انتخابات می‌گفت دخترانش هم از این شبکه‌ها خرید می‌کنند و مگر آدم کسب و کار مردم را تعطیل می‌کند؟

موفقیت این شبکه به اندازه‌ای است که روستاییان هم که همیشه از دلال و دلال‌بازی شکایت داشتند و بر این باور بودند که نمی‌توانند محصولاتی خود را به صورت مستقیم در اختیار مردم بگذارند از اینستاگرام برای رونق کار خود استفاده می‌کنند. 

دوم: همین پستی که شما رئیس آن هستید به لطف همین فروشگاه‌های مجازی رونق پیدا کرده است. به طور مثال مردم در تهران از گرگان لباس می‌خریدند و اهالی آذربایجان برخی کالاهای خود را از کردستان تهیه می‌کردند و همه اینها به لطف همین شبکه اجتماعی بود. 

بهتر است به جای استفاده از این ادبیات، از اینستاگرام تقدیر کنیم که چنین فضایی را برای رونق بخشیدن به بازار فراهم کرده است. 

سوم: اگر یادتان باشد در زمان کرونا که مردم از ترس از خانه بیرون نمی‌آمدند و بسیاری از مشاغل مجبور شدند مغازه‌های خود را جمع کنند و کرکره‌های‌شان را پایین بکشند؛ شبکه‌های اجتماعی به کمک آمد و دوباره به کارشان رونق داد و اجازه نداد آنها شرمنده خانواده‌شان شوند. 

چهارم: کدام شبکه اجتماعی در داخل ساخته شده است که مردم بتوانند به راحتی در آن کسب و کار کنند؟ حرف زدن و شعار آسان است. واقعا اگر می‌شد با شعار دادن مسئولان کشور، برق تولید کرد الان می‌توانستیم به همه جهان برق صادر کنیم. 

حالا که حداقل نمی‌توانید برای مردم کاری کنید و کسب و کارهای آن را سروسامان دهید، لطفا با حرف‌هایتان روی اعصاب شان راه نروید. 

دولت سیزدهم که وزیدن باد در بیابان را هم از دستاوردهای خود می‌داند، بهتر است به جای اینگونه ادبیات، شغل‌های مجازی را به نام خود بزند و از آن به عنوان اشتغال زایی توسط دولت یاد کند، نه اینکه با داس به جان ریشه‌های آن بیفتد. 

و این حداقل کاری که از دولت انتظار می‌رود: یار شاطر باشید نه بار خاطر!