دوست عزیز نادیده ام جناب آقای عبدالزهرا شاهرودی پاسخی به مقاله «دو کلمه با حجت الاسلام سید حسن خمینی» مرحمت فرموده اند که در چند عبارت زیر مطالب ایشان قابل تأمل است:

۱- بنده در ابتدای مقاله ۴ جمله از بیانیه سید حسن آقا در دفاع از ایران و نظام جمهوری اسلامی، نفی آشوب و هنجارشکنی و... آورده ام و گفته ام این مواضع برای روشنگری فضای فتنه ستودنی است. نویسنده محترم در نقد مقاله حقیر مرقوم فرموده اند «راستی در شرایطی که همه رسانه های ضد انقلاب یک صدا یادگار امام را تخریب می کنند جای آن نبود که شما از این عمل تقدیر کنید». در مقاله ما ایشان را به خاطر مواضع خوب و صریح وی مورد ستایش قرار دادیم. اگر این مقدار کم است، بنا به توصیه نویسنده محترم «تقدیر» هم می کنیم.

۲- ایراد گرفته اند چرا در مقاله یادگار امام(ره) را مورد پرسش قرار داده ام و پرسیده ام با چه کسی گفت و گو کرد؟ در نقد این پرسش فرموده اند: «اگر آقای انبارلویی همه را غیر خودش بی ارزش می داند، نمی تواند با کسی وارد گفت و گو شود».

و نیز فرموده اند: «لازم است آقای انبارلویی سر خود را در برف نکند»و باز ادامه داده اند انبارلویی توهم «خود همه پنداری» دارد و.‌. این حرف ها و نسبت ها هیج نسبتی با دو کلمه حرف حساب بنده با سید حسن آقای عزیز در مقاله ندارد.

۳- بنده در مقاله خود دو پرسش کردم و گفته ام بحث گفت و گو را قبول دارم. سید حسن آقا برای مهار قصه ها بگویند برای مهار فتنه با «کی» در مورد «چی» و در «کجا» گفت و گو کنیم. سوال دوم اینکه در فتنه اخیر شهدایی از نیروی انتظامی و مردم عادی داشتیم. ایشان از «شهدا» به عنوان «جان باخته» یاد کرده اند. چرا ایشان در بیانیه خود از کشته های دو طرف به صورت در هم جانباخته یاد کردند؟ پاسخ آقای شاهرودی به مقاله حقیر جوابی به این دو پرسش نداشت.

۴- می گویند برای حمله کردن به کسی بهترین راه بد دفاع کردن از او است. یعنی درست همین کاری که آقای شاهرودی انجام داده اند. 

آقای سید حسن آقای عزیز از علاقه بنده به او مطلع است. نقدی که مطرح کردم از روی دلسوزی به ایشان و با لحن مؤدبانه و مشفقانه بوده است.

سایت جماران با پاسخ موهن در حقیقت به شأن و منزلت سید حسن آقا بی مهری کرده است. بنده برای خود شأنی ندارم که از نویسنده محترم به خاطر اهانت ها گله مند باشم.

محمد کاظم انبارلویی 

۱۴۰۱/۷/۱۳