فردا سالروز شهادت یازدهمین ستاره آسمان امامت و ولایت، امام حسن عسکری علیه‌السلام است. این امام همام با بهره گیری از تعالیم اسلامی همچون اجداد صالحینش به تبیین آخرین دین الهی پرداخت و علاوه بر مبارزه با فرقه‌های مذهبی دروغین، به شیعیان درس انتظار و تقوا داد تا آماده پذیرش دوران غیبت شوند. امام حسن عسکری(ع) در سال 232 هجری در شهر مدینه دیده به جهان گشود و رسالت سنگین امامت را با شهادت امام دهم شیعیان(ع) درسال 254 هجری بر عهده گرفت. خلفای بنی عباس که همواره امامان معصوم(ع) را مانعی برای دستیابی به زیاده خواهی‌های خود می‌دانستند، از هیچ تلاشی برای ایجاد فشار و اختناق بر ائمه علیهم‌السلام دریغ نمی‌کردند و پیروان و اطرافیان آنان را نیز زیر نظر می‌گرفتند. این سخت گیری‌ها در دوره امام حسن عسکری(ع) بیش از پیش افزایش یافت به گونه‌ای که این امام معصوم(ع) در دوره امامت شش ساله خود متحمل رنج‌های بسیاری از حکومت عباسیان شد.
روشنگری‌های امام یازدهم(ع) در میان مسلمانان و کوشش‌های ایشان برای گسترش دین اسلام و برقراری عدالت؛ کینه خلفای بنی عباس را بیشتر کرد و به همین دلیل چندین بار امام(ع) را در حصر و زندان کردند با این حال، امام حسن عسکری(ع) همواره با تدبیر و درایت در برابر حاکمان ظالم و مستبد ایستاد و در آن شرایط سخت، وظیفه روشنگرانه خویش در بیداری مردم و آشنایی آنها با اسلام حقیقی را انجام داد. نظارت شدید حکومت بنی عباس بر ارتباط‌های امام حسن عسکری(ع) سبب شد دوستداران و پیروان ایشان به سختی بتوانند با امام(ع) ارتباط برقرار کنند. به همین دلیل، یازدهمین پیشوای شیعیان علاوه بر ارتباط پنهانی با شاگردان خویش، نمایندگانی را از شخصیت‌های برجسته جهان اسلام در شهرهای مختلف بر می‌گزید تا ارتباط خود را با پیروان و مسلمانان از این راه ادامه دهد. معتمد عباسی روشنگری‌های آن امام والامقام را برای اعتلای دین اسلام برنتافت و سرانجام امام حسن عسکری(ع) را در هشتم ربیع الاول 260 هجری مسموم کرد و به شهادت رساند. امام عسکری(ع) تا زمان حکومت معتمد عباسی و شهادت خود در سامرا، در محله لشکرگاه زندگی کرد. خلفای عباسی ایشان و پدر بزرگوارشان امام هادی(ع) را به این منطقه آورده بودند تا بهتر بتوانند آنها را کنترل کنند و زیر نظر داشته باشند. آن نواحی به دلیل نظارت شدید ماموران حکومت به صورت پادگان درآمده بود و به همین علت امام یازدهم(ع) به عسکری مشهور شد. این مراقبت‌ها آن چنان بود که امام حسن عسکری(ع) هیچ گاه نتوانست از سامرا خارج شود.
امام حسن عسکری تربیت شاگردان برجسته را یکی از رسالت‌های مهم در حفظ و شناساندن دین اسلام می‌دانست فلذا توانست با وجود نظارت شدید و سختگیری‌های حکومت، 200 شاگرد خاص را که از سرزمین‌های مختلف در محضر آن بزرگوار حضور می‌یافتند، تربیت کند، افراد دانش آموخته‌ای که بسیاری از آنان در شهرها و کشورهای خویش به ترویج دین اسلام پرداختند. تربیت چنین افراد شایسته‌ای یک هوشمندی بود که از دوره امام سجاد(ع) ایجاد شد و ایشان توانست افرادی عالم را پرورش دهد. مسیری که به وسیله امامان معصوم پیش گرفته شد و امام یازدهم(ع) نیز با ادامه این راه به عنوان سنتی پسندیده یک حرکت بزرگ علمی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را به انجام رساند.
فراهم سازی شرایط غیبت امام زمان(عج) به وسیله امام یازدهم(ع)، یکی از خدمات این امام همام بود. بیشترین فعالیت برای فراهم آوردن زمینه غیبت امام دوازدهم(عج) در دوره امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) صورت پذیرفت. زندگی کردن این دو امام معصوم در تبعیدگاه باعث شده بود بسیاری از مردم نتوانند آنان را از نزدیک ببینند. این امر آمادگی لازم را برای مسلمانان ایجاد کرد حتی اگر امام خویش را نمی‌توانند مشاهده کنند، باز هم وجود ایشان را قبول داشته باشند. تربیت و آموزش چهار نایب امام دوازدهم(عج) به وسیله امام هادی(ع) و پس از ایشان در محضر امام حسن عسکری(ع) نیز از کارهای مهم این دو امام معصوم بود.
فشارهای خلیفه‌های بنی عباس در دوره امامت امام حسن عسکری(ع) به دلیل قدرت یافتن شیعیان و آگاهی داشتن دشمن از مساله مهدویت بر این امام همام و پیروان ایشان هر روز بیشتر می‌شد زیرا از یک جهت آموزش‌های آن امام بزرگوار(ع) سبب شده بود که مردم با آگاهی بیشتر از امور مسلمانان و شناخت ظلم و ستم بنی‌عباس هر روز با یکدیگر متحدتر شوند و به انسجام بیشتری دست یابند و از طرف دیگر عباسیان که بر پایه روایت‌هایی معتبر در انتظار تولد آخرین امام بودند مراقبت‌های بیشتری را به عمل می‌آوردند تا اگر فرزند پسری در خانه ایشان تولد یافت او را از میان ببرند. اما اراده الهی بر این بود که حضرت مهدی عجل‌الله تعالی فرجه به مقام امامت نائل شوند تا روزی بساط ظلم و جور به وسیله ایشان برچیده شود و صلح و عدالت در جهان برقرار گردد.