✍️اینکه مقامات کشور با حضور در جلسه غیر علنی مجلس در مورد شرایط موجود گزارش دهند حرف جدیدی نیست اما مجلس بدون بررسی با صدور فوری بیانیه حمایت از اقدامات حاکمیتی که حتی شاید تندتر از لحن مقامات هم بود عملاً بر قضاوت یکطرفه نمایندگان تاکید کرد چرا که مجلس یعنی محل حضور نمایندگان مردم هنوز از هیچ فرد بازداشتی ، مجروح یا خانواده کشته های تجمعات اعتراضی و حتی خانواده تا پزشکان مهسا امینی دعوت و گزارشی دریافت نکردند است و از شرط لازم قضاوت عادلانه یعنی استماع ادعای طرفین ذی ربط حادثه برخوردار نیست.
✍️اینکه چرا آمار مجروحان و شهدای بسیج در حوادث شهری اخیر بیش از تعداد مجروحان و شهدای نیروی انتظامی  است حتماً نیازمند توضیح است اما هزینه سازی بسیج در هر اتفاق و بحران اجتماعی تحت عنوان نیروی مقابله با اغتشاش حتماً نیازمند بازنگری است تا بسیج به نیروی ویژه مقابله با تجمعات اعتراضی شناخته نشده و بسیج را چون دوران دفاع مقدس مدافع بی ادعا و سرفراز مردم نجیب ایران اسلامی بدانیم و هر مسلح فاقد لباس فرم را به نام نیروی بسیج مردمی معرفی کنند.
✍️اینکه جوانان ۲۳ -۲۲ ساله پس از جذب از طریق نخست وزیری و چند سال خدمت در سازمان اطلاعات و امنیت کشور(ساواک) به خشن ترین چهره های شکنجه گر کمیته مشترک ضد خرابکاری چون تهرانی و آرش تبدیل شدند که انقلابیون از شنیدن نامشان بر خود می لرزیدند شاید ریشه در باوری داشت که سالها بعد از زبان یکی از بازجویان همسر سعید اسلامی معاون امنیت سابق وزارت اطلاعات شنیدیم که معتقد بود متهمی مانند همسر سعید اسلامی فقط مانند یک ماده سوسک است که بی هیچ دغدغه می توان و باید زیر پا له کرد .
✍️اینکه ماموری حتی در لباس ضدشورش را بسوزانی یا جوانی در مقابل چشمان مادر یا خواهرش توسط ماموران لگدمال شود که جان دادنش را ببینند و بسیار بسیار دیگر که اینروزها شاهدیم و شلاق کلمات بر شعله ور شدنشان می افزاید یعنی اعمال خشونت سوار بر مرکب نفرت با هیچ عقل و احساسی مهار پذیر نیست نفرتی که خشونت را تقدس می بخشد و شایسته پاداش می داند خشونتی تقدیس شده که حمله انتحاری فردی شیفته مرگ مقدس! قتل عام دختران بی گناه مرکزی آموزشی را ارزشی والا می داند.
✍️اینکه چگونه میتوان این حجم از نفرت و خشونت متقابل را کاهش داد و به اعتماد اجتماعی اندیشید حتماً در گِرو درک معنایی چون احترام به حقوق و شخصیت دیگران است احترام به باورها و آنچه دیگران را به تفاوت با ما می رساند احترامی که شاید مستلزم باور به آیات شریفی که می فرمایند وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ که فرمود تنها معیار کسب رشد و تعالی تا رضایت باریتعالی چیزی جز تقوای الهی نیست يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ تقوای الهی که هر چه هست قطعاً خشونت بی حد و حصر سوار بر مرکب افسارگسیخته نفرت مقدس نیست. ۱۱مهر۰۱