پایگاه خبری جماران: آنچه به بهانه درگذشت خانم مهسا امینی در هفته گذشته روی داد محتاج تأمل های فراوان و درس آموختن های بسیار است. شک نباید داشت که احساسات عمومی را باید پاس داشت و به خصوص در جهت اقناع افکار عمومی کار کرد. 

اما در این میان به نکته دیگری می توان اشاره کرد که شاید به اندازه اصل داستان دارای اهمیت است:

برای کسانی که رسانه های خارجی را دنبال می کنند، روشن است که این اتفاقات _که به صورت شورش های کور واقع می شود _تا چه حد مورد استقبال این دسته از رسانه هاست. تا جاییکه بعضا این تلویزیون ها همانند اطاق جنگ وارد عمل شده اند. 

در اینجا اصلا روی سخن من درباره این مسائل نیست، بلکه جهت سخنم اشاره به نکته ای دیگر است که می تواند نشانگر یک «پارادایم شیفت» یا همان تغییر رویکرد باشد. 

شاید برای همگان روشن بود که از دو سال قبل همواره رسانه های ضد انقلاب سعی میکردند با چهره سازی از «فرزندان شاه مخلوع»، به نوعی «آلترناتیو سازی» برای نظام اسلامی اقدام کنند. در رسانه های خود شعارهایی که توسط عده ای محدود سر داده می شد را پر رنگ می کردند و با تبلیغات سنگین سعی می کردند چنین القا کنند که گویا گرایش بخشی از مردم به آن دوره و بازگشت آن دوره است. 

جدای از صحت و سقم این گزاره - که البته دروغ بودن آن قابل اثبات است- امروز نکته جدیدی در سیاست های تبلیغاتی رسانه های ضد انقلاب به چشم می خورد و آن اینکه در این هفته، این رسانه ها ،اصلا به سراغ پهلوی ها نرفتند. و هیچ یک از ایادی آنها هم در سطح میدانی چنین شعارهایی سر ندادند. 

به نظر می رسد می توان نتیجه گرفت که «آنها که سعی در براندازی نظام دارند _و در رأس آنان حاکمان آمریکا _به این نتیجه رسیده اند که از تنور «پهلوی بازی» آبی گرم نمی شود و توده مردم اقبالی به این امر ندارند.»

پس می توان گفت درس بزرگ این تجمعات پراکنده _ که ظاهرا هم به آخر رسیده_ آن است که «همه باید بدانند تاریخ مصرف «پهلوی بازی» هم تمام شده است.»