دفتر نمایندگی سازمان ملل در افغانستان، یکسال حکومت طالبان بر این کشور را «غم‌انگیز و شرم‌آور» نامید و با انتشار بیانیه‌ای به مناسبت آغاز سال تحصیلی، ممنوعیت حضور دختران دبیرستانی در مدرسه در یکسال گذشته را محکوم کرد. این دفتر، از گروه طالبان خواست مدارس دخترانه را بازگشائی کند و دست از اِعمال تبعیض علیه زنان و دختران بردارد.
هیات معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) در بیانیه خود اعلام کرد: از سال گذشته تاکنون بیش از یک میلیون دختر نوجوان در سراسر این کشور از تحصیل محروم شده‌اند. این نکته نیز در بیانیه هیات معاونت سازمان ملل در افغانستان آمده که «محرومیت دختران از آموزش، به حاشیه راندن، خشونت، استثمار و سوء‌استفاده از دختران را افزایش می‌دهد و ناقض اساسی‌ترین حقوق آنهاست.»
آنچه در بیانیه «یوناما» آمده، فقط بخش کوچکی از حقوق مردم افغانستان است که توسط گروه تروریستی طالبان در یکسال گذشته زیرپا گذاشته شده است. حکومت خودخوانده این گروه، عموم مردم افغانستان را از آزادی‌های مشروع، حق رای، حقوق شهروندی، آزادی بیان، آزادی قلم، مالکیت بر خانه و زمین، امنیت، رفاه و حق انتخاب محروم ساخته است.
انحصاری شدن حاکمیت در یک قوم و محروم شدن اقوام و پیروان مذاهب از حضور در حاکمیت، یکی از مهم‌ترین ظلم‌هائی است که طالبان بر مردم افغانستان روا داشته‌اند. علاوه بر محرومیت از حضور در حاکمیت، بسیاری از مردم به ویژه قوم هزاره و شیعیان از حق حیات نیز محروم شده‌اند. نسل‌کشی هزاره‌ها از سیاست‌های قطعی گروه تروریستی طالبان است که تاکنون بشدت به اجرا درآمده است. محروم نمودن آنها از اموال و املاک و خانه‌هایشان در مناطق مختلف، به خطر انداختن امنیت آنها و محروم نمودنشان از تعطیلی عاشورا و بسیاری از حقوق مذهبی نیز ازجمله ظلم‌هائی است که این حکومت خودخوانده بر شیعیان افغانستان روا داشته است.
از اینها مهم‌تر و خطرناک‌تر، کنار گذاشتن قانون اساسی و اصرار طالبان بر این ادعاست که برداشت‌های این گروه متحجر از اسلام و تشخیص رئیس این گروه که آنها وی را امیرالمومنین می‌نامند، به جای قانون اساسی معیار عملکرد برای اداره کشور افغانستان است. این تفکر انحرافی بدین معناست که افغانستان فاقد میثاق ملی باشد و مردم این کشور اعم از اقوام مختلف و پیروان مذاهب هیچ سهمی در قانونگزاری نداشته باشند و یک گروه عقب‌مانده فکری سرنوشت آنها را در دست داشته باشد.
مجموع روش‌ها و برخوردهای طالبان در یکسال گذشته، افغانستان را به وضعیتی دچار کرده که دبیرکل سازمان ملل دو روز قبل با اعلام نگرانی از فقر حاکم بر این کشور گفت گرسنگی مردم یک فاجعه را در افغانستان شکل داده است. بعضی از مردم افغانستان به خبرنگاران خارجی گفته‌اند در اثر فقر و فشار گرسنگی مجبور شده‌اند به جای غذا علف بخورند. ضمیر کابلوف، نماینده ویژه رئیس ‌جمهور روسیه در امور افغانستان با تشریح وضعیت نگران‌کننده فقر و ناداری مردم این کشور گفته وخامت اوضاع اجتماعی و اقتصادی افغانستان خطری بسیار بزرگ‌تر برای طالبان است و این شرایط نامناسب می‌تواند مردم را علیه طالبان بشوراند که برای این گروه بسیار خطرناک‌تر از حملات نظامی است.
اینها واقعیت‌های تلخی هستند که مردم افغانستان اکنون با آنها دست و پنجه نرم می‌کنند ولی کاملاً روشن است که چنین وضعیتی قابل دوام نیست. جمع‌بندی ناظران بین‌المللی و خود صاحبنظران افغانستانی، اعم از آنها که در داخل این کشور هستند و کسانی که در خارج زندگی می‌کنند، اینست که طالبان در یکسال حکومت بر این کشور به وضوح نشان داده است که شایستگی اداره کشور را ندارد و چه بخواهد و چه نخواهد چاره‌ای غیر از این ندارد که در برابر اراده مردم تسلیم شود. خواسته مردم افغانستان اینست که در یک انتخابات آزاد با مشارکت تمام اقوام و پیروان مذاهب، دولتی فراگیر و همه‌شمول انتخاب شود و کشور را با اتکاء به قانون اداره کند.