این سرمایه حیف است بدست چهار تا مداح به هدر برود عزیزان. بر همه ما لازم است منبر برویم، حالا به هر نحوی. مبادا کسی دنبال نخودسیاه باشد و بگوید منبر رفتن مرا کوچک می‌کند، اینها وهم است. شرفی است برای ما جریان سیدالشهداء. مداحان عزیزند، باید بخوانند، گریه بیاورند، اما ده-پانزده دقیقه، متقن بخوانند، علمی بخوانند، عمیق بخوانند. گریه باید گریه عارفانه باشد، مردم را به عوامی و به خواب و سطحی ‌نگری و ساده‌ لوحی نکشانند. این کار را نکنید، این کار فرعون است، «فاستخف بقومه فاعطاهوا» مردم را شستشوی مغزی دادن، تهی ‌مغز کردن، ساده بار آوردن، خواباندن و با خواب لالایی گفتن، با خواب اینها را اداره کردن، این یک خیانت فرهنگی است.
مداحان و ذاکرین اهل ‌بیت (ع) باید به رعایت عظمت و جلال خاندان عصمت و طهارت توجه کنند. ما باید حواسمان جمع باشد؛ جریان حسین ‌بن ‌علی، جریان محرم، تاسوعا، عاشورا، عزاداریها، بخشهای سنتی آن سر جایش محفوظ است، هم سخنرانان ما، هم مداحان ما، عظمت و جلال و شکوه حسین ‌بن‌ علی را نشان بدهند، مداحان کاری که از عظمت اهل‌بیت کم ‌کند، انجام ندهند، این سفارش حسین ‌بن‌ علی است، بگذارید کربلا با جلال و شکوه شناخته شود، حرفها، قصه‌ها، داستانها، روشها و منش‌ها که از جلال کربلا، جمال کربلا، عظمت کربلا، استقلال کربلا، حریت و آزادیخواهی کربلا کم کند این حرفها را نزنید. در صحنه عاشورا و در آن موقعیت خطیر حسین ‌بن ‌علی به اهل‌بیت خود فرمود: کاری کنید در این سفر که عظمت و حیثیت شما محفوظ باشد. لذا مداحان و ذاکرین نباید روش و کاری که از جلال و شکوه اهل‌بیت بکاهد انجام دهند و حرف و سخن بی‌سند بیان کنند.