بعد از واقعه عاشورا حدوداً ۳۵ هزار نفر در یاری اهل بیت (علیهم السلام) کشته شدند ولی اصلا ارزش کار اون ۷۲ نفر رو نداشت...
گروه اوّل توابیّن بودند؛
همان‌هایی که روز عاشورا سکوت کردند، بعد از شهادت همگی قیام کردند تقریباً همه کشته شدند. ۵۰۰۰ نفر...
«ولی دیر شده بود.»
گروه دوّم مردم مدینه بودند؛
بعد از عاشورا قیام کردند همگی کشته شدند حدود ۱۰ هزار نفر. یزید گفت: لشکری که به مدینه حمله کنه، سه روز جان و مال و ناموس مردم مدینه برايش حلاله.
«امّا دیر شده بود.»
گروه سـوّم مختار بود که بعد از جنگ‌های فراوان و کشته شدن حدود ۲۲ هزار نفر. گر چه قاتلان امام مظلوم (علیه السلام) را قصاص کرد...
«امّا دیر شده بود.»
مردمی که در مدینه هنگام خروج امام حسین (علیه السلام) همراهیش نکردند...
مردمی که هنگام ورود امام حسین (علیه السلام) به کوفه کمکش نکردند...
همه بعدها به کمک امام رفتند...
«ولی دیر شده بود.»
امام سجاد (علیه السلام) هم استقبال خاصّی از این حرکت‌ها نمی‌کردند.
«چون دیر شده بود.»
حدود ۳۵ هزار نفر کشته شدند امّا دیر شده بود.
خیلی فرق هست بین اون ۷۲ نفری که به موقع به یاری امامشون رفتند...!
ما باید مراقب باشیم که از امام خودمون عقب نیفتیم.
الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ، وَالْمُتَاَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ وَاللّازِمُ لَهُمْ لاحِقٌ_
هر که بر ایشان تقدم جوید از دین بیرون رفته و کسى که از ایشان عقب ماند به نابودى گراید.
