جی پلاس، امام خمینی (س) در بیست و یکم تیر ماه سال 53 و در زمانی که همسرشان برای دیدار با خانواده از عراق به ایران آمده بودند، در نامه ای خطاب به ایشان اظهار دلتنگی کرده و اینگونه نوشتند:

متن نامه امام

"بسمه تعالی

خانم محترمه

مرقوم شما پس از مدت ها انتظار واصل شد.[1] مثل اینکه شما از نجف که خارج شدید دیگر از فکر ماها بیرون رفتید و خیال نکردید از دیر آمدنِ کاغذ، ما نگران می‌ شویم. در هر حال ان شاءاللّه‌ تعالی خوش و سالم باشید. ماها بحمداللّه‌ تعالی سلامت هستیم و می‌ گذرانیم، به همان نحو که دیدید، هوای اینجا مختلف است ولی روی هم رفته خوب است. از سلامت خودتان ولو به دو کلمه ما را در هر هفته یا لااقل در هر دو هفته مطلع کنید. اینجا تازه‌ ای نیست؛ همان مسائل است که موجب نگرانی‌است، و باز معلوم نیست چه شود. ان شاءاللّه‌ خداوند اصلاح کند.

 به همۀ اقوام و بستگان سلام برسانید، خصوصاً صدیقه[2] و فاطی خانم.[3] حسن[4] را می‌ بوسم. شما بدانید که اگر از وقت رجوع بگذرد معلوم نیست ما بتوانیم تقاضا کنیم و آنها بدهند. حتماً تعجیل کنید که وقت نگذرد. به حرف هیچ کس گوش ندهید و الاّ در ایران ماندنی خواهید شد.21ج294 ـ خودم

اقلیم[5]به شما و فریده[6]سلام می‌رساند. از وقتی شما رفتید حالش خوب است.

1 ـ همسر امام خمینی در دوران اقامت در نجف هر دو ـ سه سال یک بار، برای یکی دو ماه به منظور دیدار از فرزندان و بستگانشان به ایران می‌ آمد.

2 ـ دختر امام خمینی.

3 ـ خانم فاطمۀ طباطبایی، همسر آقای سید احمد خمینی.

4 ـ آقای سید حسن خمینی، فرزند آقای سید احمد خمینی.

5 ـ اقلیم یا اقلیما مستخدم بیت امام در نجف.

6 ـ دختر امام خمینی و همسر آقای اعرابی.

صحیفه امام؛ ج 3، ص 36