یک ربع از سال 1401 سپری شد و این روزها تابستان با جلوه گرمایشی و کم‌آبی ناشی از ورود به دوره خشکسالی، چهره خود را می‌نمایاند. تجربه گرمای بالای 50 درجه در برخی استانها و در روزهای پایانی بهار، نشان از فصلی داغ، با پیچیدگی‌های ناشی از کمبود آب و برق دارد که فقط با لطف الهی و مدیریت فردی و اجتماعی در مصرف، می‌توان بر مشکلات فائق آمد.
ورود به تیرماه همواره یادآور داغی است که در هفتم تیر سال 1360، منافقین جنایتکار با انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی و شهادت 72 تن از یاران صدیق انقلاب، ازجمله برخی وزرا، نمایندگان مجلس و مدیران انقلابی به همراه شهید مظلوم آیت‌الله بهشتی به دل این ملت نهادند و جامعه را از خدمات این بزرگان دلسوز نظام محروم کردند، آنگونه که جای خالی آنها و راه و روش آنان و سیره حسنه و عالمانه رئیس‌ قوه قضائیه خدوم نظام بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود.
در این هفته پس از ماهها فشار روحی، عصبی و اقتصادی وارده به بازنشستگان تامین اجتماعی و خانواده‌هایشان از ناحیه مصوبه دولت، سرانجام هیات تطبیق مقررات مجلس، مصوبه دولت درخصوص حقوق بازنشستگان را ابطال کرد. به گفته رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس، مصوبه 10درصدی افزایش حقوق بازنشستگان، مغایر با ماده 96 قانون کار تشخیص داده شد و براساس اصل 138 قانون اساسی، این مصوبه ابطال و به هیات دولت ارجاع شد. دلیل این ابطال این بود که افزایش حقوق بازنشستگان از محل صندوق ذخیره بازنشستگان تامین شده و دولت حق دخالت در افزایش و کاهش آنرا ندارد. دیروز رئیس‌جمهور رئیسی بار دیگر معاون اول خود را مامور پیگیری موضوع برای رسیدگی به اعتراض بازنشستگان کرد.
در این هفته مجلس شاهد مصوبه دیگری بود که حق رسیدگی دیوان عدالت اداری به شکایت علیه بعضی از نهادهای حاکمیتی را سلب کرد. اینکه نمایندگان مجلس تصویب کرده‌اند دیوان عدالت اداری حق رسیدگی به تصمیم‌های شورای عالی فضای مجازی، شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای عالی امنیت ملی را ندارد، مورد ایراد و اشکال صاحبنظران قرار گرفته و در باب نقد آن سخنان بسیاری گفته شده است. مهم‌ترین ایراد اینست که حق نظارت عمومی و حقوقی بر نهادهای غیر انتخابی سلب شده و جامعه در برابر اقدامات این نهادها، کوچکترین امکانی برای دفاع از خود نخواهد داشت.
بررسی تحولات خارجی این هفته را به مسائل فلسطین، اوکراین و عراق اختصاص می‌دهیم. فلسطین اشغالی این هفته نیز شاهد تحولات متعددی بود. اشغالگران صهیونیست در ادامه رفتار وحشیانه علیه ملت فلسطین، در نابلس سه فلسطینی را به شهادت رساندند و در مناطق دیگر نیز دهها فلسطینی را مجروح و بازداشت کردند. چندین خانه متعلق به فلسطینی‌ها را نیز تخریب و مزارع آنها را به آتش کشیدند. شهرک‌نشین‌های صهیونیست مطابق یک سیاست برنامه‌ریزی شده، این هفته نیز در چند مورد با حمایت نیروی پلیس، مردم فلسطین را مورد حمله وحشیانه خود قرار دادند، ازجمله به یک روستا در کرانه باختری یورش بردند که با مقاومت جوانان فلسطینی مجبور به فرار شدند.
ملت فلسطین، آنچنانکه در طول 74 سال گذشته نشان داده‌اند، همچنان در برابر سیاست‌های شرورانه رژیم صهیونیستی مقاومت می‌کنند. آنچه که فلسطینی‌ها را در برهه کنونی بیشتر آزار می‌دهد خیانت‌هایی است که از جانب چند دولت منطقه علیه آرمان فلسطین صورت می‌گیرد. هرچند رفتار این حکام مزدور که در جبهه مبارزه با اشغالگران صهیونیست به ستون پنجم دشمن تبدیل شده‌اند، بار مبارزه را بر دوش فلسطینی‌‌ها سنگین‌تر کرده است، ولی نتوانسته خللی در صف مبارزه آنها ایجاد کند و عزم و اراده روزافزون ملت فلسطین، صهیونیست‌‌ها را دچار یاس و سردرگمی ساخته است که نمونه بارز آن، تشدید بحران دائمی در هیات حاکمه رژیم صهیونیستی است که این هفته با فروپاشی کابینه «نفتالی بنت»، به اوج رسید. بحران سیاسی حاکم بر رژیم صهیونیستی، این رژیم را به سمت برگزاری پنجمین انتخابات در عرض 2 سال گذشته کشانده است. پس از شکست تیم بنیامین نتانیاهو، صهیونیست جنایتکار، باند بنت و لاپید به امید سروسامان بخشیدن به ساختار سیاسی وخیم این رژیم سر کار آمد که با فروپاشی ائتلاف آنها، اکنون به گونه‌ای بن‌بست کامل بر رژیم صهیونیستی حاکم شده و بروز جدل‌های شدید سیاسی و حتی درگیری داخلی دور از انتظار نیست.
این هفته جنگ در اوکراین درحالی ادامه یافت که نشانه‌هایی از بی‌تفاوتی و کنار کشیدن غرب، که خود نقش مهمی در ایجاد بحران اوکراین داشته، در حمایت از اوکراین آشکار شده است. پس از ارائه تز هنری کیسینجر سیاستمدار کهنه‌کار آمریکایی مبنی بر اینکه اوکراین برای دستیابی به صلح، بخشی از سرزمین خود را به روسیه واگذار کند، دو دستگی در غرب در برابر این پیشنهاد ایجاد شد. برخی از دولت‌های غربی، این باج‌دهی به روسیه را منشا بحران‌های بیشتر در آینده دانسته و آنرا خطرناک عنوان کردند، درحالی که حمایت‌هایی نیز از این پیشنهاد کیسینجر ابراز شد. آمریکا صراحتاً اعلام کرده است حاضر نیست اقدامی بکند که روسیه به جنگ مستقیم با آمریکا تحریک شود، فرانسه هم سیاستی کژدار و مریز در برابر اوکراین دارد و تنها کار امانوئل مکرون، این شده است که به طور مرتب با پوتین تماس می‌گیرد و او را نصیحت می‌کند که از جنگ دست بردارد. آلمان هم بی‌تفاوتی خود در برابر حمله روسیه به اوکراین را با محدودیت‌های موجود در قانون اساسی‌اش توجیه می‌کند.
در چنین شرایطی است که روسیه مانعی در برابر خود نمی‌بیند که هرکاری می‌خواهد در اوکراین بکند، ازجمله تمام سلاح‌های خود را به جز سلاح‌های هسته‌ای، بر سر اوکراینی‌‌ها آزمایش کند به طوری که به گفته منابع دو طرف، این روزها نزدیک به هزار نفر روزانه در اثر حملات روسیه در اوکراین کشته می‌شوند.
از سازمان ملل هم در طول 4 ماه گذشته کاری برای توقف این جنگ ساخته نبوده و بعید است که در آینده نیز این مرجع بین‌المللی بتواند کاری بکند که همین موضوع، دلیل روشنی است بر نقص و ضعف ساختار این سازمان عریض و طویل. درحالیکه عمده کشورهای جهان در مجمع عمومی سازمان ملل با تجاوز نظامی روسیه به اوکراین مخالفت کرده و این اقدام روسیه را نقض آشکار منشورهای سیاسی و قواعد بین‌المللی خواندند ولی در عمل، هیچ اتفاقی نیفتاد و روسیه با ترساندن جهان از زرادخانه هسته‌ای‌ خود و با قلدری، همچنان به خونریزی در اوکراین ادامه می‌دهد.
این هفته، صحنه سیاسی عراق تحت تاثیر اقدام مقتدی صدر، رهبر جریان صدر قرار داشت. هفته قبل، صدر در اعتراض به شرایط سیاسی جاری، از 73 عضو وابسته به این جریان خواست مجلس را ترک کنند و نهادهای وابسته به خود را نیز از فعالیت منع کرد. اکنون جریان‌های سیاسی تلاش می‌کنند خلا سیاسی موجود را بگونه‌ای پر کنند که شرایط سیاسی بدتر از این نشود.
این هفته، حلبوسی، رئیس مجلس عراق، خروج نمایندگان ائتلاف صدر را رسماً اعلام و از نمایندگان واجد شرایط، طبق قانون اساسی‌ خواست صندلی‌های خالی را پر کنند. سایر گروه‌های سیاسی نیز به تکاپو افتاده‌اند تا با تبادل نظر و برگزاری نشست‌‌ها و رایزنی‌ها، برای اوضاع متشنج سیاسی تدبیری بیندیشند. سیاسیون عراق در وهله اول باید بر سر تعیین رئیس‌جمهور توافق کنند که وی نیز نخست‌وزیر را معرفی کند که با توجه به شرایط حاضر، راه دشواری در مقابل گروه‌های سیاسی قرار دارد.
وقوع زلزله شدید در جنوب شرق افغانستان، دیروز بیش از 1000 کشته و صدها مجروح برجای گذاشت و خانه‌های زیادی ویران شد. تصاویر نشان می‌دهند ساختمان‌ها بسیار فرسوده بودند و همین امر موجب تلفات و ویرانی‌های زیاد شده است. هرچند حکومت طالبان را هیچ دولتی به رسمیت نمی‌شناسد ولی وظیفه انسان‌دوستی موجب شده کمک‌های زیادی برای مردم افغانستان به سوی این کشور روان شود که امید است از آلام این مردم بکاهد.