و َإِنَّمَا يُؤْتَى خَرَابُ الاَْرْضِ مِنْ إِعْوَازِ أَهْلِهَا، وَ إِنَّمَا يُعْوِزُ أَهْلُهَا لاِِشْرَافِ أَنْفُسِ الْوُلاَةِ عَلَى الْجَمْعِ، وَسُوءِ ظَنِّهِمْ بِالْبَقَاءِ، وَ قِلَّةِ انْتِفَاعِهِمْ بِالْعِبَرِ.
 ترجمه: جز این نیست که اوضاع و خراب شدن زمین از خرابی و بد حالی اهل آن است و جز این نیست که مردم نیازمند و پریشان می‌شوند به خاطر توجه حکمرانان به جمع و گردآوردن مال و دارائی، و بدگمانی حکمرانان به پایداری حکومت و به ریاست خود، و کم بهره‌ بردنشان از عبرت‌های روزگار.