امام خمینی (س) در ششم خرداد ماه سال 46 در نامه ای خطاب به حجت الاسلام و المسلمین شیخ محمد علی گرامی به برنامه ای حساب شده برای کوبیدن اسلام به نام اسلام اشاره و چنین مرقوم کرده اند. متن نامه امام به شرح زیر است:

"باسمه تعالی

17 صفر 87

خدمت جناب مستطاب عماد الاعلام و ثقة‌ الاسلام آقای گرامی ـ دامت افاضاته

مرقوم گرامی واصل، از تفقد جنابعالی متشکر شدم. امید من در پیشگاه مقدس باری تعالی حسن ظن شما دوستان است. حال مزاجی بحمداللّه‌ اکنون خوب است. لکن اوضاع ایران خصوصاً و سایر بلاد مسلمین عموماً موجب تأسف است، با برنامه حساب شده برای کوبیدن اسلام به اسم اسلام پیش می‌ روند و اولیای امر یا غافلند یا خدای نخواسته بعضی از آنها تغافل می‌ کنند. تأسف در سازش است که از اعمال بعض مؤثرین ظاهر می‌ شود. ولی این امور نباید موجب سستی و سردی آقایان افاضل و طبقۀ جوان شود. خداوند تعالی با شما است و این عربده‌ ها ان‌ شاء اللّه‌ خفه خواهد شد.

باسمه تعالی؛ وَالعَصْرِ اِنَّ الاِنْسانَ لَفِی خُسْرٍ اِلاّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبرِ[1]. آقایان افاضل در محافل خود تواصی به‌ حق کنند و در راه حق، تواصی به صبر کنند.

من به شماها اطمینان فیروزی می‌ دهم؛ اطمینان غلبۀ حق بر باطل می‌ دهم. با احساسات یک ملت نمی‌ توان مبارزه کرد لکن مهم، امتحان باری تعالی است. وَاللّه‌ِ لَتُغَرْبَلنَّ غَرْبَلة.[2]

ماها را در این دیگ بزرگ طبیعت که باطنش جهنم است ریخته و زیر و بالا می‌ کنند و به غَلیان می‌ آورند تا جهنمی ها ممتاز شوند. متوجه باشید خدای نخواسته از جهنمی ها نشوید. سازش با ظالم جهنمی، بزرگترین و بارزترین آثار جهنمی است. شماها از آنها نباشید. از خداوند تعالی توفیق و تأیید همه آقایان ـ ایدهم‌ اللّه‌ تعالی ـ را خواهانم. و السلام علیکم و رحمة‌اللّه‌.

روح‌اللّه‌ الموسوی الخمینی"

1 ـ قرآن کریم، سورۀ عصر: «سوگند به این زمان *که آدمی در خُسران است* مگر آنها که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند و یکدیگر را به حق سفارش کردند و یکدیگر را به صبر سفارش کردند». 

2 ـ اشاره به خطبه 16، نهج‌البلاغه فیض‌الاسلام: «به خدا سوگند، در غربال از هم جدا می‌ گردید.» «والذی بعثه بالحق لتبلبلن بلبلة و لتغربلنّ غربلةٍ و لتساطنّ سوط القدر». سوگند به آن کسی که پیغمبر را به حق فرستاد، هر آینه درهم آمیخته شوید و در غربال امتحان از هم بیخته و جدا گردید و بر هم زده شوید مانند بر هم زدن کفگیر آنچه در دیگ طعام است در وقت غلیان و جوشش. نهج‌البلاغۀ فیض الاسلام، خطبۀ 16، ص 66. 

صحیفه امام؛ ج 2، ص 135-136

*جی پلاس