در اولین ماه از قرن جدید، نشانه‌هائی از خاموش شدن آتش دو جنگ خانمان‌سوز ظاهر شده‌اند که نویدبخش قرنی همراه با آرامش و صلح می‌توانند باشند.
برقراری آتش‌بس دوماهه در یمن، با این امید که این آتش‌بس پایدار باشد و به خاتمه یافتن جنگ در این کشور مظلوم و محروم منجر شود، واقعه‌ای امیدوارکننده است. این جنگ که در آغاز هشتمین سال خود با این آتش‌بس همراه شده، از وقایع دلخراش، ویرانگر و بی‌رحمانه‌ای بود که بدمستی‌های صاحبان دلارهای نفتی در عربستان و امارات عامل به وجود آمدن آن شد و ملتی با سابقه تمدنی ارزشمند را دچار بی‌خانمانی، ویرانی، قحطی، بیماری و ده‌ها هزار کشته و صدها هزار مجروح کرد. اگر آتش‌بس دوماهه‌ای که در یمن برقرار شده، با بعضی تخلفات که در روزهای اخیر رخ داده نقض نشود، این امیدواری وجود دارد که مردم یمن از طمع‌ورزی‌های شیوخ عربستان و امارات نجات یابند و فرصتی برای بازسازی کشور جنگ‌زده‌شان پیدا کنند. این جنگ نشان داد که به ظاهر پر زرق و برق عربستان و امارات نباید نگاه کرد. کسانی که فریفته این ظاهر فریبنده می‌شوند، اگر به قساوت‌های شیوخ حاکم بر این دو کشور نسبت به مردم خود و مردم یمن و حمایت‌هایشان از تروریست‌های تکفیری که بیش از 10 سال است منطقه خاورمیانه و حتی بعضی کشورهای دوردست را به آشوب و ناامنی کشانده و چهره اسلام را مخدوش جلوه داده‌اند بیاندیشند، به واقعیت‌های وحشتناکی در پس این ظاهر زیبا پی خواهند برد که آنها را به تجدیدنظر وادار خواهد کرد.
در جنگ اوکراین نیز نشانه‌هائی ظاهر شده‌اند که حاکی از پایان قریب‌الوقوع آن هستند. سخنگوی ریاست جمهوری روسیه روز جمعه گفت: جنگ با اوکراین به‌زودی تمام می‌شود. دمیتری پسکوف که از کرملین سخن می‌گفت افزود: «چه با دستیابی به اهداف نظامی روسیه در اوکراین و چه با دستیابی به قرارداد صلح، عملیات نظامی روسیه در اوکراین به‌زودی پایان خواهد یافت و ممکن است این آینده چند روز دیگر باشد.»
اوکراین هم با تهاجم نظامی روسیه دچار خسارت‌های مالی و جانی زیادی شد که نشان‌دهنده وحشی‌گری صاحبان قدرت و مکنت در بخش دیگری از جهان امروز است، جائی که خود را متمدن می‌داند. روسیه که بعد از فروپاشی شوروی دچار فلاکت شده بود، بعد از چند دهه توانست قدرت اقتصادی و سیاسی خود را بازیابد. این قدرت می‌توانست برای برقرار ساختن توازن سیاسی در جهان کارآئی خوبی داشته باشد ولی با خطای بزرگ و استراتژیک ولادیمیر پوتین این قدرت ظرف یکماه به باد رفت و روسیه هیمنه خود را در هماوردی مردم اوکراین از دست داد. جنایت جنگی در اوکراین، سیاست‌های غلط اروپا و آمریکا در نوع برخوردشان با اوکراین قبل و بعد از جنگ و تبعیض رسواکننده‌ای که کشورهای اروپائی در رفتارشان با آوارگان اوکراینی در مقایسه با آوارگان کشورهای آسیائی و آفریقائی نشان دادند، چهره کریه غرب را برای افکار عمومی جهانیان آشکار کرد. با اینهمه آنچه اکنون مهم است و می‌تواند امیدوارکننده باشد، پایان یافتن تجاوز نظامی روسیه به اوکراین است که علاوه بر هموار شدن راه بازگشت مردم اوکراین به زندگی عادی، موجب رفع خطرهای بزرگ از جهان نیز خواهد شد.
با خاموش شدن آتش این دو جنگ، منطقه و جهان بطور کامل از خطر دور نمی‌شوند، زیرا وجود حاکمیت گروه تروریستی طالبان در افغانستان که این کشور را به یک کانون تروریستی در منطقه تبدیل کرده، تهدید بزرگی برای صلح جهانی به ویژه صلح و امنیت منطقه خاورمیانه و آسیای مرکزی و جنوب شرقی است. دولت‌ها تاکنون درست عمل کرده‌اند که حکومت خودخوانده طالبان را به رسمیت نشناخته‌اند. عناصر این گروه، سرانگشتان آمریکا هستند که براساس توافق خائنانه دوحه، قدرت در افغانستان به آنها سپرده شد تا به نیابت از آمریکا منطقه را در آشوب نگهدارند و اهداف شوم آمریکا را محقق سازند. برای از بین رفتن کامل خطر در منطقه، چاره کار خلع قدرت از طالبان و سپردن آن به مردم افغانستان از طریق یک انتخابات آزاد است. با پاک شدن افغانستان از تروریست‌ها، می‌توان بقایای تروریست‌های تکفیری در منطقه را نیز قلع و قمع کرد و قرن جدید را از همین آغازین ما‌ه‌ها و سال‌هایش به قرن صلح و ثبات تبدیل نمود.