تعبیر «امامت امت» از امام خمینی (س) است. ایشان برای معرفی روز 12 فروردین عبارت « امامت امت » را برگزیده و فرموده است: « من در این روز مبارک که روز امامت امت است....جمهوری اسلامی ایران را اعلام می کنم.»(صحیفه امام، جلد6، صفحه452).

نکته مهم و قابل دقت در این جمله این است که امام نفرمودند روز امامت و امت، بلکه عبارت "امامت امت" را بدون حرف «واو» به کار بردند که به معنی پیشوایی مردم است. به عبارت دیگر، امامت امت یعنی امت، امام  است و در این روز، امت و مردم پیشوایی نظام را به عهده گرفته اند. 

این سخن بسیار عمیق و روشنگر است بویژه برای کسانی که مردم را در تعیین سرنوشت خود هیچ کاره می پندارند، و معتقدند رأی و نظر مردم زینت  و حد اکثر موجب تقویت حاکمیت است. اما در دیدگاه بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی، امامت و پیشوایی از آن امت است و این مردمند که پیشرو هستند و همه امور باید به دست آنها تعیین شود. اساسا رمز موفقیت امام و رمز پیروزی انقلاب اسلامی، اعتماد فوق العاده ای بود که رهبری انقلاب به مردم داشت. نظر مردم یعنی «جمهوریت» رکن رکین این نظام است که هر گاه و با هر بهانه و عنوانی تضعیف شود، در حقیقت اسلام تضعیف شده است. 

اسلام بدون جمهوریت قابل بقا و قابل پیاده شدن نیست. این یک واقعیت است، کسانی که عرق دین دارند و دلسوز اسلام هستند، اگر بخواهند اسلام در این کشور بماند و پیش برود و دل ها را تسخیر کند، باید بدانند راهی جز احترام به آرای اکثریت جامعه یعنی همان جمهوریت نیست ، در غیر این صورت عده ای بتدریج راه خود را از اسلام و عده ای نیز با حفظ دین خود راهشان را از حاکمیت جدا خواهند کرد. که هرگز چنین مباد.