حفاظت از ارزش‌های دینی، آسان‌ترین کاری بود که حکمرانی یکدست اصولگرا می‌توانست انجام دهد ولی حتی در همین مورد نیز متاسفانه واداده است.
کاهش دادن تورم، جلوگیری از افزایش قیمت کالاها، برخورد با مفاسد اقتصادی، قلع و قمع کردن مافیاها، حل کردن مشکلات منطقه‌ای، نشان دادن اقتدار در برابر قدرت‌های شرقی و غربی، به نتیجه رساندن مذاکرات برجامی و برطرف کردن تحریم‌ها اموری هستند که به مقدماتی نیاز دارند. انجام این امور هرچند در فهرست وعده‌های حکمرانی یکدست اصولگرای کنونی قرار داشته و مردم هنوز هم انتظار تحقق آنها را دارند، ولی برخلاف شعارهای انتخاباتی نامزدهای ریاست‌ جمهوری به نتیجه رساندن این امور به زمان نیاز دارد. اکنون که 6 ماه از استقرار دولت سیزدهم گذشته، زمان مورد انتظار سپری شده است و از این به بعد بهانه‌هائی از قبیل عملکرد قبلی‌ها، سیاست‌های نادرست و تصمیم‌سازان نامقبول را کسی نمی‌پذیرد و دولت حاضر باید خود را مستقیماً پاسخگوی تمام مشکلات بداند. اما در زمینه حفاظت از ارزش‌های دینی به ویژه در اموری که به مدیریت‌های آنی نیازمند هستند، چنین بهانه‌هائی حتی از همان ماه‌ها و هفته‌های اول استقرار دولت جدید هم مسموع نبود و انتظار این بود که حتی یک مورد هم چیزی که خلاف احکام دین و موازین اخلاقی است اتفاق نیفتد.
آنچه در حاشیه جشنواره فجر امسال اتفاق افتاد، خلاف تمام وعده‌های ارزشی جناح اصولگرا بود. فلسفه وجودی جشنواره فیلم فجر، نزدیک‌ کردن مردم به فرهنگ اسلامی و آداب و سنت‌های ایرانی و همینطور ترویج ارزش‌های دینی و اخلاقی در قالب هنر سینماست. فیلم‌هائی که در این جشنواره عرضه می‌شوند اگر این فلسفه را رعایت نکنند، نمی‌توان آنها را متناسب با فرهنگ انقلاب اسلامی و سنت‌های ایرانی دانست کمااینکه گفتمان رایج در جریان برگزاری این جشنواره به ویژه آنچه از زبان افراد مطرح در جشنواره شنیده می‌شود نیز باید با احکام و فرهنگ، سنت‌ها و اخلاق اسلامی و ایرانی منطبق باشد.
در جشنواره فیلم فجر امسال که مدیریت آن تماماً در اختیار دولت جدید بوده، این فلسفه هرچند تا حدودی درباره خود فیلم‌ها رعایت شد ولی در مورد مسائل حاشیه‌ای آن نه‌تنها رعایت نشد بلکه افرادی با استفاده از فرصت موجود، اقدام به عبور از خط قرمزها و شکستن حرمت‌ها، افزودن احکام جدیدی به دین و ابداع سنت‌های خلاف اخلاق به فرهنگ ایرانی کردند. یکی از بازیگران در دفاع از پوشش مبتذل خود آشکارا گفته مردم به پوشش ما چه کار دارند؟ یکی دیگر حتی به خود اجازه می‌دهد فتوا صادر کند و بگوید اگر دو نفر نامزد شوند و به همدیگر عشق زیادی داشته باشند حتی اگر صیغه عقدی هم نخوانده باشند، بچه آنها حلال‌زاده است!
این اتفاقات در جشنواره فیلم فجر و حواشی آن اگر در دولت غیراصولگراها رخ می‌دادند، آیا آنها به تحرکات ضددینی متهم نمی‌شدند؟! آیا حامیان ارزش‌های اخلاقی و دینی به خیابان‌ها نمی‌ریختند و خواستار محاکمه و عزل دولتمردان نمی‌شدند؟! و آیا مسئولان نظام از صدر تا ذیل از کنار چنین سخنان و فتواهای ضددینی و ضداخلاقی با سکوت می‌گذشتند؟!
جولان دادن بازیگران زن با پوشش‌های مبتذل در جشنواره فیلم فجر امسال هم آنگونه که صحنه‌های درز کرده آن به فضای مجازی نشان می‌دهند، در پشت پا زدن به قانون و اخلاق و ارزش‌های اسلامی و ایرانی رکورد زده‌اند. این ابتذال را چگونه می‌توان با معیارهای اعلام شده توسط اصولگرایان حاکم آنهم در یک حکمرانی یکدست منطبق دانست؟ مردم، کاری به جناح‌بندی‌ها ندارند بلکه از کسانی که قدرت را در دست می‌گیرند انتظار دارند اگر نمی‌توانند مشکلات معیشتی‌شان را حل کنند، لااقل از ارزش‌های دینی و سنت‌های بومی و بنیان‌های اخلاقی رایج در کشورشان حفاظت کنند و اجازه ندهند عده‌ای بی‌فرهنگ با استفاده از فرصت‌ها و امکانات عمومی کشور درصدد تبدیل کردن ارزش‌ها به ضدارزش‌ها و ترویج بی‌فرهنگی در جامعه‌ای برآیند که هزاران شهید برای احیاء ارزش‌های آن خون داده‌اند.