فارغ از دیدگاه‌های جناحی و جریانی باید اذعان کرد و به نگارنده حق داد که رای به سطح پایین کارشناسی و فنی مجلس فعلی دهد. برخلاف ادوار قبل در مجلسی که در راس کار است ما شاهد ستاره‌ای و یا نماینده‌هایی که جریان ساز باشند نیستیم. از نظر جمعی نیز مجلس مشکلات جدی دارد نشان به آن نشان که ۲ سال از عمر آن گذشته و تاکنون خروجی خاصی ندیدیم. هر چند در مجالش قبلی نیز به دلیل مشکلات ساختاری اتفاق عجیب و غریبی در حوزه‌های مربوط به مردم رخ نمی‌داد لیکن در مجلس فعلی شرایط به مراتب بدتر و نگران کننده‌تر است.
اگر حتی نخواهیم زیاد به سال‌های گذشته برگردیم در مجالسی که هنوز یاد و خاطره‌های آنان گهگداری یادآوری می‌شود ما شاهد حضور افرادی بودیم که می‌توانستند با یک تذکر، نطق و طرح جریان‌سازی نمایند و بعضا راه خطای مجلس را اصلاح کنند. و یا حداقل اقداماتی را انجام دهند که یاس و نا امیدی بر جامعه حاکم نشود و در گعده‌ها عنوان نگردد از مجلس آبی گرم نمی‌شود.
بهزاد نبوی، رضا خاتمی، محمدرضا باهنر، عماد افروغ، علی مطهری، احمد توکلی، علی لاریجانی و... صرفنظر از کارنامه‌های‌شان باعث پرستیژ وشان مجلس بودند و می‌توانستند مایه قدرت و آبروی قوه مقننه باشند. ولی در حال حاضر در مجلس فعلی نه در بعد فردی و نه جمعی حرکتی که قابل ستایش و درک باشد را مشاهده نمی‌کنیم؛ بطوریکه بعضا همین که این مجلس مانعی بر سر راه منافع ملی نمی‌گذارد شکرگزار نمایندگان آن هستیم!
برای نمونه، همین تصمیم کمیسیون تلفیق مجلس در مورد مشمول شدن مناطق آزاد برای اخذ مالیات همانند سرزمین اصلی نشان دهنده فقدان نگاه کارشناسی در پارلمان است. حسن مناطق آزاد در تمام دنیا متفاوت بودن قوانین آن نسبت به مناطق اصلی است و حال نمایندگان مجلس با تصمیم جدید خود ضمن آنکه این مزیت را از بین می‌برند باعث می‌شوند همان ته مانده سرمایه داران داخلی که در ایران مانده‌اند هم کوله بار خود را جمع کرده و راهی ترکیه یا دوبی شوند. یعنی در شرایطی که تمام کشورها و دولت‌ها فرش قرمز برای سرمایه گذاران داخلی و خارجی پهن می‌کنند در اینجا چند نماینده که روی هم رای‌شان به یک میلیون هم نمی‌رسد تصمیمی می‌گیرند که به ضرر اقتصاد و معیشت ۸۰ میلیون ایرانی است.
بنده امیدوارم حداقل نهاد‌های عاقل ناظر، مراقب این حرکت‌های مجلس و نمایندگانش باشند!