به گزارش «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: این خبر که البته برای ما غافلگیر کننده نبود، ظاهرا موجب شگفتی بسیاری از طرفداران اردوغان بویژه جنبش های مربوط به اسلام سیاسی، بخصوص اخوان المسلمین می شود و آنها را شوکه و نا امید می کند، چرا که این گروهها رئیس جمهور ترکیه را نماد و الگویی برای ملی گرایی و از حامیان مساله فلسطین می دانستند، همچنانکه وی در سال 2010 کشتی هایی را برای شکستن محاصره به نوار غزه فرستاد، کشتی هایی که مورد تعرض نیروهای کوماندوی دریایی اسرائیل قرار گرفته و در نهاست ده نفر از مجاهدان ترک به شهادت رسیدند.

اردوغان بار دیگر از تمایل خود برای به صفر رسیدن مشکلات با تمام دشمنان در منطقه عربی و بازگرداندن روابط با دولتها به حالت عادی خود خبر داده است، برای مثال گروههای معارضی در مصر و عربستان که پیش از ایران، ترکیه به آنها کمک می کرد.

مساله جالب توجه آنکه این گروهها که استانبول را مقرّ خود قرار داده اند، هیچ انتقادی را متوجه رئیس جمهور ترکیه نکردند، چه به دلیل دور کردن تعدادی از اعضای این گروهها از مقرشان توسط اردوغان، چه به دلیل بسته شدن و تعطیلی دفاتر یا شبکه های تلویزیونی مربوط به آنها و حتی پس از اعلام نزدیکی ترکیه با رژیم اشغالگر و تاکید بر از سر گیری روابط اقتصادی و سیاسی کامل با آن.

براساس آمار موجود، فروپاشی اوضاع اقتصادی در ترکیه، از میان رفتن 40 درصدی ارزش ارز داخلی و بالا رفتن میانگین تورم تا 32 درصد، باعث نابه سامانی اوضاع معیشتی مردم و در ادامه نارضایتی آنها از حزب عدالت و توسعه شده است.

گشودن دریچه روابط با رژیم اشغالگر، پذیرش تمام شروط آنها و پهن کردن فرش قرمز برای ریاست دولت صهیونیستی، هرگز اقتصاد ترکیه را از بحران خارج نکرده و نمی تواند سهمی در افزایش نسبت تایید نخبگان ترک داشته باشد، چرا که اشتباهات کشنده ای که دولت ترکیه مرتکب شد، بویژه سیاستهای اقتصادی نادرست و جدال برانگیز آن، دخالت نظامی در سوریه و پذیرش نزدیک به 5 میلیون مهاجر سوری که اکنون به دلیل مسائل مربوط به سیاستهای تبعیض نژادی شرایط سختی را می گذرانند، به اضافه تغییر نظام سیاسی پارلمانی به ریاستی که تمام صلاحیتها را وضع می کند و همه تصمیم گیریها بر عهده آن است، همگی سهم زیادی در کاهش دستاوردهای حکومت حزب عدالت و توسعه داشته است

اردوغان در زمان اشتباهی به دنبال تقویت روابط با تل آویو است، بویژه پس از شکستهای پی در پی اسرائیل و ارتش آن در تمام جنگهای اخیر و به طور خاص، جنگ سیف القدس، که قدرت سیاسی و نظامی محور مقاومت را نشان داد.