جی پلاس، بیستم جمادی‌الثانی به یمن زادروز بانوی بزرگ اسلام، حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها، روز مادر نام گرفته است. بانویی که تولدش از دامن خدیجه کبری، همسر پیامبر گرامی اسلام (ص) و در کانون نخستین خانواده‌ی اسلامی با نغمه‌های آسمانی و تسبیح قدسیان همراه شد و شب میلادش را عرشیان به بانگ تکبیر و تسبیح جشن گرفتند و خداوند لقب (کوثر) به او عطا کرد.

تولد این بانوی گران‌قدر به ابتکار بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، امام خمینی (س) روز زن و روز مادر نام گرفت: اگر روزی باید روز زن یا روز مادر باشد، چه روزی والاتر و افتخارآمیزتر از روز ولادت با سعادت فاطمه زهرا (س) است؛ زنی که افتخار خاندان وحی است و چون خورشیدی بر تارک اسلام عزیز می‌درخشد. (صحیفه امام؛ ج ۱۲، ص ۲۷۴)

میلاد حضرت فاطمه زهرا (س)

در بیستم جمادی‌الثانی سال دوم بعثت، از صلب پیامبر اکرم (ص) و از رحم پاک و مطهر خدیجه سلام الله علیها، دختری پا به عرصه وجود نهاد، دختری که همتای علی (ع)، سر منشأ و ریشه سلسله امامت و ولایت، و الگوی تمامی مؤمنین و موحدین است، بانویی که گل سرسبد تمام بانوان عالم است.

لقب‌های حضرت فاطمه (س)

از امام صادق (ع) روایت شده است: فاطمه (س) در نزد خداوند ۹ اسم و لقب دارد: فاطمه، صدّیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدَّثه و زهراء

در منابع حدیثی و زیارات، القاب متعددی برای حضرت فاطمه (س) شمرده شده است:

زَهراء: درخشان و نورانی

عَذراء: پاکدامن

معصومَه: مصون از گناه

حَوراء: إنسیّه حوریه‌ای به صورت انسان

حُرَّه: آزاد

مُبارَکه: پربرکت

بَتُول: جدا و ممتاز از دیگران

حَصَان: پاکدامن

زََکیَّه: پاکیزه (از زشتی‌های اخلاقی)

مَریم کُبری: مریم بزرگ

جایگاه حضرت زهرا (س) نزد پیامبر (ص)

حضرت زهرا (س) را نزد پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم احترامی عظیم بود بسی فراتر از احترام پدری به دخترش و این به گونه‌ای بود که حیرت دیگران را بر می‌انگیخت پیامبر (ص) با آن همه شأن و عظمت دست دخترشان را می‌بوسیدند.

پیامبر اکرم (ص)  حضرت فاطمه (س) را پاره تن من، یک شاخه گل (ریحانه) و گاه، عزیزترین مردم در نزد خود مورد خطاب قرار می‌دادند.