دولت الجزایر، مدتی است برای حمایت از آرمان فلسطین اقداماتی می‌کند که ظاهری پسندیده و منطقی دارد. تازه‌ترین اقدام، دعوت دولت الجزایر با پیشاهنگی «عبدالمجید تبون» رئیس‌جمهور این کشور از پنج گروه فلسطینی برای گفتگوی رویارو به منظور حل اختلافات موجود است. این 5 گروه عبارتند از جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس)، جنبش جهاد اسلامی، جنبش فتح، جبهه خلق برای آزادی فلسطین و جبهه خلق فرماندهی کل.
روش ابتکاری رئیس‌جمهور الجزایر اینست که ابتدا مسئولان الجزایری با هر یک از گروه‌های فلسطینی به صورت جداگانه مذاکره می‌کنند و از نقطه‌نظرهای آنها آگاه می‌شوند و سپس آنها را به یک جلسه دعوت می‌کنند تا برای نزدیک ساختن نگاه‌هایشان به مسائل تلاش کنند و در نهایت به یک جمع‌بندی قابل قبول برای همه برسند. این گفتگوهای جداگانه هم‌اکنون شروع شده و در جریان است و قرار است به‌زودی جلسه اصلی که همه در آن شرکت خواهند داشت نیز تشکیل شود.
درباره اینکه رئیس‌جمهور و دولت الجزایر چه هدفی را از این اقدام دنبال می‌کنند، گمانه‌زنی‌های مختلفی وجود دارد. یک احتمال اینست که الجزایر درصدد است جای مصر را در جهان عرب بگیرد و خود را محور حل و فصل مسائل فلسطین قرار دهد. در دهه‌های گذشته، همواره دولت مصر میان گروه‌های فلسطینی و حتی میان آنها و رژیم صهیونیستی وساطت می‌کرد و برای حل و فصل مشکلات پیش آمده محور بود. این نقش محوری، مصر را به یک جایگاه ویژه در جهان عرب رسانده بود که برای سایر کشورهای عربی تا حدودی ناخوشایند بود بطوری که حتی بعضی از آنها تلاش‌هائی برای سهم گرفتن در این مساله به عمل آوردند و تا حدودی نیز توجه گروه‌های فلسطینی را به خود جلب کردند. تحرکات اخیر دولت الجزایر با توجه به همین نکته اکنون برای بعضی از صاحبنظران مسائل فلسطین به معنای تلاش این کشور برای کنار زدن مصر و قرار گرفتن در جایگاه محوری مساله فلسطین تلقی شده است.
با قطع نظر از این گمانه‌زنی، نکته بسیار مهم اینست که دولت الجزایر و شخص رئیس‌جمهور «عبدالمجید تبون» آیا با نیت حمایت از ملت مظلوم فلسطین وارد این مبحث شده یا درصدد کمک به تشکیلات خودگردان برای یکه‌تازی‌ها و معرفی کردن خود، به عنوان نماینده تمام مردم فلسطین در مذاکرات سازش با رژیم صهیونیستی است؟ اگر هدف و نیت دولتمردان الجزایری واقعاً حمایت از ملت فلسطین باشد، باید به تحرکات و اقدامات الجزایر خوشبین بود و از دولتمردان الجزایری حمایت کرد تا به نتیجه مطلوب برسند. اما اگر هدف این باشد که تشکیلات خودگردان را تقویت کنند و سایر گروه‌های فلسطینی را فدای گروه فتح کنند، این تحرکات چیزی غیر از رقابت با مصر نخواهد بود و همچون گذشته بی‌نتیجه و به زیان مردم مظلوم فلسطین خواهد بود. روش دولت الجزایر در تحرکات جدید نشان‌دهنده خیرخواهی برای ملت فلسطین است و به همین جهت احتمال اینکه بتواند خدمتی به این ملت مظلوم نماید وجود دارد.