✍️اینکه حجت الاسلام مصدق معاون اول قوه قضائیه فرمودند: وکیلی که نظام را قبول ندارد صلاحیت وکالت ندارد ، با باورهای ولی فقیه زمان مغایرت و مخالفت دارد . ایکاش اژه ای رئیس قوه قضاییه به معاون اول [یادآوری کند] که حتی کافران به خدا جل جلاله و منکرین رسالت رسول مکرم اسلام(ص) و ولایت امام علی(ع) تا حضرت حجت(عج) هم در جامعه نبوی و علوی تا جمهوری اسلامی ایران از تمام حقوق اجتماعی السویه برخوردارند.
✍️اینکه حجت الاسلام مصدق از محرومیت ذاتی از حقوق بخشی از ایرانیان می گوید حتماً نزدیک به ادعای سردار کوثری فرمانده سابق سپاه تهران و نماینده مجلس است که با اظهار نظری حیرت انگیز رفتار [تعزیری] با زندانیان را چیزی مشابه تحمل چند ساعت بی خوابی اعلام کرد!.
✍️رسانه  هادر کشورمان مملو از اخبار کوتاهی است که به سادگی حکایت از عمق انحطاط فکری و اجتماعی تا سیاسی و  یا فرهنگی و اقتصادی دارند. فجایعی که نشان از انحراف و کج فهمی فکری و رفتاری جریان های اجتماعی است که می تواند مسیر جامعه و حتی بین الملل را با تغییرات غیر بازگشت روبرو کند ، البته شاید مایه خوشحالی است که همه کشورها مبتلا به چنین انحرافات زیانباری بوده و هستند ، مثل ایده جهانگشایی حیوانی به نام چنگیز یا جانی و هنرمندی چون آدولف هیتلر که در صدد پاکسازی نسل انسان از ژنهای معیوب بود.
✍️دیدار صمیمانه مقام معظم رهبری با والدین شهدای اقلیت های دینی دفاع مقدس حتماً می تواند بسیار آموزنده هم  باشد چنانچه خبرگزاری بسیج در ۲دی۹۸ به نقل یکی از همراهان رهبری در دیدار با مادر خلبان شهید آوانسیان روایت کرد: ما چهل دقیقه با این خانواده بودیم و به اندازه چند کتاب، درس گرفتیم. آقا در خانه ارامنه، آب، چایی، شربت، شیرینی و میوه را خوردند؛ اما بعضی از دوستان ما نخوردند! کاتولیک‌تر از پاپ هم داریم دیگر! حزب‌اللهی‌تر از آقا هستیم دیگر! با آنها خداحافظی کردیم و به سمت دفتر به راه افتادیم. وقتی رسیدیم، آقا فرمودند: این بچه‌ها را بگویید بیایند! آمدند. فرمود: «این کار ... چه بود که شما کردید؟ ما مهمان این خانواده بودیم. وقتی خانه‌شان رفتیم، چرا غذایشان را نخوردید؟ این اهانت به آنها محسوب می‌شود. نمی‌خواستید [بخورید]، داخل نمی‌آمدید.
✍️اینکه مقام معظم رهبری بارها حتی از مخالفین نظام و ولی فقیه ، با عنوان دفاع از ایران دعوت به مشارکت جدی در انتخابات و حتی مراسم های عمومی مانند گرامیداشت ۲۲بهمن می کنند یعنی ایرانیان همه با هر تفکر و باوری به یک اندازه ایرانی و صاحب حقوق و مسئولیت اجتماعی دیده می شوند ، هر چند تفویض مسئولیت قطعاً متناسب با ابعاد حوزه فعالیت نیازمند احراز برخی صلاحیت های عمومی و تخصصی هم می باشد ، اما باید اندیشید که با واقعیت حضور بسیار اثرگذار [برخی] که حقی برای مردم قائل نیستند چه باید کرد؟ ۵ دی ۰۰