هفته قبل به دعوت رییس‌جمهور، همراه با جمعی ۱۴-۱۵ نفره به دیدار آقای رییسی رفتم. در این دیدار، یک نکته را به رییس‌جمهور متذکر شده و گفتم «یکی از علل پدیداری حوادث۸۸، تریبون‌های رسمی حاکمیتی بود که دولت وقت را خیر مطلق، رقبا را شَرّ اعظم و اوضاع کشور را حاصل گناه مردم می‌پنداشت».
به اظهارات امامان جمعه مشهد، کرج و قم اشاره کردم که اینک همان مسیر سابق را طی می‌کند؛ مردم را فرسوده‌تر کرده و از عمق جان، می‌سوزاند.
امروز اما این سخنان امام جمعه‌ی تهران را دیدم. صدیقی گفته «مردم اگر خدا را در نظر می‌گرفتند مبتلا به مشکلات معیشتی نمی‌شدند...امتیاز رئیسی عزیز، عشق به خدا و ولی فقیه است»
آقای امام‌جمعه! مردم از تماشای معاش و معیشت تکه‌تکه‌شده‌ی خود، دیگر نای نفس کشیدن ندارند و کمر نحیف‌شان زیر بار گرانی‌ها لِه شده! تو را به آنچه می‌پرستید بیش از این با روان ملت بازی نکنید!
با شما هستم، آقای صدیقی، جناب علم‌الهدی و صاحبین تریبون امام‌جمعه‌ی قم، اصفهان و ... ۸ سال ریز و درشت اقدامات دولت روحانی را به زنجیر کشیدید، گاه به حق و گاه به بی‌انصافی! اما به واقع، انگیزه‌ی آن مجموعه بیانات، از سر دلسوزی برای مردم بود؟
چه شد که ۸ سال قبل از دولت روحانی، شمایی که گرانی‌ها را حاصل گناه دانسته، مردم را تشویق به ریاضت اقتصادی کرده و پیشنهاد تهیه‌ی اشکنه را از تریبون نماز جمعه مطرح می‌فرمودید، یک‌باره در دولت یازدهم و دوازدهم، نگران معیشت مردم شدید؟!
و باز ۸ سال بعد، آش همان آش و کاسه همان کاسه؟! آن نگرانی‌های سابق خود را بی‌جا دانسته و گناه مردم را علت‌العلل بحران‌های اقتصادی - اجتماعی می‌خوانید؟ ماجرا چیست که باز، همان خطای مسبوق به سابقه را تکرار می‌کنید و در قامت یک عضو ستاد انتخاباتی، از دولت فعلی حمایت می‌کنید؟!
حضراتِ خداترس! می‌دانم برایتان سخت است، اما کمی ملایم‌تر! اندکی آرام‌تر! لختی زبان آتیش‌مزاج را نچرخاندن! و مراعات ملت را کردن! این مردم، دیگر جانی در کف ندارند که تحمل شنیدن این قبیل بیانات و افاضات تکراری را داشته باشند.
*انتخاب
