انتصاب های سیاسی و بحث برانگیز وزیر ورزش شرق: حمید سجادی، قهرمان سابق دوی ماراتن و استقامت ایران، اولین فرد ورزشی تاریخ سیاست ایران است که به عنوان وزیر ورزش انتخاب شده است. به صراحت باید گفت او چهره شناخته شده ای بین جامعه ورزش و همچنین عموم مردم است. کارنامه درخشانی که سجادی در دوره حضورش در ورزش قهرمانی به جا گذاشته، گواه روشنی بر این موضوع است. او یکی از بهترین های حال حاضر خود بوده که هنوز رکوردهایش در دوهای پنج هزار متر و ۱۰ هزار متر دست نخورده باقی مانده و تا به امروز دونده ای موفق به شکستن آن نشده است! همه این افتخارات اما دلیلی نیست که مرد رکوردهای دهه ۶۰ را صرفا فردی ورزشی بدانیم. او اگر چه بعد از خداحافظی از تیم ملی دوومیدانی با ورود به عرصه درس و دانشگاه از ورزش جدا نشد، اما رفته رفته در قالب تشکل های مختلف، فعالیت های سیاسی را هم یاد گرفت. گرایش های سیاسی قهرمان اسبق دوومیدانی آسیا موجب شد تا او مهم ترین پست ورزشی اش را در دوره ریاست محمود احمدی نژاد در دولت دهم بگیرد و در ۴۰سالگی معاون رئیس جمهور در سازمان منحل شده تربیت بدنی شود. البته نزدیکی او با رئیس جمهور اسبق ایران، امتیاز دیگری هم برای سجادی داشت و معرفی اش به عنوان اولین وزیر پیشنهادی به مجلس در بدو تاسیس وزارتخانه ورزش بود؛ اما سجادی از مجلس وقت رای نیاورد و دوباره به اتاق کارش برگشت و تا آخرین روز فعالیت دولت دهم، امور معاونت قهرمانی وزارتخانه نوپای ورزش را انجام داد. مدیرعامل اسبق باشگاه سایپا، در این سال ها از ورزش دور بود تا اینکه با روی کار آمدن دولت همسویش، دوباره به میدان برگشت. او بعد از هشت سال آمده و به آرزویی که همیشه در سر می پروراند، رسیده است. با توجه به روابط دوستانه ای که سجادی با سیاسیون اصولگرا داشت، پر واضح بود که در دولت کنونی حتما صاحب پست درخور توجهی خواهد شد. همین که او در دیدار ابراهیم رئیسی با اهالی ورزش (پیش از انتخابات) در راس مجلس نشسته بود نیز به خودی خود کافی بود تا بتوان حدس زد صندلی وزارت ورزش را برایش کنار گذاشته باشند. به هر شکل، مراودات سیاسی سجادی و حمایت برخی از افراد منتسب به محمود احمدی نژاد که در دولت رئیسی هم نفوذ زیادی دارند، توانست به او کمک کند تا میلیمتری وزیر ورزش شود. فارغ از همه تعلقات و وابستگی های سیاسی سجادی، اهالی ورزش این اتفاق را که برای اولین بار یک فرد ورزشی، وزیر ورزش شده، به فال نیک گرفتند؛ ورزشی که هیچ وقت جزء اولویت های کشور نبوده و برخلاف تصورها، از زمانی هم که به وزارتخانه تبدیل شده، بیشتر از قبل حیاط خلوت مسئولان شده است. حالا بیشتر از دو ماه است که سجادی قبای وزارت را بر تن کرده است. او از روزی که آمده، مدام در رفت وآمد بوده و کمتر پشت میزش نشسته است؛ طوری که حتی یکی، دو ساعت بعد از وزیرشدن به اردوی تیم ملی پینگ پنگ جوانان رفت و با بازیکنان این تیم، پینگ پنگ بازی کرد. بازدیدهای استانی، سرکشی به اردوی تیم های ملی، سخنرانی در مراسم های مختلف و... برنامه هایی بوده که وزیر ورزش در این فاصله کوتاه به آن پرداخته و تمام تلاشش این بود که بیشتر وقتش را بین ورزشی ها بگذراند. این حرکات شاید بتواند حمید سجادی را در روزهای ابتدایی از وزرای قبلی که از جنس ورزش نبودند، متمایز کند، اما در واقع آن چیزی نیست که مطالبه اصلی خانواده ورزش باشد. مهم ترین خواسته ای که اهالی ورزش در اولین گام از آقای وزیر دارند، انتصاب افرادی در بدنه وزارتخانه است که متخصص این حوزه باشند تا غیرممکن ها را ممکن کنند؛ اما سجادی از زمانی که تغییرات را در این وزارتخانه شروع کرده، دست به انتصاب هایی زده که سوال برانگیز است. او در حالی معاونت ها و سایر بخش های مدیریتی این مجموعه را جابه جا کرده که جدای از سوابق اندک مدیریتی افراد، هیچ کدام ورزشی نیستند و به عبارتی واضح تر سیاسیونی هستند که ظاهرا از بیرون به او تحمیل شده اند.
سجادی تغییرات را ابتدا با حوزه وزارتی که در واقع مربوط به امور اجرائی دفتر خودش می شود، آغاز کرد. او اسماعیل احمدی را به عنوان مشاور وزیر در امور ایثارگران و سرپرست حوزه وزارتی وزارت ورزش و جوانان منصوب کرد. مشاور فرمانده کل بسیج، معاون روابط عمومی سازمان بسیج مستضعفین، موسس و مسئول سازمان بسیج رسانه و عضو شورای مرکزی سازمان بسیج دانشجویی، عضو شورای مرکزی قرارگاه راهیان نور کشور و دبیر شورای انتخاب شهدای شاخص سال از جمله سوابقی است که خبرگزاری برنا در معرفی احمدی منتشر کرده است. نکته دیگری که اهالی ورزش این روزها درباره احمدی مطرح می کنند، مداحی او در مراسم اهل بیت است.
وزیر ورزش در ادامه سراغ شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی رفت و علیرضا عاصم یوسفی را به عنوان مدیر این شرکت منصوب کرد. یوسفی در حالی این سمت را گرفته که تهیه کننده ای ناشناخته در سینما و تلویزیون محسوب می شود و آشنایی چندانی با زیرساخت های ورزشی ندارد. شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی یکی از بخش های زیر مجموعه این وزارتخانه بوده که متاسفانه با وجود داشتن مسئولیت های بسیار، نتوانسته کارنامه قابل دفاعی در قبال تعهداتی که دارد، داشته باشد. آمار بسیار بالای مجموعه های ورزشی نیمه کاره در سراسر کشور، بدون تردید دلیل روشنی بر ضعف مدیریتی حاکم بر این شرکت است. انتظار می رفت فردی آشنا به این حوزه و حداقل ورزشی انتخاب شود تا دست کم باری از روی دوش ورزش بردارد. جالب اینجاست که انتصاب عاصم یوسفی در حالی با انتقادهای زیادی همراه است که او نیز در اقدامی جنجالی، احمد مددی، مدیرعامل سابق و پرحاشیه استقلال را به عنوان مدیر ورزشگاه آزادی گمارده است. البته سجادی نیز از مخالفان مددی است و به خاطر بحران و ناکامی استقلال برای خروج او چراغ سبز نشان داد. در این باره اما گفته می شود با فشارهایی که از بیرون به سجادی وارد شده، به ناچار مدیریت ورزشگاه آزادی را برای مددی در نظر گرفته اند.
انتصاب بعدی مربوط به معاونت امور حقوقی، مجلس و استان های وزارتخانه است. بنیامین شکوه فر در حال حاضر حکم سرپرستی این معاونت را گرفته است. مدیرکلی دفتر ویژه دولت در مجلس، مدیرکلی حقوقی، امور مجلس و استان های سازمان ملی جوانان و مدیرکلی امور مجلس وزارت ورزش و جوانان در کارنامه فعالیت های مدیریتی و اجرائی شکوه فر به ثبت رسیده است.
وحید یامین پور و سینا کلهر گزینه های دیگری هستند که حمید سجادی معاونت امور جوانان و فرهنگی و همگانی وزارت ورزش را به آنها سپرده است. درباره یامین پور اهالی ورزش انتقاد خاصی ندارند؛ چرا که امور جوانان در گذشته به صورت مجزا و در قالب سازمان ملی جوانان اداره می شد، اما با وزارتخانه شدن ورزش این سازمان نیز به عنوان یکی از معاونت های وزارت ورزش در آمد. با این حال، اگر بخواهیم سوابق مدیریتی یامین پور را بررسی کنیم، او نیز در حوزه جوانان سابقه ای ندارد. وحید یامین پور چهره ای رسانه ای است که از او به عنوان یکی از موسسان سازمان هنری رسانه ای اوج و از مدیران اولیه شبکه افق نام برده می شود. او هم اکنون به عنوان رئیس پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی و عضو هیئت علمی گروه حقوق دانشگاه آزاد تهران شرق و مدرس دانشگاه امام صادق فعالیت می کند. یامین پور در حالی به عنوان مجری در تلویزیون هم فعال است که اجراهایش همیشه در نقد دولت حسن روحانی و برجام بود. سرپرستی سینا کلهر در معاونت فرهنگی و توسعه ورزش همگانی از همه عجیب تر است. او اگرچه دکترای سیاست گذاری فرهنگی از دانشگاه باقرالعلوم دارد، اما سوابق مدیریتی اش بی ارتباط با حوزه ورزش است؛ مهم تر از همه اینکه شناخت چندانی از توسعه ورزش همگانی ندارد. سینا کلهر زمان احمد توکلی وارد مرکز پژوهش های مجلس شد. در دوره اخیر نامزد انتخابات مجلس بود و در فهرست اولیه اصولگرایان قرار داشت، اما نامش در فهرست نهایی قرار نگرفت. او ارتباط خوبی با بعضی اصولگرایان داشت و حتی در فهرستی که یک جریان نزدیک به مدیران احمدی نژاد منتشر کرده بودند، نام او دیده می شد. به تازگی انتصاب مریم کاظمی پور در معاونت بانوان وزارت ورزش و جوانان تیز انتقادها را سمت حمید سجادی برده است. کاظمی پور کارنامه ورزشی پرباری ندارد؛ تنها رزومه برجسته او، نایب رئیسی فدراسیون تیروکمان در بخش زنان است؛ آن هم در دوره ای که مرضیه اکبرآبادی معاونت بانوان وزارتخانه بود. اکبرآبادی مدیری بود که همیشه به سرسختی در برابر ورزش زنان معروف بود. هر چند تحصیلات کاظمی پور ورزشی است و دکترا دارد، اما به دلیل تجربه کم مدیریتی در سطح بالای ورزشی، خیلی ها او را ورزشی نمی دانند. از آنجا که او در ورزش نیروهای مسلح و بسیج نیز فعال بوده، شنیده می شود معرفی اش به این سمت بدون ارتباط با فعالیت های اخیرش در این دو نهاد نبوده است. با این اوصاف، باید گفت حمید سجادی تا به الان نتوانسته انتظارات جامعه ورزش را برآورده کند و مسیر ایدئالی را برای اداره ورزش کشور پیش نگرفته است. سوال اینجاست که چرا شخصی مثل سجادی که زجر کشیده ورزش قهرمانی است و به قول خودش با خوردن نان و خرما پیست های آسیا را می دوید، باید چنین تصمیماتی بگیرد؟ چرا آقای وزیر، این چنین ساده از کنار چهره های تحصیل کرده و متخصص ورزش ایران که تعدادشان بی شمار است، عبور کرده و در عوض، راه سیاسیون و افراد احتمالا سفارش شده را به این وزارتخانه باز می کند؟
|