دولت و مجلس باید فکرشان را متمرکز بر این مسائل کنند و درصدد حل مشکلات مردم برآیند تا جوانان ما امیدوار شوند. اگر جوان ما رفت و در دانشگاه تحصیل کرد، به آینده خودش امیدوار بشود. هیچ نیازی به کنترل کردن و صیانت از فضای مجازی نیست.
گرچه مجلس طرح خود را تحتعنوان صیانت از فضای مجازی پیش میبرد، اما به هر حال باید دید هدف از طرح صیانت و کنترل فضای مجازی چیست؟ به نظر میرسد این نوع محدودیتها و کنترل کردنها به نتیجهای که طراحان آن در نظر دارند، نخواهد رسید.
در دهه اول انقلاب یک از چیزهایی که ممنوع بود، ویدئو بود اما ویدئو در اکثر خانهها رفت. بعد هم ماهواره ممنوع شد ولی در غالب خانهها رفت. یعنی در دنیای امروز کنترل کردن فضای ارتباطاتی و فضای مجازی نه ممکن و نه مطلوب است. اولا ممکن نیست به دلیل اینکه در کنار تکنولوژیهای موجود، تکنولوژیهای قوی درست میشود به نام فیلترشکن یا ویپیان که هر کسی که نیاز دارد به آن دسترسی پیدا میکند. مطلوب نیست؛ برای اینکه خیلی از انسانها به دنبال مطالب علمی هستند که با محدود کردن فضای مجازی ممکن است به آنها ضربههای فکری و تجاری وارد شود.
اگر کسانی بخواهند فکر را کنترل کنند، بهتر است در رفتارشان تجدید نظر بکنند. اصلا کنترل کردن فکر در هیچ جامعهای ممکن و میسر نیست. بنابراین بگذارند فکر رها باشد؛ جامعه را تربیت کنند. ببینید ما چون از جای دیگری کم میآوریم میخواهیم در جای دیگر جبران کنیم.
به دلیل اینکه ما نتوانستیم جامعه را درست تربیت کنیم و نسل امروز جامعه ما به دنبال سوءاستفاده از فضای مجازی نباشد، به دنبال این رفتیم که فضای مجازی را ببندیم. مثل این میماند که ما نتوانیم تعلیم رانندگی بدهیم و آموزش رانندگی را نتوانیم به درستی در بین مردم جا بیندازیم بعد به دنبال محدود کردن یا ممنوع کردن رانندگی در جامعه باشیم. اینکه نمیشود؛ باید به مردم آموزش صحیح رانندگی داده شود که درست رانندگی کنند.
بنابراین اگر ما در نظام تربیتی موفق بودیم و نسل امروز جوانان خودمان را به درستی تربیت کرده بودیم، به نظر میرسد که اساسا نیازی به این کارها و اقدامات هم نبود. مجلس یازدهم بهعنوان مجلس جهادی و انقلابی شروع به کار کرد که مساله اولش حل مشکل فقر، تورم و بیکاری بود. نزدیک دو سال از عمر مجلس یازدهم گذشته ولی در مساله اقتصاد و فقر هیچ کار و اقدامی صورت نگرفته است، چون مجلس یازدهم در حوزه حل مسائل و مشکلات اقتصادی به اصطلاح کم آورده و میخواهد به سراغ فضای مجازی بیاید.
این تقاضا و انتظار از دولت و مجلس میرود که تمام فکر و هموغمشان در اولویتبندی مسائل و مشکلات جامعه، متمرکز در حل مشکلات و معضلات اقتصادی جامعه باشد. تورم و گرانی مهار شده، فقر ریشه کن گردد و این فساد و اختلاسی که در جامعه قرار گرفته اصلاح و درست بشود. دولت و مجلس باید فکرشان را متمرکز بر این مسائل کنند و درصدد حل مشکلات مردم برآیند تا جوانان ما امیدوار شوند. اگر جوان ما رفت و در دانشگاه تحصیل کرد، به آینده خودش امیدوار بشود. هیچ نیازی به کنترل کردن و صیانت از فضای مجازی نیست. بنابراین تاکید و اصرار میکنم که کنترل کردن فضای مجازی در جامعه ما و در دنیای امروز نه مطلوب است و نه ممکن است.
*آرمان ملی