او همچنین عنوان کرد که در کشور نیازمند تحول هستیم و این تحول حتما باید علم پایه باشد. رئیس جمهور افزود: دانشگاه ها و دانشگاهیان باید با مسئله محوری، نیازهای کشور را شناسایی و برای برون رفت از مشکلات راهکار ارائه دهند.

رئیسی خواست که دانشگاه ها برای حل مسائل کشور به کمک دولت بیایند و بالاتر از آن اتاق فکر دولت باشند. رئیس جمهور همچنین عنوان کرد: «روشنفکران کسانی هستند که در جایگاه دیده بانی به رصد مسائل جامعه می پردازند، به موقع درباره آسیب ها هشدار می دهند و برای رفع آنها راهکار ارائه می دهند».

او از کرسی های آزاداندیشی نیز گفت: «همه بخش های جامعه باید به نظریات و سخنان دانشگاهیان و صاحب نظران توجه کنند و کرسی های آزاداندیشی و نظریه پردازی در دانشگاه ها بیش از پیش رونق بگیرد. نباید به هیچ نظریه نو و حرف تازه ای بی توجه بود؛ هر چند تاکنون از سوی هیچ استاد و صاحب نظری بیان نشده باشد». رئیس جمهور اعلام کرد: «برنامه های دولت سیزدهم برای ساختن ایران قوی نیازمند حرکت قوی در تولید علم است. قدرت فقط در ساخت موشک نیست؛ اگر چه پیشرفت در این عرصه نیز مایه افتخار است؛ اما باید در عرصه های دیگر علمی و فناوری نیز پیشرفت کنیم تا کشور در جنبه های مختلف قدرتمند شود. امروز برخی کشورهای همسایه به اندازه درآمد نفتی ایران از عرصه دیجیتال و فضای مجازی درآمد کسب می کنند».

روحانی چه گفته بود

اما مقایسه اولین سخنرانی ابراهیم رئیسی در دانشگاه با سخنرانی حسن روحانی در سال ۹۲، چند ماهی بعد از دراختیارگرفتن دولت یازدهم خالی از لطف نیست و نشان می دهد دغدغه های آن روزها با زمان حال چقدر متفاوت بوده و تغییر کرده است. روحانی در ۲۲ مهر سال ۹۲ برای مراسم بازگشایی دانشگاه ها و مراکز آموزشی به دانشگاه تهران رفته بود. او بعد از شنیدن سخنان چند دانشجو گفته بود: «ما جامعه استوانه نمی خواهیم، ما نیاز به هرم داریم و باید بدانیم در قله چه کسانی باشند و در قاعده چه کسانی؟ باید در دانشگاه های کشور، زبان علم و تحقیق زبان رسمی باشد. در دانشگاه در کنار این زبان، فقط قانون باید حکمفرما باشد. این دولت فشارهای محفلی را بر دانشگاه نخواهد پذیرفت».

او همچنین گفته بود که در دانشگاه اسلامی یک گروه باید ملامت شوند و آن کسانی هستند که در تولید علم، دانش و فناوری، کاهلی کرده اند. ما نباید در روند معیوب نابجای بازنشستگی زودهنگام استادان گرفتار شویم. اشاره رئیس جمهور سابق به اتفاقاتی بود که در دوران احمدی نژاد افتاد که باعث شده بود برخی استادان برجسته به اجبار بازنشسته شوند و برخی دیگر از دانشجویان، ستاره دار. روحانی همچنین به طعنه گفته بود: «جو امنیتی، نفاق را توسعه می دهد. بعضی تلاش می کنند ۷۶ میلیون جمعیت کشور را ضرب در دو کنند؛ یعنی همه دو چهره داشته باشند، یک جا که بحث نمره و ارتقا و شغل است، با یک چهره و آنجا که زندگی آزاد است، با چهره دیگر. این را ما نمی خواهیم».

او افزود: «ما در دنیایی زندگی می کنیم که دیوارها، دروازه ها و مرزبندی ها به صورت سابق وجود ندارد. جهانی شدن را باور کنیم و بر خود تکیه کنیم. هیچ گاه بر دیگری تکیه نکنیم؛ اما یادمان باشد که باید همبستگی و همزیستی مسالمت آمیز با همه کشورهای دوست یا حتی با همه کشورهای جهان به صورتی داشته باشیم».

روحانی که ماه های اول حضورش در پاستور را می گذراند، به شرایط دولت اشاره کرده و گفته بود: «شما می گویید روی پای خودمان بایستیم، قبول؛ شما در اولین درآمد بودجه ای تان متکی به نفت و میعانات گازی هستید که باید آن را به فروش برسانید و به دیگران بفروشید، شما باید کالا را بفروشید و وارد کنید، مگر در دنیای امروز، درون نگر بودن و درون گرا بودن به آن مفهوم گذشته، دیگر معنایی دارد؟ همه اشتباهات ما در سال های گذشته این بود که در اقتصاد و سیاست خارجی دانش بنیان نبودیم، از دانشگاه استفاده نکردیم و از متخصصان و صاحب نظران بهره نبردیم».

او ادامه داد: «دولت در شرایطی کار خود را آغاز کرده است که با خزانه خالی با انبوهی از بدهکاری مواجه بوده است؛ اما دولت با امید، اعتماد، عقلانیت، تدبیر و کلید همت شما از این پیچ به خوبی عبور خواهد کرد».

شرایط هر دو رئیس جمهور در دوران ابتدایی حضورشان در دولت نشان می دهد که هر دو آنان با مشکلات اقتصادی مواجه هستند و از دانشجویان طلب یاری داشته و دارند؛ اما باید دید آیا همچنان دانشجویان نیز به همراهی با دولت ها و وعده های آنان دلگرم هستند یا خیر. محمود احمدی نژاد نیز بعد از تحویل دولت در سال ۸۴ در سخنرانی خود از کاهش شهریه دانشگاه آزاد گفته بود تا مسیر نگاه ها را به سوی این دانشگاه بیرون از اراده دولت تغییر دهد. سیدمحمد خاتمی نیز در اولین سال حضور خود در دولت از دین و آزادی گفته بود: «شما به تاریخ بشر مراجعه بکنید، ببینید هرکس که با آزادی مقابل شده است، لطمه دیده است؛ حتی فضیلت های انسانی، حتی فضیلت های عرفانی. دین اگر در مقابل آزادی قرار گرفته است، دین لطمه خورده است! عدالت اگر در مقابل آزادی قرار گرفته است، عدالت لطمه خورده است».