نماینده مجلس ششم ضمن اشاره به حمایت برخی از مقامات و رسانه‌های طیف راست افراطی، در ایران از طالبان گفت: اینکه برخی افراد می‌گویند طالبان برادر کوچک ماست جای تعجب دارد، طالبان کجا برادر ماست؟ اینها جنایتکارترین جنایتکاران دنیا هستند.
سید ناصر قوامی گفت: آقای حقانی که امروز وزیر داخله طالبان است، تعدادی از مساجد شیعیان را در حال نمازگزاری منفجر کرده است. اینگونه حرف زدن درباره طالبان موجب ننگ و شرمساری است. اینها وهابی‌های تند هستند و کشتن شیعه را واجب می‌دانند.
همچنین یك کنشگر سیاسی دیگر در مورد موضع اصلاح‌طلبان و واکنش کیهان در ماجرای تسلط طالبان با افغانستان گفت:‌ «من فکر می‌کنم دقیقا چیزی به عنوان نگاه اصطلاح‌طلبانه نسبت به طالبان شکل نگرفته‌است. امثال کیهان و آقای شریعتمداری به طرز رندانه‌ای از هر صحبتی که در فضای مجازی مطرح می‌شود را به اصلاح‌طلبان نسبت می‌دهند. احمد شیرزاد گفت: ممکن است اصلاح‌طلبان اظهارنظرهای متعددی داشته‌باشند اما یک موضع‌گیری منسجم و همه جانبه صورت نگرفته‌است کما این که از سوی حکومت هم این اتفاق نیفتاده‌است همان‌طور که از سوی بسیاری از دولت‌ها این موضع‌گیری انجام نشده‌است. وضعیت افغانستان هنوز روشن نیست. سیاست آینده طالبان مشخص نیست. این که مقاومت‌های اجتماعی و نظامی تا چه حد می‌تواند صحنه سیاست افغانستان را تغییر دهد، هنوز روشن نیست. به همین دلیل است که اغلب دولت‌های جهان موضع صریح و روشنی اتخاذ نکرده‌اند. اغلب هنوز چشم‌ انتظار هستند که ببینند طالبان چطور پیش می‌رود. جمهوری اسلامی هم به صورت طبیعی موضع روشنی نگرفته‌است. مجموعه سیاسی اصلاح‌طلبان نیز مواضع منسجم و یک دستی ندارند اما در این میان برخی اظهارنظرها در فضای مجازی منتشر شده‌است. این که شریعتمداری به طرز رندانه‌ای پیشنهاد داده که اصلاح‌طلبان یک تیپ تشکیل بدهند و برای جنگ بروند، بسیار غیراخلاقی است و صف‌بندی سیاسی در مورد طالبان هنوز شکل نگرفته‌است.»
او همچنین ادامه داد: «باید همه چشم به منافع ملی داشته‌باشیم. در اقشار مختلف جامعه، چگونگی عملکرد طالبان نگرانی جدی است. این نگرانی در جامعه بروز پیدا کرده‌است. بخشی از این نگرانی‌ها ناشی از تجربه‌های جامعه ایران است که از سر گذرانده‌است. این که یک گروهی با وعده‌های خوب بیایند اما بعدا قدرت را به صورت انحصاری به دست بگیرند، در جامعه ایرانی به صورت ملموسی تجربه شده‌ و نگران‌کننده است. به همین دلیل این نگرانی‌ها احساس می‌شود اما پاسخی هم دریافت نمی‌کند.»نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی افزود: «اما آیا نگرانی‌های اصلاح‌طلبان به این معناست که ما در صحنه سیاسی و امنیتی افغانستان دخالت آشکار داشته‌باشیم؟ قطعا و به هیچ وجه این طور نیست. ما می‌توانیم بر روی مواضع حکومت خودمان تاثیر داشته‌باشیم. این تاثیرگذاری البته مطلوب است. ما باید خواست جامعه و نگرش جامعه را به حکومت منتقل کنیم و حکومت در موضع‌گیری‌هایش توجه داشته‌باشد که نگرش اجتماعی به اتفاقات اخیر در افغانستان چیست.»
او در پاسخ به پرسشی در مورد تفاوت‌ها و شباهت‌های طالبان و داعش و برخورد دوگانه با این دو گروه تروریستی نیز توضیح داد: «روزهای اولی که طالبان به قدرت رسید، فضای پرابهامی بود. برخی در آن فضای پر ابهام برای موضع‌گیری عجله کردند. هم در فضای مجازی برخی از روشنفکران اجتماعی خیلی سریع به مخالفت برخاستند و اظهارنظرهایی داشتند که این برداشت از آن می‌شد که باید در فضای سیاسی و امنیتی افغانستان حضور فعال داشته‌باشیم از آن طرف هم برخی اصولگرایان ذوق زده شدند و فکر کردند جریانی که توانسته آمریکا را از افغانستان بیرون کند، قابل اعتماد است. اما همه این‌ها موج‌های گذرایی بودند کما این که پس از طی روزهای نخستین ذوق‌زدگی رسانه‌های رسمی چون صداوسیما هم کمتر شد. بنابراین از دو سوی ماجرا واقعگرایی بیشتری را شاهد هستیم. تصور می‌کنم جمهوری اسلامی به سرعت طالبان را به رسمیت نمی‌شناسد و لااقل ایران جز اولین کشورهایی نخواهد بود که حکومت طالبان را به رسمیت بشناسد. ممکن است در یک فاصله زمانی بعد از این که خیلی از کشورها حکومت طالبان را به رسمیت شناختند، جمهوری اسلامی هم به رسمیت بشناسند. اما به این معنا نیست که از جامعه افغانستان فاصله بگیریم یا به منافع ملی و به خصوص منافع اقتصادی خودمان توجه نکنیم. همین الان ما مراودات گسترده‌ای با افغانستان داریم. اجناس ایرانی در فروشگاه‌های افغانستان وجود دارد. تجار زیاد افغانستانی و ایرانی با یکدیگر داد و ستد دارند. دو سه میلیون افغانستانی در ایران داریم که به نوعی به هم‌زیستی با آنها عادت کرده‌ایم و نمی‌توانیم بدون آنها زندگی کنیم و آنها هم نیاز دارند با ایران مراوده داشته‌باشند. به همین دلیل ما هم نباید به دلیل یک سیاست گذرا این موارد را نادیده بگیریم.»