نشریه آمریکایی فارن پالیسی نوشت: انفجارهای اخیر در دروازه شلوغ فرودگاه کابل یادآور تلخ تهدیداتی در افغانستان است که هنوز افغان‌ها، منطقه و ایالات متحده با آن‌ها روبروست. داعش خراسان، شاخه‌ای از داعش است که مسئولیت حملاتی را که بیش از 170 افغان و دست کم 13 سرباز آمریکایی را کشت، بر عهده گرفت.
به گزارش «انتخاب» در ادامه این مطلب آمده است: اما داعش خراسان تنها گروه تروریست نیست که ایالات متحده هنگام خروج از افغانستان باید نگران آن باشد. شبکه حقانی در مرکز شبکه‌های شبه نظامی متعدد و دولت جدید افغانستان تحت سلطه طالبان نیز از جمله نگرانی‌ها هستند. اگرچه رهبران این گروه با تصاحب قدرت در افغانستان تظاهر به تغییر عقیده کرده‌اند اما هیچکس معتقد نیست که این گروه قصد قطع رابطه با گروه‌های تروریستی را داشته باشد.
طی دو دهه گذشته، حقانی‌ها به چهره اصلی مخالفان مسلح نیروهای آمریکایی تبدیل شدند و حملات مهلکی از جمله محاصره 19 ساعته سفارت آمریکا را انجام دادند. آنها همچنین تبدیل به یک مافیای فراملی شدند که در بخش‌هایی از صنعت از جمله املاک و مستغلات، تلفن، نمایندگی خودرو، قاچاق مواد معدنی و مواد مخدر فعال هستند.اما آنچه حقیقتاً حقانی‌ها را متمایز می‌کند، روابط نزدیک آنها با القاعده است. هر دو گروه برآمده از ایدئولوژی مذهبی رادیکال دیوبندی هستند و جلال الدین حقانی بنیانگذار گروه حقانی با اسامه بن لادن، بنیانگذار القاعده دوستی شخصی داشت. براساس گزارش تیم نظارت بر تحریم‌ها که در ماه گذشته به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارائه شد، شبکه حقانی رابط اصلی بین طالبان و القاعده است. القاعده نقش فعالی در کمک به حقانی‌ها در نبردهای فتح افغانستان داشت.
این شبکه همچنان با چندین سازمان تروریستی افراطی منطقه‌ای از جمله جنبش اسلامی ازبکستان، جنبش ضد هندی محمد و همچنین داعش خراسان در ارتباط است. در گزارش سازمان ملل متحد آمده است که داعش خراسان به تنهایی قادر به انجام حملات پیچیده در کابل نیست بلکه مسئولیت عملیات‌هایی را که به احتمال زیاد توسط شبکه حقانی انجام شده را به عهده می‌گیرد. کارشناسان مدتهاست مطرح کرده‌اند که شبکه حقانی به داعش خراسان اجازه می‌دهد تا حملاتی را انجام دهد که اهداف این شبکه را برآورده می‌کند اما نمی‌خواهد با آن ارتباط داشته باشد. داعش خراسان نیز به حقانی‌ها اجازه می‌دهد در چنین حملاتی از پذیرفتن مسئولیت امتناع کنند.
این شبکه تروریستی اکنون ازسوی طالبان مسئول امنیت کابل شده است. این هفته، خلیل حقانی، کسی که آمریکا و سازمان ملل متحد او را تروریست می‌دانند و تحت تعقیب قرار دارد، توسط برادرزاده‌اش سراج الدین حقانی، معاون طالبان و فرمانده ارشد شبکه حقانی برای کنترل شهر به کابل اعزام شد. حبیب الرحمان، یکی از اعضای محلی طالبان و پسر اکبر آقا، رهبر طالبان از جمله افرادی بود که با حقانی دیدار و درباره وضعیت امنیتی شهر گفتگو کرد. وی گفت که حقانی‌ها به دلیل حضور امنیتی دیرینه خود در شهر که به صورت زیرزمینی و به موازات پلیس و ارتش رسمی فعالیت می‌کنند، در کابل مسئولیت گرفته‌اند. حبیب الرحمان گفت: آنها مدتهاست در کابل دستگاه امنیتی دارند. همه می‌دانند که بدون اطلاع حقانی‌ها در کابل هیچ اتفاقی نمی‌افتد.
بیل روجیو، یکی از اعضای ارشد بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها گفت: حقانی‌ها قدرت خود را از روابط شان با سرویس اطلاعاتی پاکستان می‌گیرند. وی ادامه داد: آنها احتمالاً توسط ارتش پاکستان آموزش دیده‌اند. سراج الدین حقانی قوی‌ترین رهبر طالبان است، مسلماً نقشی بیشتر از هبت‌الله آخندزاده، رهبر کل طالبان در این گروه مسلح دارد. اما سراج تغییر لحن داده و به مردم گفته است که طالبان قلمرو را فتح کرده و اکنون باید حکومت کند، عادل باشد، قانون شرعی داشته باشد و نیازهای مردم را برآورده کند. اما آیا طالبان درحالی که ما می‌دانیم اتحاد خود را با القاعده حفظ خواهد کرد، به طور موثر حکومت خواهد کرد
برخی دیگر معتقدند که حقانی‌ها استاد فریبکاری هستند و این یعنی احمقانه است که ایالات متحده به قول‌های آنها اعتماد کند. در روزی که هیئتی از دولت مرکزی از حقانی‌ها دیدن کرد، آنان به مهمانان خود یک وعده غذای خوب و چیزهای دیگر دادند. نمایندگان فکر کردند که با آنها معامله کرده‌اند و آسوده خاطر بودند. اما حقانی‌ها خلف وعده کردند و شبانه افراد زیادی را سر بریدند.
گریچن پیترز، مدیر اجرایی مرکز شبکه‌های غیرقانونی و جرایم سازمان یافته فراملی که مقاله مفصلی در مورد شبکه حقانی نوشته، گفت: حقانی‌ها همان افراد قبلی هستند که کارهای وحشیانه‌ای انجام می‌دادند. آنها آنچه را که می‌خواهند همیشه انجام می‌دهند. ایجاد رعب و وحشت در میان افغان‌ها برای وادار کردن آنها به سکوت، همواره شیوه عمل حقانی‌ها بوده است. آنها میله‌های سوزان به پای افراد می‌اندازند، سر آنان را بریده و اجساد را در خیابان ردیف می‌کنند تا برای کسانی که به فکر مقابله با آنها هستند، الگو باشد. این‌ها میراث ترس هستند که در کابل مستقر شده‌اند و وظیفه دارند نظم آن را حفظ کنند.
اکثر ساکنان شهر وحشت زده‌اند و خود را حبس کرده‌اند. با این حال، برخی به نشانه‌هایی اشاره می‌کنند که به نظر می‌رسد حقانی‌ها رفتار خود را بهبود بخشیده‌اند.